Saltar al conteníu

Melodifestivalen

De Wikipedia
Melodifestivalen
Logu dende 2016
Datos
Xéneru music program (en) Traducir
País d'orixe Suecia
Llingua orixinal suecu
Emisión
Emisora Sveriges Television
64
Varios
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

Melodifestivalen (pronunciación sueca: [mɛlʊˈdîːfɛstɪˌvɑːlɛn]; literalmente "el festival de la melodía") ye una competición musical anual entamada polas emisoras públiques sueques Sveriges Television (SVT) y Sveriges Radio (SR). Escueye'l representante del país pal Festival d'Eurovisión y fízose casi tolos años dende 1959. Dende'l 2000, la competición ye'l programa de televisión más popular de Suecia.[1] Tamién ye tresmitíu per radio y Internet. En 2012, les semifinales tuvieron 3.3 millones d'espectadores de media y estímanse que más de 4 millones de persones en Suecia vieron la final, cuasi la metá de la población sueca.[2][3] El festival algamó seis ganadores de Eurovisión y 24 vegaes nes primeres 5 posiciones pa Suecia nel Festival. El ganador del Melodifestivalen ye escoyíu por paneles de xuraos dende la so aniciu. Dende 1999, al votu'l xuráu améstase un votu telefónicu del públicu que tien la mesma influencia nel resultáu final. La competición provoca un impautu considerable nes llistes de ventes musicales en Suecia. L'introducción de les semifinales en 2002 aumentó'l númberu potencial de concursantes d'aproximadamente 12 a 32. Tamién entamó una versión infantil de la competición esi añu, Lilla Melodifestivalen. Cantares pop llixeramente orquestaos, conocíos ellí como música schlager, yera tan predominante que'l festival yera dacuando llamáu schlagerfestivalen ("el festival del schlager") o schlager-sm ("campeonatu suecu del schlager") polos medios suecos.[4][5] Sicasí, otros estilos musicales como'l rap, el reggae, y el glam rock fixeron actu de presencia pola espansión del festival. La introducción d'una gran final en Estocolmu atraxo turismu abondu a la ciudá[6].

Oríxenes

[editar | editar la fonte]

Con ocho naciones compitiendo, el primer Festival d'Eurovisión tuvo llugar en Lugano, Suiza en mayu de 1956. El primer festival de Suecia foi'l terceru, en 1958. Ensin emitir una seleición pública, Sveriges Radio (SR)[7] escoyó a Alice Babs pal concursu de Hilversum, Países Baxos. El cantar elixíu foi "Samma stjärna lyser för oss två" (Les mesmes estrelles rellumen por los dos), más tarde renomada como "Lilla stjärna" (Pequeña estrella).[8] Terminó en cuartu llugar n'Eurovision el 12 de marzu de 1958. El primer Melodifestivalen, incluyíu nel espaciu de radio Säg det med musik, celebróse'l 29 de xunu de 1959 nel Cirkus d'Estocolmu. Ocho cantares participaron. Cuatro xuraos "espertos" en Estocolmu, Gotemburgu, Malmö y Luleå decidieron el ganador.[9] Esti foi Siw Malmkvist con "Augustin", pero SR decidió —ensin pregunta-y al cantante orixinal— que sería interpretáu por Brita Borg en Eurovisión. Esta política d'elexir l'artista pa Eurovisión internamente y poner a otros a cantar candidatures potenciales nel Melodifestivalen interrumpióse en 1961. La competición fízose un programa dixebráu en 1960, conocíu como'l Eurovisionschlagern, svensk final. Nos primeros años, yera tresmitíu a Noruega y Dinamarca pola rede Nordvision.[10] La competición garró'l so nome actual, Melodifestivalen, en 1967. El Melodifestivalen foi atayáu tres vegaes. En 1964, la competición foi frustrada por una fuelga d'artistes; Suecia nun unvió canción a Eurovisión esi añu.[11] Suecia faltó al festival una segunda ocasión en 1970 por mor d'un boicó nórdicu del sistema de votación, que llevara a un empate a cuatro na primera posición nel concursu de 1969.[12] Dempués l'organización del festival por parte SR en 1975 en Estocolmu, grupos d'izquierdes alegaron que Suecia nun tenía de gastar dineru pa ganar y acoyer Eurovisión de nueves. Esto conduxo a manifestaciones en masa escontra la música comercial y la organización d'un Alternativfestivalen non comercial.[13] Poro, Suecia decidió nun unviar canción a Eurovisión 1976, pero volvió en 1977.

Participación

[editar | editar la fonte]
Charlotte Perrelli, la ganadora del Melodifestivalen 2008, actuando nel Festival d'Eurovisión en Belgráu

