Naar inhoud springen

worstelen

Uit WikiWoordenboek
Grieks-Romeins 2004 Olympische Spelen
  • wor·ste·len
  • In de betekenis van ‘strijden’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1] [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
worstelen
worstelde
geworsteld
zwak -d volledig

worstelen

  1. inergatief (sport) een vorm van lichamelijke strijd waarbij men de tegenstander op de rug tracht te leggen
    • Hij heeft al sinds zijn middelbareschooltijd veel geworsteld. 
  2. inergatief overdrachtelijk een moeizame en gedurige strijd leveren
    • Zij worstelden al enige tijd met de gevolgen van de ineenstorting van Wall Street. 
99 % van de Nederlanders;
100 % van de Vlamingen.[3]