ข้ามไปเนื้อหา

absolute

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาอังกฤษ

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ปรากฏครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1380; จากอังกฤษกลาง absolut, จากฝรั่งเศสกลาง absolut, จากละติน absolūtus (unconditional; unfettered; completed), perfect passive participle of absolvō (loosen, set free, complete), จากab (away) + solvo (to loose);[1] ได้รับอิทธิพลบางส่วนจากฝรั่งเศสเก่า absolu;[2] เทียบ absolve

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

absolute (ขั้นกว่า more absolute หรือ absoluter, ขั้นสุด most absolute หรือ absolutest)

  1. สมบูรณ์, ทั้งหมด
    That is absolute nonsense! - นั่นเหลวไหลสิ้นดี
  2. แน่นอน, ปราศจากข้อสงสัย
  3. ซึ่งมีอำนาจเด็ดขาด
  4. สัมบูรณ์

คำเกี่ยวข้อง

[แก้ไข]
  1. William Morris, editor (1969 (1971 printing)), “absolute”, in The American Heritage Dictionary of the English Language, New York, N.Y.: American Heritage Publishing Co., OCLC 299754516, page 5
  2. Lesley Brown, editor-in-chief; William R. Trumble and Angus Stevenson, editors (2002), “absolute”, in The Shorter Oxford English Dictionary on Historical Principles, 5th edition, Oxford; New York, N.Y.: Oxford University Press, →ISBN, page 9