Cientos de cantares y cantantes tuvieron nel Melodifestivalen dende'l so entamu. Anque los compositores que moraben fuera Suecia yeren cuantayá non almitíos nel festival, en 2012 entamóse a dexar qu'estos unviaren candidatures, mientres collaboraren con un compositor suecu. Pa ser escoyible, teníen de tener a lo menos 16 años d'edá el día de la primera semifinal d'Eurovisión.[14] Fasta 2001, la participación nel festival taba llimitada a una sola nueche. El númberu de candidatures oscilaba ente cinco y doce. Un sistema de dos rondes usóse de forma intermitente ente 1981 y 1998, nel que tolos concursantes sacante cinco yeren desaniciaos na primera ronda de votación. Nun ser quién a algamar la segunda ronda baxo esti sistema yera vistu como un fracasu considerable pa un artista famosu. Cuando Elisabeth Andreassen nun llogró clasificase en 1984, práuticamente acabó cola so carrera[15]. La introducción de semifinales selmanales en 2002 aumentó el númberu de concursantes a 32. A lo menos 10 d'ellos tienen de participar en suecu[14]. Un discu colos cantares de cada añu ye espublizáu dende 2001 y, dende 2003, un DVD coles semifinales y la final. El Melodifestivalen foi la plataforma que llanzó al ésitu a artistes llocales como ABBA, Tommy Körberg y Lisa Nilsson. La competición acoyó tamién intérpretes de fuera Suecia, como Baccara, Alannah Myles, Katrina Leskanich, y Cornelis Vreeswijk. Dalgunos participantes del Melodifestivalen representaron tamién —o tentaron de representar— a otros países n'Eurovisión.[16] Mientres l'ésitu a nivel nacional ye habitual pa los ganadores del Melodifestivalen, la mayoría de participantes tornen al anonimatu. Sicasí, dalgunos algamen gran ésitu internacional. L'impautu que la competición tien nes llistes de ventes supón qu'un artista nun tien de ganar pa llograr númberos récor dientro'l país. Por exemplu, el cantar que terminó caberu nel Melodifestivalen 1990, "Symfonin" de Loa Falkman, encabezó la llista de cenciellos sueca.[17] El casu más recién foi en 2016 con "Bada Nakna" de Samir & Viktor. En 2007, 21 participantes algamaron la llista Sverigetopplistan.[18] La selmana dempués la final de 2008, tou el top 15 de ventes nacionales taba formáu por cantares del festival.[19]

Seleición de concursantes

[editar | editar la fonte]

El procesu d'amenorgar miles de potenciales concursantes a solu 29 dura más de siete meses. SVT escueye direutamente 14 cantares ente los unvíos del públicu en xeneral. Trece candidatures más vienen d'invitaciones especiales feches pola SVT o tamién escoyíes ente las recibíes en la convocatoria pública. Finalmente, el cantar númberu 28 ye elixíu al traviés el concursu "Svensktoppen Nästa". A lo menos el 10% de los 28 cantares finales son en suecu. El procesu completu pue entamar tan ceo como en mayu del añu anterior y pue tar zarráu pa xineru.

Pernilla Wahlgren "Alla flickor" (2005)

noicon

La primer versión de "Alla flickor", una candidatura del festival de 2005. Pernilla Wahlgren canta equí, magar que'l cantar foi interpretáu por Linda Bengtzing nes rondes televisaes, dempués d'una mestura. "Alla flickor" terminó décima na final.

SVT entama la gueta de cantares nueve meses enantes de l'empiezu'l festival televisáu (díes dempués la final d'Eurovisión del añu anterior).[20] La fecha llende pal unvíu de candidatures ye en setiembre y puen tar en cualquier llingua. Na preseleición, la duración ta llendada a tres minutos y vente segundos. Si son a formar parte de los 28 finales, los cantares tienen d'acurtiase a tres minutos y tamién puen ser amesturaos.[14] El procesu d'entrega ye supervisáu por miembros de la Asociación d'Editores Musicales de Suecia (SMFF, poles sos sigles en suecu), que tienen el trabayu d'amenorgar el númberu de cantares, qu'alcanza más de 3000 cada añu dende 2002, a solu 1200.[21] Les 3440 candidatures recibíes na preseleición pal Melodifestivalen 2009 ye'l mayor númberu de la historia la competición.[22] Les eleiciones de la SMFF pasen entós a un xuráu de 16 persones formáu por profesionales de la música, equipu de la SVT y otros miembros del públicu.[23] El xuráu cuenta tanto con xente mozu como con mayores.[24] Los cantares que se clasifiquen, xunto colos sos compositores y lletristas, anúnciense al final de setiembre. Esto va davezu siguíu d'especulación sobre quién cantará qué. Los compositores que se clasifiquen tienen de dar entrevistes a SVT, aportar a ruedes de prensa enantes la competición y tar abiertos a apaiciones promocionales si'l so cantar algama la final.[14]

Artistes y comodines

[editar | editar la fonte]

La SVT esbilla intérpretes pa les candidatures. Los artistes qu'interpreten la maqueta de los cantares entren automáticamente. Tienen de cantar nel caso de nun alcontrar un intérprete alternativu. Los cantares de los artistes cuerren peligru de descalificación si refuguen.[14] Amunchayá, esta regla llevó a la descalificación de, ente otros, "När löven faller" de Carola en 2003 y "So Good" de Stephen Simmonds en 2006.[25][26] SVT tamién pue pasar canciones a otros intérpretes ensin considerar los intereses del artista orixinal. Esto enzancó la participación de Brandsta City Släckers (en 2004) y de Pernilla Wahlgren (en 2005), que les sos canciones foron interpretaes por otros.[27][28] Los cambeos de cantares descalificaos asoceden de forma inesperada en la competición. En 2006, "Naughty Boy" de Hannah Graaf (el sustitutu del cantar de Simmonds) terminó penúltimu na so semifinal. En 2002 y 2007, sicasí, los sustitutos interpretaos por Jan Johansen y Måns Zelmerlöw algamaron el top 10. Los concursantes que van interpretar los 28 clasificaos de la preseleición son anunciaos a final de payares. Tamién ye común la presencia de cantautores, que davezu confirmen la so participación enantes l'anunciu oficial. El sistema de comodinos foi introducíu en 2004 pa diversificar la música participante.[29] Cuatro artistes, ún en cada semifinal, foron invitaos pola SVT pa presentar un cantar de la so eleición, siempres con arreglu a les normes. Los comodinos foron anunciaos en xunu. De magar foron introducíos, tres ganaron la competición. En 2011 había 15 comodinos. Esti sistema desanició en 2013.

