Tekle Marjam
Tekle Marjam (gyyz: ተክለ ማርያም, co znaczy Owoc Marii; imię tronowe: Hyzba Nań: ህዝበ ናኝ) – cesarz Etiopii w latach 1430–1433, członek dynastii salomońskiej i drugi syn cesarza Izaaka. Portugalski jezuita, Manuel de Almeida odnotował, że potomkowie Tekle Marjama zostali przeniesieni z góry Uehni Amba przez chcącego się pozbyć ewentualnej konkurencji do tronu[1], Zarę Jaykoba Konstantyna do (jak określił de Almeida) "miejsc gorących, gdzie występuje wiele chorób". Kiedy cesarz Beyde Marjam I na początku swoich rządów starał się im naprawić tę szkodę i przywrócić ich z wygnania, zabili oni jego wysłanników. Beyda Marjam wkrótce ukarał ich za ten czyn, między innymi ścinając osiemdziesięciu członków rodziny Takle Marjama. W czasach, gdy de Almeida przebywał w Cesarstwie Etiopii, czyli w latach dwudziestych XVII wieku, potomkowie Tekle Marjama byli nadal ściśle nadzorowani.
| Cesarz Etiopii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Dzieci | |
Przypisy
edytuj- ↑ Góra Uehni Amba od dziesiątego do XVIII wieku była tradycyjnym więzieniem dla etiopskiej arystokracji. Więzieni tam byli na przykład bracia cesarzy, aby odizolować ich od możliwości walki o tron
Bibliografia
edytuj- C.F. Beckingham and G.W.B. Huntingford, Some Records of Ethiopia, 1593-1646 (London: Hakluyt Society, 1954), s.101.