From Wiktionary, the free dictionary
From taibhse (“ghost; apparition, spectre; manifestation; appearance, look; display, ostentation; pretension, pride”) + -igh (verbal suffix).
taibhsigh (present analytic taibhsíonn, future analytic taibhseoidh, verbal noun taibhsiú, past participle taibhsithe)
- (intransitive) loom; appear, seem
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
taibhsím
|
taibhsíonn tú; taibhsír†
|
taibhsíonn sé, sí
|
taibhsímid; taibhsíonn muid
|
taibhsíonn sibh
|
taibhsíonn siad; taibhsíd†
|
a thaibhsíonn; a thaibhsíos / a dtaibhsíonn*
|
taibhsítear
|
past
|
thaibhsigh mé; thaibhsíos
|
thaibhsigh tú; thaibhsís
|
thaibhsigh sé, sí
|
thaibhsíomar; thaibhsigh muid
|
thaibhsigh sibh; thaibhsíobhair
|
thaibhsigh siad; thaibhsíodar
|
a thaibhsigh / ar thaibhsigh*
|
taibhsíodh
|
past habitual
|
thaibhsínn / dtaibhsínn‡‡
|
thaibhsíteá / dtaibhsíteᇇ
|
thaibhsíodh sé, sí / dtaibhsíodh sé, s퇇
|
thaibhsímis; thaibhsíodh muid / dtaibhsímis‡‡; dtaibhsíodh muid‡‡
|
thaibhsíodh sibh / dtaibhsíodh sibh‡‡
|
thaibhsídís; thaibhsíodh siad / dtaibhsídís‡‡; dtaibhsíodh siad‡‡
|
a thaibhsíodh / a dtaibhsíodh*
|
thaibhsítí / dtaibhsít퇇
|
future
|
taibhseoidh mé; taibhseod; taibhseochaidh mé†
|
taibhseoidh tú; taibhseoir†; taibhseochaidh tú†
|
taibhseoidh sé, sí; taibhseochaidh sé, sí†
|
taibhseoimid; taibhseoidh muid; taibhseochaimid†; taibhseochaidh muid†
|
taibhseoidh sibh; taibhseochaidh sibh†
|
taibhseoidh siad; taibhseoid†; taibhseochaidh siad†
|
a thaibhseoidh; a thaibhseos; a thaibhseochaidh†; a thaibhseochas† / a dtaibhseoidh*; a dtaibhseochaidh*†
|
taibhseofar; taibhseochar†
|
conditional
|
thaibhseoinn; thaibhseochainn† / dtaibhseoinn‡‡; dtaibhseochainn†‡‡
|
thaibhseofá; thaibhseochthᆠ/ dtaibhseofᇇ; dtaibhseochthᆇ‡
|
thaibhseodh sé, sí; thaibhseochadh sé, sí† / dtaibhseodh sé, s퇇; dtaibhseochadh sé, s톇‡
|
thaibhseoimis; thaibhseodh muid; thaibhseochaimis†; thaibhseochadh muid† / dtaibhseoimis‡‡; dtaibhseodh muid‡‡; dtaibhseochaimis†‡‡; dtaibhseochadh muid†‡‡
|
thaibhseodh sibh; thaibhseochadh sibh† / dtaibhseodh sibh‡‡; dtaibhseochadh sibh†‡‡
|
thaibhseoidís; thaibhseodh siad; thaibhseochadh siad† / dtaibhseoidís‡‡; dtaibhseodh siad‡‡; dtaibhseochadh siad†‡‡
|
a thaibhseodh; a thaibhseochadh† / a dtaibhseodh*; a dtaibhseochadh*†
|
thaibhseofaí; thaibhseochthaí† / dtaibhseofa퇇; dtaibhseochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtaibhsí mé; go dtaibhsíod†
|
go dtaibhsí tú; go dtaibhsír†
|
go dtaibhsí sé, sí
|
go dtaibhsímid; go dtaibhsí muid
|
go dtaibhsí sibh
|
go dtaibhsí siad; go dtaibhsíd†
|
—
|
go dtaibhsítear
|
past
|
dá dtaibhsínn
|
dá dtaibhsíteá
|
dá dtaibhsíodh sé, sí
|
dá dtaibhsímis; dá dtaibhsíodh muid
|
dá dtaibhsíodh sibh
|
dá dtaibhsídís; dá dtaibhsíodh siad
|
—
|
dá dtaibhsítí
|
imperative
|
taibhsím
|
taibhsigh
|
taibhsíodh sé, sí
|
taibhsímis
|
taibhsígí; taibhsídh†
|
taibhsídís
|
—
|
taibhsítear
|
verbal noun
|
taibhsiú
|
past participle
|
taibhsithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
taibhsigh
- genitive singular masculine of taibhseach (“showy, flamboyant; ostentatious; pretentious, proud”)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.