L'Ericsson Globe acoyó hasta 12 finales dende 1989.

Los recintos pal festival de cada añu comuníquense en setiembre del añu anterior. Les semifinales tienen llugar en villes y ciudaes per ende. L'Ericsson Globe d'Estocolmu, con capacidá pa 16.300 espectadores, acoyó la final desque les semifinales foron introducíes, en 2002, hasta 2012.[30] En 2013, la final treslledóse al apocayá construyíu Friends Arena nel municipiu de Solna.[31] El Scandinavium de Gotemburgu pudo acoyer la final de 2005, pero refugó darréu que coincidía con un partíu de ḥoquei sobre xelu del Frölunda.[32] L'eventu fízose nos primeros años nun solu recintu, el Cirkus d'Estocolmu, que foi sede de les primeres diez ediciones. En total, acoyó la final del festival 17 vegaes. El Globe Arena d'Estocolmu tuvo 7 finales y la sede central de SVT, 5. La competición llevóse fuera Estocolmu per primer vegada en 1975 como parte d'una política de descentralización de SR.[33] Estocolmu acoyó 37 finales en total, ente elles les 14 primeres. Gotemburgu acoyó 8 y Malmö, 7. La final de la competición enxamás foi fuera d'estes ciudaes. Enantes la espansión de 2002, l'anfitrión del Melodifestivalen del añu anterior acoyería Eurovisión en casu de victoria sueca. D'esta miente, Eurovisión 1985 realizóse'n Gotemburgu, el de 1992 en Malmö y el del 2000 en Estocolmu.[34] Dende 2002, namás el Scandinavium de Gotemburgu y el Malmö Arena de Malmö acoyeron más de tres semifinales. El Scandinavium acoyó de fechu una tolos años dende 2003. En 2008, l'Andra Chansen (la fase de repesca) fízose'n Kiruna, al norte'l círculu polar árticu. Dende 2013 la final faise nel Friends Arena.[35]

Rondes televisaes

[editar | editar la fonte]

El festival televisáu dura seis sábados y consiste en seis programes en direutu: cuatro semifinales, nes que siete cantares compiten; una segunda oportunidá qu'inclúi cantares que casi se calsifiquen pa la final; y una gran final. Esta ta formada por 10 cantares: dos de cada semifinal y les dos más populares de la segunda oportunidá. 7 canciones en cada semifinal y 12 en la final (8 ganadores y 4 del Andra Chansen).

Semifinales y segunda oportunidá

[editar | editar la fonte]

Enantes l'introducción del actual formatu de semifinales (deltävlingar) en 2002, la competición yera davezu un únicu espectáculu en direutu. Baxo'l sistema actual, cuatro semifinales son tresmitíes a les ocho de la tarde en cuatro sábados darréu. Les semifinales entamen a principios de febreru y 7 cantares compiten en cada programa. L'estremancia cola final ye que nun s'utilicen xuraos, sinón que'l televotu decide'l resultáu. Los cantares s'interpreten en direutu coles llinies telefóniques abiertes pa la primer ronda de votación. Los dos cantares cola menor cantidá votos nun se clasifiquen pa la segunda ronda. Los cinco primeros lluchen por una plaza na final o nel Andra Chansen. Los dos más votaos van a la final, mientres el terceru y el cuartu pasa a la gala de segunda oportunidá. Los dos finalistes vuelven a cantar les sos candidatures al final de la tresmisión. L'organización de semifinales nel Melodifestivalen popularizó rondes de desaniciu televisaes nes seleiciones nacionales pa Eurovisión.[36] Un sistema asemeyáu foi adoptáu pol propiu festival européu en 2004. La ronda de segunda oportunidá (Andra Chansen) ye la quinta fase nel que les cuatro candidatures restantes son escoyíes. Los cantares que terminen en tercer y cuartu llugar de cada semifinal (8 canciones en total) compiten. La primer Andra Chansen, en 2002, dexó en manos d'antiguos ganadores decidir los dos finalistes.[37] De 2003 a 2006, les actuaciones de las semifinales yeren tresmitíes de nueves y una ronda de votación amenorgaba el númberu de cantares a tres o cuatro. Otra ronda decidía los dos finalistes. El programa yera tresmitíu pola tarde dempués de la cuarta semifinal. Yera celebráu nun recintu más pequeñu que los que acoyeren les semifinales, como'l Berns Salonger d'Estocolmu, qu'acoyó la segunda oportunidá en 2005. En 2007, la fase de segunda oportunidá convirtióse nuna semifinal completa, teniendo llugar nun recintu comparable en tamañu a aquellos nos que tienen llugar les otres. La segunda oportunidá espandida asocede nuna noche de sábadu, amestando una selmana de más al calendariu del eventu.[38] El formatu de votación tamién camudó cola introducción d'un sistema d'enfrentamientos. Aparéyense los ocho cantares ente sí, amenorgánse a cuatro y dempués s'apareyen otra vegada. Los ganadores de les dos rondes van a la final. Los dos finalistes no vuelven a cantar el so tema al final del programa. En 2015, el sistema camudó de nueves. Los ocho cantares estrémense en cuatro duelos, con un cantar de cada duelo clasificándose a la final, dando un total de 12 finalistes.

