oponent

oponent (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈpɔ̃nɛ̃nt], AS: [opõnẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto się przeciwstawia komuś lub czemuś, ma odmienną opinię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oponent	oponenci
dopełniacz	oponenta	oponentów
celownik	oponentowi	oponentom
biernik	oponenta	oponentów
narzędnik	oponentem	oponentami
miejscownik	oponencie	oponentach
wołacz	oponencie	oponenci
depr. M. i W. lm: (te) oponenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przeciwnik, antagonista, opozycjonista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oponowanie n

forma żeńska oponentka ż

czas. oponować

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Opponent

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) opponent
• białoruski: (1.1) апанент m
• bułgarski: (1.1) опонент m
• esperanto: (1.1) oponanto
• kataloński: (1.1) oponent
• niemiecki: (1.1) Opponent m
• rosyjski: (1.1) оппонент m

źródła:

oponent (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) oponent, przeciwnik

(1.2) recenzent

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oponent	oponenti
dopełniacz	oponenta	oponentů
celownik	oponentovi / oponentu	oponentům
biernik	oponenta	oponenty
wołacz	oponente	oponenti
miejscownik	oponentovi / oponentu	oponentech
narzędnik	oponentem	oponenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oponentka

przym. oponentský, oponentní

czas. oponovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

oponent (język kataloński)

wymowa:

IPA: [upuˈnen]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski/żeński

(1.1) oponent

odmiana:

(1.1) lp oponent; lm oponents

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

oponent (język serbsko-chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /opǒnent/

podział przy przenoszeniu wyrazu: o•po•nent

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) oponent

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz serbsko-chorwacki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.