Al Qaeda
| Al Qaeda | |
|---|---|
organización terrorista y organización armada (es)  | |
 | |
 | |
| Historia | |
| Atentaos terroristes a les embaxaes d'Estaos Xuníos en 1998 | |
| 2000 millennium attack plots (en) [[File:Noun Project label icon 1116097 cc mirror.svg | |
| Atentaos del 11 de setiembre de 2001 | |
| Fundador | Osama bin Laden |
| Orixe del nome | Yihad |
| Organigrama | |
| Presidente |
Saif al-Adel (2022) Aymán az Zawahirí (es) (2011)Osama bin Laden (1988) |
| Participación empresarial | |
| Formáu por |
Al-Qaeda en la Península arábiga (es) Al Qaeda del Magreb Islámico (es) Al Qaeda en el subcontinente indio (es) Al Qaeda en Bosnia y Herzegovina (es) Al-Qaeda in Turkey (en) Al-Qaeda in the Sinai Peninsula (en) Batallones Kurdos de Al Qaeda (es) Brigadas Abdullah Azzam (es) Al-Shabbaab (es) Frente Al-Nusraj (es) Jama'at Nasr al-Islam wal Muslimin (es) Organización Guardianes de la Religión (es) Estáu Islámicu |
 | |
Al Qaeda (árabe: القاعدة, al-Qā'idah: 'la base'), o Al Qaida, ye una organización paramilitar, yihadista, qu'emplega práutiques terroristes y plantégase como un movimiento de resistencia islamista alredor del mundu, ente que ye comúnmente señalada como una rede de terrorismu internacional. El so fundador, líder y mayor collaborador foi Osama Bin Laden (1957-2011), un multimillonariu d'orixe saudín qu'estudió Relixón y Ciencies Económiques na Universidá del Rei Abdul Aziz.[1][2][3] Aymán al-Zawahirí asocedió-y como únicu xefe de la organización.[4]
Investigaciones recién —periodistes, investigadores, analistes y especialistes— afirmen que Bin Laden foi financiáu pola CIA na llucha contra les tropes de la Xunión Soviética n'Afganistán mientres la llamada guerra d'Afganistán (1978-1992) en plena Guerra Fría.[5][6][7][8][9] El sofitu diba dende la instrucción en combate hasta la entrega d'armamentu.[5][6][10][9]
La so estructura organizativa basada en célules de militantes y redes de contactos clandestinos, bien paecida al modus operandi de los cárteles de narcotraficantes, dio-y una bien amplia movilidá d'aición y una gran dificultá pa desarticulala (vease: guerra rede)[11].
Orixe del nome
[editar | editar la fonte]El nome vien del sustantivu árabe qāʕidah, que significa 'fundamentu, cimientu, base' y que tamién puede referise a una base militar. al- ye la forma del artículu definíu árabe al-. Sería, poro, la base o el fundamentu.[12] El políticu británicu Robin Cook señaló que'l nome indicaría la base de datos, una y bones Bin Laden xestionaba les operaciones financieres nun ficheru informáticu llamáu al Qaida (lliteralmente 'la base [de datos]'). De magar, munchos combatientes miembros de los muyajidín fuéronse acomuñando a la rede Al Qaida.[13]
Bin Laden esplicó l'orixe del nome nuna entrevista col periodista d'Al Jazeera Tayseer Alouni n'ochobre de 2001.
The name 'al-Qaeda' was established a long time ago by mere chance. The late Abu Ebeida El-Banashiri established the training camps for our mujahedeen against Russia's terrorism. We used to call the training camp al-Qaeda. The name stayed.
Historia
[editar | editar la fonte]
A finales de los años 70, les faiciones del Partíu Comunista Afganistanu pertenecíen pol poder, interviniendo la URSS en favor d'aquella que-y yera más afecta (la faición de Taraki), unviando los sos exércitos y batallones de comandu, quien asesinen al Presidente Amín (faición entós nel poder) empecipiándose la guerra d'Afganistán. Nesti periodu bélicu, de gran trescendencia ya influyencia na situación interna de la URSS, el pueblu afganistanu, les sos distintes etnies y los sos dirixentes relixosos, empecipien un llevantamientu y guerra popular contra l'exércitu soviéticu y les milicies comunistes afganistanes que-y yeren subordinaes. Mientres la guerra, les fuercies soviétiques algamaron un númberu cercanu a los 200 000. homes, con entrenamientu y armamentu d'última teunoloxía. Coincidiendo les circunstancies cola descomposición y derrumbe del socialismu real, la guerra d'Afganistán tresformar nel "Vietnam" de la URSS, a la que'l pueblu rusu aguantar en collaborar y tres diez años de guerra popular islámica, les fuercies comunistes fueron ganaes y l'exércitu soviéticu bater en retirada.