La final tien llugar a les ocho la tarde d'un sábadu a mediaos de marzu. Doce cantares (11 en 2009, 10 entantes 2015) participen, dos de cada semifinal, cuatro de la segunda oportunidá y, namás en 2009, la eleición del xuráu internacional. L'orde d'actuación ye decidíu polos supervisores del concursu la selmana anterior con cuenta d'alloñar l'apaición d'artistes y cantares asemeyaos.[39] Los ensayos xenerales de la final fáense'l vienres previu y les entraes escósense tan ceo como les de la propia final.[40] La final atraye muncho turismu a la ciudá anfitriona. Una encuesta de 2006 amosó que'l 54% de los espectadores viaxaren d'otru llugar a Estocolmu, la ciudá anfitriona. Ente estos, un 6% vinieren de fuera'l país.[6] Igual qu'en Eurovisión, el logotipu de la UER apaez en pantalla al principiu y al final de la emisión, acompañáu pol preludiu del "Te Deum" de Charpentier. Les actuaciones preséntanse con vídeos davezu llamaos "postales". La final inclúi actuaciones especiales demientres el xuráu delibera y enantes el zarru del televotu. Concursantes anteriores del Melodifestivalen actuaron dalguna vegada, como l'apaición de Lena Philipsson en 2005 o'l espectáculu de dellos artistes d'años pasaos nel 2000.[41][42] El ganador recibe un troféu, Den stora Sångfågeln (El gran páxaru cantor), del ganador del añu pasáu. L'estatuína, diseñada por Ernst Billgren, creóse'n 2005 y foi apurrida a tolos ganadores anteriores na gala Alla tiders Melodifestival en marzu d'esi añu.[43] El ganador vuelve a cantar la so propuesta al final del programa.

Ficheru:Melodifestivalen voting 2005.jpg
Ulf Elfving comunicando los votos del xuráu d'Estocolmu na final de 2005. Los puntos consiguíos por cada candidatura amósanse nun marcador.

Enantes la introducción del sistema de votu actual en 1999, un grupu de xuraos, por rexón o grupu d'edá, escoyía'l ganador del Melodifestivalen. En 1993, el televotu foi usáu de mou esperimental pero fracasó. La rede telefónica del país colapsó pol númberu de llamaes y la prensa afirmó qu'ello alterió enforma'l resultáu. Los periódicos vespertinos espublizaron los supuestos votos del xuráu de reserva, qu'una vez sumaos dexaba al ganador, Arvingarna, en cuartu llugar. SVT enxamás confirmó la veracidá d'estos datos.[44]

SVT tien 11 distritos de noticies rexonales y caún tien representación nel xuráu de la final del Melodifestivalen nes caberes ediciones.

El formatu actual de votación, introducíu en 1999, ye un sistema de votu posicional, similar al del festival d'Eurovisión. Ta formáu por dos segmentos: nel primeru, los xuraos anuncien los sos votos, y nel segundu, amiéstase'l televotu. El valor total de los votos foi xeneralmente 2 por 473 puntos (2 por 638 dende 2018), poro, el televotu y'l xuráu tien el mesmu pesu nel resultáu final. Los miembros del xuráu, normalmente once, representen rexones suecas o, dende 2010, otres naciones participantes n'Eurovisión. Hasta 2017, cada xuráu apurría 1, 2, 4, 6, 8, 10 y 12 puntos a los sos 7 cantares preferíos. D'otra miente, dende 2018 dánse 1 a 7, 8, 10 y 12 puntos. Dempués del votu del xuráu, el resultáu del televotu ye reveláu polos presentadores n'orde ascendente. De 1999 a 2010, los puntos del televotu taben afitaos: los siete cantares más votaos recibíen 11, 22, 44, 66, 88, 110 y 132 puntos (12, 24, 48, 72, 96, 120, y 144 puntos nel festival de 2009). Dende 2011, el televotu de cada candidatura taba basáu nel so porcentaje de votos nel cómputu total. Si un cantar tien el 10% del votu del públicu, recibe'l 10% de 473 puntos. Esto ye, 47 o 48 puntos (o 638 en total y 63-64 col sistema de 2018 y 464 y 46-47 dende 2019). El cantar col mayor númberu de puntos al final de la votación ye nomáu ganador. Les llinies ábrense darréu l'adelantu radiofónicu que se fai pa la final y nun zarren hasta que los xuraos voten.[45] Cada cantar tien dos númberos de teléfonu, ún de los cuales da l'oportunidá de dar dineru a l'organización benéfica de la SVT, Radiohjälpen. Los espectadores tamién puen votar por SMS, anque namás los residentes en Suecia.[46][47] El votu de los xuraos ye anunciáu por voceros que nun son miembros d'aquél. Los votos lléense n'orde ascendente, entamando por 1 puntu y terminando por 12. El presentador va repitiéndolos darréu; por ejemplo:

Voceru: "Ett poäng till melodi nummer två." (Un puntu pal cantar númberu dos.)

Presentador: Ett poäng till (nome del cantar)." (Un puntu pa ('nome del cantar).)

