Przejdź do zawartości

normalność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

normalność (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co normalne; brak dziwactw
(1.2) chem. stężenie normalne
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianowniknormalność
dopełniacznormalności
celowniknormalności
bierniknormalność
narzędniknormalnością
miejscowniknormalności
wołacznormalności
przykłady:
(1.1) Z wszystkich rzeczy, które utraciłem, najbardziej brakuje mi mojej normalności.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) nienormalność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. norma ż, anormalność ż, normalizacja ż
przym. normalny, normatywny
przysł. normalnie
czas. normować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stężenie normalne
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=normalność&oldid=7655355”