A la victoria islámica, conflúin diverses razones: el convencimientu de los afganistanos de tar lluchando contra odiaos invasores históricos; una visión relixosa del mundu, qu'alluga na primer llinia de los sos adversarios al comunismu atéu; una mística qu'espertó la solidaridá de los pueblos del mundu, especialmente de los países islámicos, los qu'unviaron batallones de muyahidines a lliberar Afganistán, entrenándose nes bases que los países árabes y occidente —especialmente los EE. UU.— sofitaben y financiaben con firmeza y resolución. Una d'aquelles bases —La Base— foi fundada y empobinada por un nuevu saudín, de convencimientos relixosos sunnitas, fundamentalista y radicalmente anticomunista.
Concluyida la guerra contra los soviéticos, Al Qaeda (La Base), nun foi desmovilizada pol so caudiellu, quien llueu s'arreyó na llucha de faiciones que siguió a la derrota de los comunistes. Nella, Bin Laden, allinió al so grupu colos talibanes, participando tamién n'operaciones significatives pal mundu musulmán, como na estinguida Yugoslavia (pa detener el xenocidiu musulmán en Bosnia y Herzegovina). En parte aniciada nel so radical fundamentalismu, en parte pola dinámica propia de les alliniadures asocedíes na guerra civil afganistana, Bin Laden, terminó combatiendo a quien-y emprestó sofitu y aliendu (los EE. UU.), país al que consideren esencialmente antireligioso, prosionista y erosionador de la manera de vida islámicu. De la mesma, Al Qaeda, ye rápido visualizáu polos EE. UU., como un grupu que deriva escontra'l terrorismu antioccidental, qu'amenacia la seguridá d'Estaos Xuníos y d'occidente y la estabilidá de los países árabes aliaos.
En 1993 los Estaos Xuníos d'América unviaron tropes a Somalia, pal repartu d'alimentu y agua, amás de garantizar la seguridá de los civiles ante la guerra civil que sufría'l país. Dos UH-60 Black Hawks fueron baltaos mientres una misión de captura que llevaron a cabu'l primer destacamentu de fuercies d'operaciones especiales Delta (Delta Force) y el 75ᵘ Reximientu Ranger. Darréu la intelixencia del serviciu militar de los Estaos Xuníos concluyó que gran parte de la milicia somalina foi entrenada por miembros d'Al-Qaeda, daqué que quedaría verificáu en mayu del 2006 cuando'l país volvió somorguiase nuna segunda guerra civil ente l'Alianza pa la Restauración de la Paz y Contra el Terrorismu (ARPCT) y milicies lleales a la Unión de Tribunales Islámicos. Pal 5 de xunu siquier 350 persones morrieren nel fueu cruzao.
La organización construyó campos d'entrenamientu p'aquellos militantes partíos pel mundu, entrenando a miles en téuniques de guerrilla, usu d'esplosivos y conocencies de la práutica paramilitar. Los sos axentes arreyáronse en numberosos ataques, como los atentaos terroristes a les embaxaes d'Estaos Xuníos en 1998, oportunidá na que destruyeron les embaxaes d'Estaos Xuníos en Nairobi, Kenia y Dar es Salaam, en Tanzania. En Dar-es Salaam finaron once persones, ente qu'en Nairobi perecieron 213 persones, y namái dolce yeren d'Estaos Xuníos.[15] El 12 d'ochobre de 2000 Al Qaida realizó l'ataque suicida con bomba contra'l buque de guerra d'Estaos Xuníos USS Cole nes costes de Yeme, dexando 17 marineros muertos y mancando a 39 más.
En 2001 atentaron contra les torres ximielgues de Nueva York y El Pentágonu de Washington secuestrando 4 aviones. Foi l'ataque onde destruyeron dos de los edificios más altos d'Estaos Xuníos y estropiaron la sede central del Exércitu d'Estaos Xuníos.
Nel añu 2008 unes amenaces per parte d'Al-Qaeda provocaron la suspensión total del Rally Dakar 2008 qu'a partir d'entós pasó a desenvolvese en Sudamérica.