Dende 2012, la mayoría los voceros falen en inglés y dempués los presentadores repítenlos en suecu. Mientres los votos son anunciaos, amiéstanse nuna tabla de puntos. La cadena camuda'l mou d'anunciar los votos del xurao cada añu. Por exemplu, los finalistes del programa Expedition: Robinson foron voceros en 2004. En 2006, l'escritor Fredrik Lindström díxolos usando los diversos dialectos de cada rexón.[48][49] La final del Melodifestivalen rompió récores de votu en numberoses ocasiones: en 2007, la cantidá de votos superó los dos millones por primer vegada.[50] En casu d'empate, el cantar con más votos del públicu allúgase na posición cimera.[51] Hubo en tola historia dos empates nel primer llugar. En 1969, ente Tommy Körberg y Jan Malmsjö. Los xuraos votaron el so favoritu, nesti casu a Körberg. En 1978, Björn Skifs empató con Lasse Holm y Wizex (qu'actuaben xuntos) y resultó ganador el primeru.

Ganadores

[editar | editar la fonte]

55 de los 56 representantes de Suecia en Eurovisión salieron del Melodifestivalen. Suecia ganó'l festival 6 vegaes: 1974, 1984, 1991, 1999, 2012 y 2015. Suecia ye'l país con mayor númberu de victories en Eurovisión; solamente Irlanda tien más. "Waterloo" de ABBA, ganadores de 1974, foi votada la canción del Melodifestivalen más popular de tolos tiempos na gala Alla tiders Melodifestival en marzu de 2005.[43] Poco dempués, foi escoyida como'l cantar más popular nos 50 años d'Eurovisión nuna gala'n Copenhague.[52] La tabla darréu amosa tolos cantares suecos qu'algamaron el quintu puestu o más n'Eurovisión:

Añu Cantar Artista Posición nel Festival d'Eurovisión
1966 "Nygammal vals" Lill Lindfors & Svante Thuresson
1968 "Det börjar verka kärlek, banne mej" Claes-Göran Hederström
1973 "Sommaren som aldrig säger nej" Malta[53] 5º (como "You're Summer")
1974 "Waterloo" ABBA
1983 "Främling" Carola Häggkvist
1984 "Diggi-Loo Diggi-Ley" Herreys
1985 "Bra vibrationer" Kikki Danielsson
1986 "E' de' det här du kallar kärlek?" Lasse Holm & Monica Törnell
1989 "En dag" Tommy Nilsson
1991 "Fångad av en stormvind" Carola Häggkvist
1995 "Se på mej" Jan Johansen
1996 "Den vilda" One More Time
1999 "Tusen och en natt" Charlotte Nilsson 1º (como "Take Me to Your Heaven")
2001 "Lyssna till ditt hjärta" Friends (como "Listen To Your Heartbeat")
2003 "Give Me Your Love" Fame
2004 "Det gör ont" Lena Philipsson 5º (como "It Hurts")
2006 "Evighet" Carola Häggkvist 5º (como "Invincible")
2011 "Popular" Eric Saade
2012 "Euphoria" Loreen
2014 "Undo" Sanna Nielsen
2015 "Heroes" Måns Zelmerlöw
2016 "If I Were Sorry" Frans
2017 "I Can't Go On" Robin Bengtsson
2019 "Too Late for Love" John Lundvik

La mayoría de les regles del Melodifestivalen dependen de les d'Eurovisión. Sicasí, la televisión sueca impón delles llendes. Les regles oficiales de la competición espublícense ceo pa que dé tiempu abondu a los compositores y cantantes a facer cambeos. Había una restricción de 6 persones nel escenariu pa cada actuación, incluyendo'l coru del festival (huskören, literalmente "el coru de la casa"), un grupu de cinco coristes usáu pola mayoría de los participantes. Podíen servise d'ellos o trayer el so propiu. Toles voces teníen de ser en direutu; nenguna voz humana podía sentise nes bases musicales.[14] Sicasí, dende 2009, el númberu d'intérpretes permitíos nel escenariu entamó a ser d'ocho y les voces taben permitíes nes pistes pregrabaes.[54] Una orquesta taba presente cada añu dende'l aniciu hasta'l 2000, sacante 1985 y 1986. Dos orquestes yeren usaes ente 1960 y 1963, una orquesta grande y'l Göte Wilhelmsons kvartett, un cuartetu de jazz.[55] Dende 2001, namás s'usen acompañamientos pregrabaos. Los cantares nun puen tresmitise públicamente hasta que se fai un avance na radio.[56] Les candidatures desaniciaes nes semifinales puen ser espublizaes darréu'l final del programa. D'otra miente, los que pasen a la final nun tan disponibles hasta la gala de segunda oportunidá.[14] La cadena fai notables cambeos al cantar ganador enantes de mandalu a Eurovisión. Por exemplu, nel Melodifestivalen 1961, Siw Malmkvist ganó con "April, April". Na so actuación posterior, trabóse cola lletra nuna gargayada. La prensa violu como una guaḥería y la SR sustituyólu por Lill-Babs pal Festival d'Eurovisión[57] La ganadora de 1987, Lotta Engberg con "Fyra bugg och en Coca Cola" ye otru exemplu: el cantar foi renomáu "Boogaloo" pal festival européu, darréu que'l usu del nome d'una marca taba escontra les regles. Esti nome foi escoyíu porque los dos ganadores suecos previos tamién terminaben en "-loo."[58] Hasta 1999, los cantares namás podíen ser en suecu, sacante 1965, 1973, 1974 y 1975. Ello nun evitó la grabación de versiones n'otres llingües. Dende l'abolición de les restricciones llingüístiques n'Eurovisión, ensin importar cómo s'interpretara nel festival suecu, toles candidatures sueques foron n'inglés. Español, francés, griegu, italianu, portugués, bosniu y persa son otres llingües dalguna vegada incluyíes. El cantar de Cameron Cartio en el Melodifestivalen 2005 taba nuna llingua construyida.[59]

