خودمختاری
ظاهر
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (مارس ۲۰۲۰) |
بخشی از مقالات مرتبط با |
آزادی |
---|
مفاهیم |
بر پایه نوع |
بر پایه حق |
همچنین ببینید |
خودمختاری یا خودآیینی (به انگلیسی: Autonomy) در لغت به معنای استقلال و آزادی است[۱] و در عالم سیاست به معنی استقلال محدود یک واحد سیاسی است.
در دورههای پسااستعماری خودمختاری مرحلهٔ پیش از استقلال است که در آن، افراد قوم و ملت، خود را اداره میکنند. در تقسیمات داخلی کشورها برخی استانها یا ایالتها بهدلایل گوناگون مانند شرایط ویژهٔ قومی، نژادی، مذهبی و… دارای استقلالی متفاوت از دیگر استانها و ایالتها هستند اما امور مربوط به سیاست خارجی و دفاعی، تابع حکومت مرکزیاند.
واژهٔ سیاسی خودمختاری در معنی جدید خود برای نخستینبار توسط توماس جفرسون در اعلامیهٔ استقلال ایالات متحدهٔ آمریکا مطرح شد.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]- فهرست مناطق خودمختار بر پایه کشور
- دموکراسی در محیط کار
- کورنلیوس کاستوریادیس
- دموکراسی مستقیم
- مستعمره خودگردان
- مرزهای شخصی
- عدالت اجتماعی
- برابری استقلال
- مقررات محلی
پانویس
[ویرایش]- ↑ «خودمختاری». وبگاه دهخدا.[پیوند مرده]
- ↑ «چگونه «آمریکا» استقلال یافت». اعتمادآنلاین. دریافتشده در ۲۰۲۱-۱۲-۰۹.
منابع
[ویرایش]- «خودمختاری». وبگاه پژوهشکده باقرالعلوم. ۱۹ تیر ۱۳۸۷. دریافتشده در ۹ تیر ۱۳۸۷.[پیوند مرده]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Autonomy». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶ اوت ۲۰۱۱.