El 26 d'avientu de 2009 foi deteníu a tiempu Umar Faruk Abdulmutallab, quien intentó esplotar un avión con 278 pasaxeros a bordu que se dirixía a Detroit.
El 1 de mayu de 2011 ye asesináu'l líder d'esta organización, Osama Bin Laden, pol exércitu d'Estaos Xuníos na llocalidá de Abbottabad, asitiada al norte de la capital de Paquistán.
La organización a partir del 11 de setiembre de 2001
[editar | editar la fonte]
En 2001 creíase que Bin Laden y otros líderes d'Al Qaeda atopar so la proteición de los talibanes, un grupu islámicu que controlaba la mayor parte d'Afganistán. Nesi mesmu añu camudó radicalmente l'actividá d'esti grupu, algamando cuotes de terror nunca antes imaxinaes. Según la CIA y el FBI, 19 militantes d'Al Qaeda empobinaos pol exipciu Mohammed Atta llevaron a cabu'l 11-S (atentáu del 11 de setiembre) contra El Pentágonu y el Centro Mundial de Comerciu (WTC). Aquel foi l'atentáu asocedíu en EE. UU. más tarrecible de la historia d'esti país, con unos 3000 muertos.
Primeramente según "los planes de Al Qaeda" en 1995 yera proyeutar aviones como misiles a edificios de los Estaos Xuníos y derrumbar los iconos del poder del país; dientro d'estos puntos figuraben: la Torre Sears (Chicago), El Pentágonu (Washington D.C.), Pirámide Transamérica (San Francisco), World Trade Center (Nueva York), La Casa Blanca (Washington D.C.) el Empire State Building (Nueva York) el Capitoliu de los Estaos Xuníos (Washington D.C.) y el U.S. Bank Tower (Los Angeles).
EE. UU. respondió empecipiando un ataque masivu contra forzar talibanes y d'Al Qaeda n'Afganistán, matando y prindando a miles de militantes y civiles ensin rellación dalguna col conflictu, obligando al restu de los sos líderes a sumise primeramente na clandestinidá. A pesar de la subsiguiente captura de dellos de los sos miembros claves (incluyendo'l militante que supuestamente entamó y entamó los ataques del 11-S), l'actividá del grupu y les sos franquicies, lloñe de sumir, camudaron d'organización pa convertise nuna organización internacional y coordinao con militantes partíos per tol mundu.
Los siguientes ataques esta vegada fueron n'Indonesia:
- Esplosión d'una bomba nun club nocherniegu na islla de Bali que dexó más de 200 muertos (85 d'ellos, australianos).
- Atentaos contra la embaxada d'Australia en Xakarta.
Darréu en 2003, atentaos n'Arabia Saudita dexaron 35 muertos n'edificios habitaos por occidentales, ente otres aiciones coordinaes nun esfuerciu por desestabilizar a la monarquía saudita. El 16 de mayu una cadena d'atentaos suicides en Casablanca contra tres establecimiento d'hostelería, ente ellos la Casa d'España, l'Alianza Israelina y un campusantu xudíu, costaron la vida a 45 persones.[16]
Nos últimos tiempos y yá dellos años dempués del 11-S, remanecen con célules d'Al Qaeda n'Europa, atribuyéndose l'autoría de los atentaos de Londres del 7 de xunetu de 2005 con más de 50 muertos, atentáu del 11-M en Madrid[17][18] nos que finaron 191 persones y 1858 resultaron mancaes, ya intentando ataques fallíos en Barcelona y Alemaña, amás d'amenaciar a países como Francia, Estaos Xuníos, Reinu Xuníu, España, Portugal, Italia, Polonia, Dinamarca, Australia, Hungría, República Checa, Eslovaquia, Eslovenia, Estonia, Letonia, Lituania, Malta, Xipre, Israel y Kuwait.
Tamién tán amenaciaos tolos países miembros de la La Organización del Tratáu Atlánticu Norte OTAN encabezada per Estaos Xuníos y la Xunión Europea y tolos países miembros de la Comunidá d'Estaos Independientes CEI encabezada per Rusia.