Cobertoria mediática

[editar | editar la fonte]

El Melodifestivalen ye tresmitíu per televisión, radio y Internet. Pue vese na SVT1 y nel so canal internacional, SVT World. Hasta 1987, la competición yera tresmitida na Sveriges Radio TV, dempués llamada TV1. Ente 1988 y 2000, l'eventu ye emitíu en diferentes cadenas dependiendo ú tien llugar la gala. Les finales d'Estocolmu dábanse en Kanal 1 (antiguamente TV1), mientres les finales en Gotemburgu o Malmö, en TV2.[60] Sveriges Radio emite'l eventu en P1, P3 y P4. Anque la final tien llugar tradicionalmente'l sábadu, en 1990 foi en vienres. TV2 suxirió qu'esto atrayería espectadores. En 1991 fízose'l domingu de pascua pola mesma razón.[61] La final de 2002 atrasóse por cuenta de los Xuegos Olímpicos d'Iviernu 2002.[62] La competición tien páxina web oficial dende 1999.[63] La tresmisión per Internet ta disponible dende 2005.[64] Dende 2006, de febreru a la final d'Eurovisión en mayu, SR tien una canal de radio n'Internet dedicada esclusivamente al festival llamada P4 Melodifest. Nella, el públicu mira un avance de los semifinalistes tolos vienres.[56] Tresmitíu la nueche dempués de la final, un programa de televisión nomáu dagen efter ("el día siguiente") sirve d'epílogu al eventu. Amósanse reaiciones de los finalistes ensin comentarios. Carolina Norén presenta el programa en Sveriges Radio.[24] El festival emítese'n formatu panorámicu dende 2002 y con soníu Dolby Digital dende 2004. Les cifres d'audiencia espoxiguen cada añu dende 2002. En 2007, al rodiu 4.1 millones de suecos (cuasi'l 44% de la población del país) vio la final y ente 2.9 y 3.2 millones vieron caúna les semifinales. La cantidá d'espectadores del festival de 2007 quedóse a unos 2 millones de les cifres más altes enxamás rexistraes dende 1990.[65] Melodifestivalen consigue cobertoria enforma de la prensa sueca. Un estudiu del Departamentu de Ciencies Económiques y Comunicación de la Universidá de Karlstad concluyó que la cobertoria mediática pudo influyir nos resultaos del festival de 2007.[66]

Estilos musicales y presentación

[editar | editar la fonte]
Lill Lindfors & Svante Thuresson "Nygammal vals (hip man svinaherde)" (1966)

noicon

El ganador del Melodifestivalen 1966, típicu del estilu jazz, perpopular na competición nos años 60. Lindfors y Thuresson canten sobre una cita ente un "criador de cerdos" y "una princesa, una doncella".
Kikki Danielsson "Bra vibrationer" (1985)

noicon

Ganadora en 1985. Esti cantar schlager de ritmu rápidu ye típicu del Melodifestivalen nos años 80. La lletra cuenta les "bones vibraciones" que-y da a la cantante el so amante.

