bojać się
Wygląd
bojać się (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik zwrotny niedokonany
- przykłady:
- (1.1) Jakże, cała wieś się jej bojała; już pono niejeden poczuł na sobie moc jej złych ślepiów, niejednego już pokręciło albo rozchorzał, gdy nań urok rzuciła[2] (sic!).
- (1.1) Mówił będę, bo nasze prawo znam i naczalstwa się nie bojam, jeno wam, ciemnym baranom, łydy dygoczą przed bele łachmytkiem z urzędu[2] (sic!).
- (1.1) Z koni! Lód jest cienki. // – Tylko przy brzegu, we trzcinie – ocenił Dacre Silifant, uderzając w lodową skorupę obcasem. – Ale nawet i tu ma z półtora cala. Utrzyma konie jak nic, bojać się nie ma… // […]. Siwek Skellena pośliznął się […]. Skellen uderzył go ostrogami, zaklął znowu, tym razem klątwie zawtórował ostry chrup pękającego lodu[3].
- składnia:
- (1.1) bojać się + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *bojati sę, źródłosłów dla ściągniętego pol. bać się
- w źródłach staropolskich wariant ten dominował na północy, natomiast na południu dominował wariant bać się[1]
- współcześnie zachowane w niektórych gwarach północnych[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bać się
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2015, ISBN 978-83-01-18131-4.
- ↑ 2,0 2,1 Władysław Stanisław Reymont, Chłopi, t. III, 1906.
- ↑ Andrzej Sapkowski, Wieża Jaskółki, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.