Paralelamente a esto, faiciones d'Al Qaeda n'Iraq lluchen fiero contra la ocupación d'Estaos Xuníos, el grupu Tawhid wal Jihad dirixíu pol xordanu Abu Musab Al Zarqawi, que foi ablayáu poles tropes d'Estaos Xuníos en xunu de 2006, realicen aiciones diaries contra les tropes d'ocupación d'Estaos Xuníos y Reinu Xuníu, ya iraquinos allegaos al nuevu gobiernu amás de civiles. Estos ataques suman miles de muertos ente les fuercies armaes de dambos bandos, pero especialmente causaron baxes ente la población civil.[19]
El 11 d'abril de 2007 el brazu armáu d'Al Qaeda en el Magreb perpetó un atentáu en Arxel (Arxelia), dexando siquier 24 muertos y 222 mancaos. Este mesmu día Al Qaeda atribuyóse los atentaos perpetaos el 10 d'abril de 2007 en Casablanca (Marruecos).[20]
Muerte del líder d'Al Qaeda
[editar | editar la fonte]El 1 de mayu de 2011, el presidente d'Estaos Xuníos, Barack Obama, anunció que'l líder Osama Bin Laden morrió nun operativu militar d'Estaos Xuníos en Paquistán. [21]
Nuevu líder d'Al Qaeda
[editar | editar la fonte]El nuevu líder de la organización ye l'exipciu de 60 años, Aymán al-Zawahirí.
El martes 5 de xunu de 2012 el Pentágonu norteamericanu informaba que'l día anterior un ataque con drones sobre un llugar na rexón noroeste de Paquistán causara la muerte d'Abu Yaliya al Libi, supuestu número dos d'Al Qaeda. De confirmase la noticia tratar del mayor ésitu llográu pol exércitu d'Estaos Xuníos dende la muerte d'Osama Bin Laden, yá que Libi taba consideráu como'l xefe d'operaciones de la organización terrorista.[22]
Al Qaeda y España
[editar | editar la fonte]Atentaos de Madrid de 2004
[editar | editar la fonte]
Los atentaos del 11 de marzu de 2004 (conocíos tamién pol numerónimo 11-M) fueron una serie d'ataques terroristes en cuatro trenes de la rede de Cercaníes de Madrid llevaos a cabu por terroristes yihadistes.
Trátase del segundu mayor atentáu cometíu n'Europa hasta la fecha, con 10 esplosiones cuasi simultánees en cuatro trenes a la hora punta de la mañana (ente les 07:36 y les 07:40). Más tarde, tres un intentu de desactivación, la policía españaría, de forma controlada, dos artefautos que nun españaren, desactivando un terceru que dexaría, gracies al so conteníu, empecipiar les primeres pesquises que conduciríen a la identificación de los autores. Finaron 191 persones, y 1.858 resultaron mancaes.
Na tarde del 13 de marzu una llamada efectuada a la canal de televisión Telemadrid dexó alcontrar nuna papelera un videu nel qu'un home con acentu marroquín, qu'afirmaba ser Abu Dujan al Afgani, darréu condergáu por estos atentaos, autodenominándose voceru militar d'Al Qaeda n'Europa, reivindicaba la so autoría.[23][24]
El 3 d'abril de 2004, la policía alcontró y arrodió a dellos miembros del comandu terrorista en Leganés. Al trate acorrexaos, los sos miembros suicidáronse faciendo españar el pisu nel que s'atrincheraren —siendo esto'l primer atentáu suicida d'Europa— cuando los Geos empecipiaben l'asaltu. Nesta aición morrió un axente del grupu policial, amás de tolos miembros de la célula islamista ellí presentes.
Secuestru de voluntarios españoles en 2009
[editar | editar la fonte]La caña d'Al Qaeda del Magreb Islámicu (AQMI) reivindicó'l 8 d'avientu del 2009 pela mañana el secuestru de los trés voluntarios españoles en Mauritania, el 29 de payares, según el d'un botánicu francés cuatro díes antes en Malí. Los españoles son Albert Vilalta, Alicia Gámez y Roque Pascual.[25]
El Ministeriu español d'Asuntos Esteriores dio credibilidá a la reivindicación, realizada nuna cinta d'audiu pasada a la cadena de televisión con sede en Doḥa, en sometiéndola a estudiu per parte d'un comité téunicu, dixo nun comunicáu. "Trátase d'una grabación d'audiu que menta explícitamente el nome de los secuestraos", dixo la nota del ministeriu.[25]
El voceru del grupu islamista, que s'identificó como Saleh Abu Mohammad, dixo que "Francia y España van ser informaes darréu de les llexítimes demandes de los muyahidines", refiriéndose tamién al secuestru d'un francés nel este de Malí el 30 de payares.
