NGC 188
| NGC 188 | ||
|---|---|---|
 | ||
| Datos d'observación (Dómina J2000.0) | ||
| Tipu | Cúmulu abiertu II2r | |
| Ascensión reuta | 00h 48m 26s[1] | |
| Declinación | +85° 15′ 18" - +85º 15,3'[1] | |
| Distancia | 5.400 al[2] (1, 66 kpc) | |
| Magnitú aparente (V) |
Visual: +8,1 Banda B (antigua banda P): +8,91[3] | |
| Tamañu aparente (V) | 15,0 minuto d'arcu | |
| Constelación |
Cefeo   | |
| Carauterístiques físiques | ||
| Magnitú absoluta (V) | - | |
| Otres carauterístiques |
Descubrimientu: John Herschel. 3 de payares de 1831. Ye unu de los cúmulos abiertos más antiguos. Antigüedá: ca. 6,4 x 10⁹ años Estrelles variables: 50, z. B. EP Cep, EQ Cep, ER Cep, YE Cep, V372 Cep Metalicidad (Fe/H): - 0,02[4] Diámetru angular: 15,0'[5] | |
| Otres designaciones | ||
| Cl Melotte 2[1][1], OCL 309, Caldwell 1, Collinder 6, Lund 28, CG 92, h 34, Raab 1 | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
NGC 188 ye un cúmulu abiertu visible a menos de 5 graos del Polu norte celeste, na constelación de Cefeo. Calcúlase que se topa a unos 5.400 años lluz[2] de la Tierra.
A diferencia d'otros cúmulos abiertos que, pola interacción gravitatoria de nuesa galaxa acaben esvalixándose dempués d'unos pocos millones d'años, NGC 188 ta asitiáu lloñe del centru y a unos 1.800 al percima del planu galácticu. Ye unu de los cúmulos abiertos más antiguos. Calcúlase que la so edá ye d'unos 6. 400 ó 6.500 millones d'años, anque dellos autores aumentaron esta cifra hasta 10 ó 12.000 millones d'años.
Foi afayáu pol astrónomu John Herschel el 3 de payares de 1831.
Estrelles
[editar | editar la fonte]Formar unes 120 estrelles.
Les pertenecientes a la secuencia principal son vieyes y relativamente fríes, de clase espectral F2 (esto ye, estrelles marielles).
Les xigantes son amarilloanaranjadas, de clase espectral G8, pero les diez más brillosos son xigantes marielles de clases espectrales que van dende G8 hasta K4, con magnitúes aparentes ente 12 y 14, y magnitúes absolutes de 0 a +2.
Observación
[editar | editar la fonte]Ye circumpolar en casi tol hemisferiu boreal.
Puede identificase inclusive con unos prismáticos de 10x50, pero la resolución n'estrelles namái ye posible con telescopios de siquier 120 mm d'apertura. Los componentes menos lluminosos son de décima magnitú, pero la mayor parte son de la decimotercer d'equí p'arriba.
Al trate esti cúmulu tan próximu al Polu Norte Celeste, nun hai una dómina del añu más fayadiza qu'otres pa la so observación. El so altor sobre l'horizonte ye casi la mesma mientres tol añu: la variación ye namái d'unos 8 a 9 graos.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «SIMBAD Astronomical Database». Results for NGC 188. Consultáu'l 8 d'avientu de 2006.
- ↑ 2,0 2,1 Bonatto, C.; Bica, Y.; Santos, J. F. C., Jr. (April 2005). «Spatial dependence of 2MASS luminosity and mass functions in the old open cluster NGC 188». Astronomy and Astrophysics 433 (3): páxs. 917–929. doi:. Bibcode: 2005A&A...433..917B.
- ↑ SIMBAD database
- ↑ A site Devoted to Stellar Clusters in the Galaxy and the Magellanic Clouds
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- NGC 188 (NASA Extragalactic Database)
- Catálogu SEDS
- NGC 188 nel estremáu d'oxetos NGC de SEDS.
- NGC 188 nel sitio de NightSkyInfo.
- Catálogu NGC/IC. Hai qu'escribir el nome del oxetu NGC nel caxellu: nesti casu, «NGC 188».
- NGC 188 nun catálogu d'oxetos NGC.
- Revisión de NGC 188 nel mesmu catálogu.
- NGC 188 nel sitio de SIMBAD.
- NGC 188 nel sitio de la Base de Datos Extragalácticos de N.A.S.A. / I.P.A.C..
- NGC 188 Archiváu 2011-05-01 en Wayback Machine nel sitiu Archiváu 2011-05-01 en Wayback Machine de Deep Sky Browser - Messier 45.
- NGC 188 nel sitio de Vizier Service.
- NGC 188 (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). nel sitio de Aladin.
- NGC 188 nel sitio de SkyView.