La imaxe del Melodifestivalen camudó colos años, pero una pallabra definió la so música: schlager. En Suecia, schlager (una pallabra alemana que significa "ésitu") representa cualquier cantar asociáu con esta competición, dende'l jazz, percomún nos años 60, hasta candidatures como la de Linda Bengtzing en 2006.[67] Christine Demsteader, redactora de The Local describió'l schlager suecu como "normalmente carauterizáu por una melodía fadionamente repetitiva y lletres cencielles con pocu o nengún significáu".[68] Artistes de jazz como Monica Zetterlund and Östen Warnerbring ganaron el concursu nos 60.[69][70] ABBA, que ganó Eurovisión en 1974, convirtiéronse na esportación musical más esitosa de Suecia. El grupu, influenciáu nun solu pol Melodifestivalen, sinón tamién por tola escena musical popular de Suecia.[71] Nos 80, la casa discorgráfica de Bert Karlsson, Mariann Grammofon, yera responsable del predominiu de "cantares fáciles y recordables".[72] L'entamu del sieglu XXI tuvo más variedá, como la victoria del cantar discu d'Afro-dite en 2002[73] o l'intentu "retro glam rock" de The Ark en 2007.[74] L'usu de recursos visuales ye dende hai años parte importante de les actuaciones. El pie de micrófonu deLena Philipsson na so actuación de "Det gör ont" na competición de 2004 ye un exemplu. Cuando foi presentadora del concursu en 2006, amosáronse cuatro cortos cómicos mientres les semifinales pa cuntar lo que pasara col micrófonu nos años pasaos dende la so victoria.[75] La pirotecnia ye otru recursu típicu. Tres la edición de 2007, Karolina Lassbo de Dagens Media criticó'l conteníu musical y la producción del festival, afirmando que la edición de 1988 foi "el tiempu nel que'l Melodifestivalen yera entá una competición de schlager" y que se convirtiera "nuna xuntura de Fame Factory [formatu asemeyáu a Operación Triunfo] y Stadskampen [un programa estilu Grand Prix].[76]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Television in Sweden. Sweden.se (30 September 2005). Retrieved on 20 October 2006.
  2. «Månadsrapport Februari 2012». MMS – Mediamätning i Skandinavien. Archiváu dende l'orixinal, el 2014-12-31. Consultáu'l 12 March 2012.
  3. Lindström, Therese (12 March 2012). Över fyra miljoner såg finalen. http://www.aftonbladet.se/nojesbladet/melodifestivalen/article14510903.ab. Consultáu'l 12 March 2012. 
  4. "Jag koncentrerar mig på schlagerfestivalen" Archiváu 17 ochobre 2006 en Wayback Machine (suecu) ["I am concentrating on schlagerfestivalen"]. Aftonbladet.se (27 February 2002). Retrieved on 20 October 2006.
  5. Anders Foghagen (13 October 2006) Agnes diskad från Schlagerfestivalen Archiváu 26 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Agnes disqualified from schlagerfestivalen"]. TV4.se. Retrieved on 20 October 2006.
  6. 6,0 6,1 The Swedish Research Institute of Tourism (17–18 March 2006). Melodifestivalen 2006 Archiváu 29 febreru 2008 en Wayback Machine. Retrieved on 23 January 2008.
  7. Sveriges Radio controlaba el serviciu de radio y televisión públicu suecu hasta'l 1 de xunetu de 1979, cuando SVT foi creada.
  8. Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna ["Melodifestivalen through time"] (2006), p. 12. Stockholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2
  9. Thorsson, p. 19
  10. Thorsson, p. 17.
  11. Thorsson, pp. 48–49.
  12. Thorsson, pp. 82–83.
  13. Thorsson, pp. 118–119.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 14,6 Melodifestivalen 2007—Tävlingsregler (suecu) ["Melodifestivalen 2007—Competition rules"]. Sveriges Television AB (May 2006). Retrieved on 21 October 2006.
  15. Thorsson, p. 171.
  16. Swedes abroad. ESC.info.se. Retrieved on 29 April 2007. Archiváu 16 mayu 2007 en Wayback Machine
  17. Thorsson, p. 213.
  18. Barry Viniker (16 March 2007) Melodifestivalen invades charts Archiváu 30 marzu 2007 en Wayback Machine. ESCtoday.com. Retrieved on 20 April 2007.
  19. Total schlagerdominans på topplistan Archiváu 21 xunu 2008 en Wayback Machine (suecu) ["Total schlager dominance on Topplistan"]. Expressen.se (20 March 2008). Retrieved on 21 March 2008.
  20. Sietse Bakker (26 May 2006). SVT announces Melodifestivalen 2007 Archiváu 21 payares 2006 en Wayback Machine. ESCtoday.com. Retrieved on 21 October 2006.
  21. Fisher (25 August 2008). «One month left for Melodifestivalen Entries». Oikotimes. Archiváu dende l'orixinal, el 1 March 2009. Consultáu'l 25 August 2008.
  22. Viniker (26 September 2008). «Recordbreaker for Melodifestivalen entries». ESCToday. Archiváu dende l'orixinal, el 28 September 2008. Consultáu'l 26 September 2008.
  23. Melodifestivalen 2006—selection Archiváu 19 febreru 2007 en Wayback Machine. ESC.info.se. Retrieved on 21 October 2006.
  24. 24,0 24,1 Melodifestivalen 2007. ESC.info.se. Retrieved on 20 April 2007. Archiváu 16 mayu 2007 en Wayback Machine
  25. Sietse Bakker (17 December 2002). Carola's Autumn Leaf exits. ESCtoday.com. Retrieved on 22 October 2006.
  26. Alexander Borodin (25 November 2005). Stephen Simmonds disqualified from Melodifestivalen Archiváu 25 payares 2006 en Wayback Machine. ESCtoday.com. Retrieved on 22 October 2006.
  27. Daniel Ringby (25 October 2003). Brandsta City Släckers kicked out from Swedish preselection Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine. Retrieved on 22 October 2006.
  28. Alexander Borodin (14 January 2005). Swedish artists criticise Melodifestivalen official Archiváu 27 setiembre 2007 en Wayback Machine. Retrieved on 22 October 2006.
  29. Melodifestivalen 2007—FAQ in English Archiváu 26 febreru 2009 en Wayback Machine. SVT.se. Retrieved on 1 May 2007.
  30. The Globe Arena in Stockholm. HockeyArenas.com. Retrieved on 16 November 2007.
  31. Sweden: MF 2013 final at Swedbank Arena Archiváu 29 marzu 2012 en Wayback Machine. ESCToday.com (26 March 2012).
