Zala 421-06

Zala 421-06
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Zala Aero Group
Typ	UAV
Konstrukcja	kompozytowa
Załoga	0
	Dane techniczne
Napęd	silnik spalinowy
	Wymiary
Średnica wirnika	1,77 m
Długość kadłuba	1,57 m
Szerokość kadłuba	0,4 m
Wysokość	0,67 m
	Masa
Użyteczna	3,5 kg
Startowa	12,5 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	50 km/h
Prędkość przelotowa	45 km/h
Pułap	2000 m
Pułap praktyczny	50-700 m
Zasięg	15 km
Długotrwałość lotu	1,5 h
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Rosja
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zala 421-06 – rosyjski bezzałogowy statek powietrzny (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) pionowego startu i lądowania opracowany przez firmę Zala Aero Group.

Historia

Konstruktorzy stworzyli maszynę, która jest przeznaczony do fotografii lotniczej, nadawania i retransmisji sygnałów telewizyjnych i radiowych oraz dostarczania ładunków w trudno dostępne miejsca. Przenoszone kamery pozwalają na transmisję obrazu w czasie rzeczywistym do naziemnego stanowiska kontroli lotu. Zala 421-06 był pierwszym bezzałogowym śmigłowcem przyjętym do użytku przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Federacji Rosyjskiej. W lipcu 2008 r. dron był testowany w warunkach arktycznych jako maszyna pokładowa jednego z rosyjskich lodołamaczy^[1]. Zainteresowanie wykorzystaniem drona wyraził rosyjski Gazprom, który dostrzegał jego możliwości w monitorowaniu stanu sieci przesyłowej na terenach zamieszkanych^[2].

Dron posiada możliwość startu, lotu z możliwością zawisu i lądowania w trybie automatycznym. Operator ma możliwość modyfikowania trasy przelotu oraz przejęcia pełnej kontroli nad maszyną. W przypadku utraty łączności z stanowiskiem kontroli Zala 421-06 powraca do wskazanego mu punktu. Stanowisko kontroli może być zamontowane na pojeździe i przemieszczać się w trakcie lotu drona, możliwe jest również przekazanie nadzoru nad maszyną innemu naziemnemu stanowisku kontroli lotu^[3]. W trakcie prac rozwojowych stworzono wersję drona wykorzystującą silnik elektryczny^[4].

Producent oferuje klientom zestaw składający się z dwóch dronów Zala 421-06, naziemnego stanowiska kontroli lotu, ładowarki, wyposażenia w postaci stabilizowanej żyroskopowo kamery (opcjonalnie do zakupu jest dostępna kamera termowizyjna) oraz kontenerów transportowych na całość zestawu. Stanowisko kontroli lotu może pracować przez 12 godzin z wykorzystaniem zasilania akumulatorowego 12 V lub korzystać z zewnętrznego zasilania o napięciu 220 V^[5].

Przypisy

↑ Многоцелевой БПЛА Zala 421-06.. Авиару.рф. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ros.).
↑ Zala Aero ZALA 421-06. Avia.pro. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
↑ Zala 421-06. Уголок неба. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
↑ ZALA 421-06. Российские Беспилотники. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).
↑ ZALA 421-06. ZALA AERO. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).

Linki zewnętrzne

UAV zala 421-06 start and landing, dostęp: 2023-07-12
UAV zala 421-06 board video, dostęp: 2023-07-12
UAV zala 421-06 board video, dostęp: 2023-07-12

[AW-1] Многоцелевой БПЛА Zala 421-06.. Авиару.рф. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ros.).

[AV-2] Zala Aero ZALA 421-06. Avia.pro. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).

[UN-3] Zala 421-06. Уголок неба. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).

[RB-4] ZALA 421-06. Российские Беспилотники. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-12)]. (ros.).

[ZALA-5] ZALA 421-06. ZALA AERO. [dostęp 2023-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]