Przejdź do zawartości

buchta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

buchta (język polski)

[edytuj]
buchta (1.1)
buchty (1.4)
wymowa:
IPA: [ˈbuxta], AS: [buχta]
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. zwinięta lina; zob. też buchta w Wikipedii
(1.2) łow. miejsce rozgrzebane przez dziki poszukujące pożywienia; zob. też buchtowisko w Wikipedii
(1.3) przest. mała zatoka
(1.4) kulin. reg. (Kraków)[1] gw. (Górny Śląsk)[1] najczęściej nadziewana, słodka bułka drożdżowa, pieczona lub gotowana na parze; zob. też buchta w Wikipedii
(1.5) gw. (Poznań) więzienie[2]
(1.6) gw. (Poznań) przegroda dla świń[3]
(1.7) gw. (Łódź) środ. piekarskie duża, poczwórna bułka[4]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) buchtowisko
(1.6) bucht[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. buchtowisko
czas. buchtować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niderl. bocht[5]
(1.2-3) niem. Bucht[6]
(1.4) pol. buch[7] < niem. Bucht[6]
uwagi:
(1.4) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „II buchta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „buchta” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑ 3,0 3,1 Władysław Migdał, Łukasz Migdał, Słownictwo gwarowe w hodowli zwierząt, „Wiadomości Zootechniczne”, r. XLVI, nr 3/2008, s. 54.
  4. ↑ Stefan Wyrębski, O potrzebie polszczenia słownictwa technicznego, „Poradnik Językowy” nr 1/1948, s. 16.
  5. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „I buchta” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. ↑ 6,0 6,1 Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 39.
  7. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „buch!” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927, s. 46.

buchta (język czeski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) placek drożdżowy
(1.2) bryła
(1.3) pot. szturchaniec, kuksaniec
(1.4) pot. fajtłapa, safanduła, fujara, ciapa
(1.5) pot. dziewczyna
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbuchtabuchty
dopełniaczbuchtybuchet
celownikbuchtěbuchtám
biernikbuchtubuchty
wołaczbuchtobuchty
miejscownikbuchtěbuchtách
narzędnikbuchtoubuchtami
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=buchta&oldid=8285715”