  32. Melodifestivalen 2005: public silenced Archiváu 22 ochobre 2007 en Wayback Machine. The Local (8 September 2004). Retrieved on 30 December 2007.
  33. Thorsson, p. 113.
  34. Eurovision Song Contest 1985 Archiváu 24 xunetu 2008 en Wayback Machine (suecu). ESCSweden.com. Retrieved on 27 May 2007.
  35. Här hålls Melodifestivalen 2008 Archiváu 8 avientu 2007 en Wayback Machine. (suecu) ["Melodifestivalen 2008 is to be held here"]. SVT.se (11 September 2007). Retrieved on 11 September 2007.
  36. Svante Stockselius. Melodifestivalen genom tiderna (2006), foreword p. 5.
  37. Thorsson, p. 299.
  38. Melodifestivalens cup Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen's cup"]. SVT.se (11 August 2006). Retrieved on 28 April 2007.
  39. Alex Keech (4 March 2007). Melodifestivalen final running order Archiváu 6 marzu 2007 en Wayback Machine. ESCtoday.com. Retrieved on 26 April 2007.
  40. Barry Viniker (17 March 2006). Sell-out public dress rehearsal at the Globen Archiváu 15 mayu 2006 en Wayback Machine. ESCtoday.com. Retrieved on 28 October 2006.
  41. Carola Häggkvist Biography Archiváu 6 payares 2007 en Wayback Machine. CarolaInternational.com. Retrieved on 28 April 2007.
  42. Thorsson, pp. 280–281.
  43. 43,0 43,1 Alla tiders Melodifestival Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu). SVT.se (3 March 2005). Retrieved on 24 May 2007.
  44. The tabloid's "winner" was Nick Borgen's "We are All the Winners". Thorsson, p. 233.
  45. Melodifestivalen 2006—ikväll avgörs det! Archiváu 1 ochobre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen 2006—this evening it is decided!"]. SR.se (March 2006) Retrieved on 16 May 2007.
  46. Melodifestivalen 2007—Bidragen i Örnsköldsvik Archiváu 29 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen 2007—Entries in Örnsköldsvik"]. Blupp.nu (February 2007). Retrieved on 4 May 2007.
  47. Rösta så här i Finalen Archiváu 16 marzu 2009 en Wayback Machine (suecu). SVT.se. Retrieved on 14 March 2009.
  48. Melodifestivalen 2004: Juryn vs Folket Archiváu 27 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen 2004: The jury vs. the people"]. SVT.se (March 2004). Retrieved on 28 April 2007.
  49. Johanna Melén (18 March 2006). "Tack hela svenska folket" Archiváu 30 xunu 2006 en Wayback Machine (suecu) ["Thank you to all Swedes"]. Aftonbladet.se. Retrieved on 28 April 2007.
  50. Melodifestivalen engagerar som aldrig förr Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen engages like never before"]. SVT.se (13 March 2007). Retrieved on 4 May 2007.
  51. Nordman undvek sistaplatsen Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Nordman avoids last place"]. SR.se (13 March 2005). Retrieved on 28 April 2007.
  52. ABBA win 'Eurovision 50th' vote. BBC News (23 October 2005). Retrieved on 25 April 2007.
  53. El grupu camudó'l so nome por ''Nova'' pa Eurovisión.
  54. Melodifestivalen förändras Archiváu 26 febreru 2009 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen changes"]. Sveriges Television. Retrieved on 27 August 2008.
  55. Later a quintet. Thorsson, pp. 19, 28.
  56. 56,0 56,1 Hör låtarna först i Sveriges Radio P4 Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Hear the songs first on Sveriges Radio P4"]. SR.se (30 January 2007). Retrieved on 4 May 2007.
  57. The press literally described it as having "played the monkey". Melodifestivalen 1961 Archiváu 2016-03-07 en Wayback Machine (suecu). Gylleneskor.se. Retrieved on 11 January 2008.
  58. Christer Björkman (2005). Melodifestivalen 50 år: vinnarna [DVD]. Pan Vision/SVT.
  59. Pourya E. Cameron Cartio—Borderless: review. Bia2.com. Retrieved on 28 April 2007.
  60. Thorsson, p. 196.
  61. Thorsson, pp. 210, 216.
  62. Thorsson, p. 300.
  63. Melodifestivalen 1999 (suecu). SVT.se. Retrieved on 25 May 2007.
  64. Melodifestivalen 2005—Om Melodifestivalen Archiváu 30 setiembre 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen 2005—About Melodifestivalen"]. SVT.se (2005). Retrieved on 20 May 2007.
  65. Melodifestivalen—Viewing figures. ESC.info.se. Retrieved on 21 October 2006. Archiváu 29 marzu 2007 en Wayback Machine
  66. Malin Sahl (8 June 2007). Favorites and losers: a study on the reporting of Melodifestivalen 2007 by Aftonbladet.se. Karlstad University. Retrieved on 14 September 2007.
  67. Schlaget om Leksand (suecu) ["The battle (word pun on "schlager") of Leksand"]. Kinda-Posten (18 February 2006). Retrieved on 16 December 2007.
  68. Christine Demsteader (16 March 2006). Love Sweden, love Eurovision Archiváu 8 avientu 2007 en Wayback Machine. The Local. Retrieved on 15 September 2007.
  69. Monica Zetterlund, 67, singer and actress, dies. The New York Times (14 May 2005). Retrieved on 16 December 2007.
  70. «Östen med rösten har tystnat» (suecu). SR.se (19 January 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 12 June 2012. Consultáu'l 16 December 2007.
  71. Thorsson, p. 111.
  72. 80-talet: Berts decennium Archiváu 22 marzu 2009 en Wayback Machine (suecu) ["The 1980s: Bert's decade"]. SVT.se. Retrieved on 16 December 2007.
  73. Eurovision Form Guide Archiváu 29 febreru 2008 en Wayback Machine. The Sydney Morning Herald (February 2002). Retrieved on 16 December 2007
  74. Eurovision.tv meets The Ark. Eurovision.tv (9 May 2007). Retrieved on 16 December 2007.
  75. Linda och Andreas direkt till final Archiváu 10 abril 2006 en Wayback Machine (suecu) ["Linda and Andreas go directly to the final"]. Aftonbladet.se (18 February 2006). Retrieved on 16 May 2007.
  76. Karolina Lassbo (16 March 2007). Melodifestivalen tappade fattningen Archiváu 3 payares 2007 en Wayback Machine (suecu) ["Melodifestivalen has dropped its composure"]. Dagens Media. Retrieved on 15 September 2007.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (1999, second edition 2006). Stockholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]