Los trés voluntarios de la ONG catalana Barcelona Acció Solidària sumieron el 29 de payares en Mauritania cuando fueron secuestraos del convói nel que llevaben ayuda humanitaria a dellos países africanos y que se dirixía pela carretera ente Nuadibú y la capital, Nuakxot.
El convói partió de Barcelona'l 22 de payares, travesó Marruecos, dirixir a Senegal y diba terminar el Gambia con 100.000 quilos de material d'ayuda que pensaba distribuyir como parte de la so caravana añal.
L'Audiencia Nacional abrió una investigación sobre'l secuestru por tratase d'un delitu contra españoles nel estranxeru y por ser un posible delitu de terrorismu.
Francia pidió a los sos ciudadanos que dexen el norte y l'este de Malí ante l'aumentu de l'amenaza integrista.
Alicia Gámez foi lliberada'l 10 de marzu de 2010.[26] Albert Vilalta y Roque Pascual fueron lliberaos el 23 d'agostu de 2010.[27]
Ideoloxía y motivación
[editar | editar la fonte]Básicamente, la visión de la ideoloxía d'al-Qaeda ye una forma estrema d'Islam, la yihad, ante países o gobiernos que supuestamente actúen contra l'Islam, les comunidaes relixoses y los grupos étnicos como la única posibilidá de representar los intereses del Islam. Al-Qaeda cree que la única respuesta ye que l'Islam desenvuelva'l papel que-y correspuende nel mundu, qu'hai una combalechadura de delles partes del mundu contra l'Islam, que ye liderada per Israel, EE. UU. y los países d'Europa Occidental. Amás, amuésase convencida que mientres esista Israel y siga les influyencies políticu y cultural d'Occidente, la sociedá musulmana, l'Islam, nun puede tar xunida.
Como xustificación de les sos aiciones al-Qaeda señala delles enseñances relixoses y mensaxes tomaos del Corán. Pa lo cual, básase principalmente na llamada forma primitiva del Islam, nel cual interprétase que l'enfoque asítiase na guerra contra los infieles, la so conversión y la unificación de tolos musulmanes baxu unu califatu común. En gran parte de la organización repara un marcáu antisemitismu, resultáu de la llucha mientres décades contra Israel.
Dellos miembros d'al-Qaeda, como Mohammed Atta tienen o teníen una visión del mundu paecíu a la de los nazis (exemplu: Atentaos del 11 de setiembre de 2001, en qué Nueva York víase como un supuestu centru del "selectu mundu xudíu", como la meta). Nesta visión del mundu, los xudíos son consideraos como infieles que nun se pueden convertir, o inclusive anti-musulmanes que controlen los países democráticos lliberales y los estaos ex-socialistes y controlen estos de la mesma en contra del Islam. Dambos, supuestamente creaos y controlaos polos supuestos sistemes enemigos primarios, son los archienemigos escoyíos d'Al-Qaeda. Al-Qaeda llucha contra estos dos ideoloxíes menos pol qué faen que pol qué representen: el socialismu porque predica la igualdá de toles persones y especialmente porque los sos siguidores prefieren el ateísmu y los países lliberales occidentales porque les sos empreses son vistes como desenfrenaes y ensin relixón.[28]
Osama bin Laden declaró nuna entrevista en 1999, que pa él y los sos siguidores, nun hai civiles, sinón namái enemigos pa matar, ensin esceición; este ye'l sagráu deber de too musulmán.
Los primeros ataques llevar a cabu na década de 1990, como'l Atentáu del World Trade Center de 1993. La operación antiterrorista del gobierno de Clinton empezó a partir d'entós y portó ataques terroristes contra les embaxaes d'Estaos Xuníos en Dar se Salaam y Nairobi y ataques aéreos contra bases d'Al-Qaeda en Sudán y Afganistán. Nel añu 2000 producióse un ataque de los islamistes nel mercáu navidiegu d'Estrasburgu que foi atayáu poles autoridaes de seguridá alemanes. D'entrada non pudo probase ante'l tribunal un presuntu venceyu cola rede terrorista Al-Qaeda.[29][30] La razón d'esto ye qu'Alemaña ye, amás de los EE. UU., l'aliáu más cercanu d'Israel. Per otru llau, l'estilu de vida percíbese, como n'otros países europeos, como una forma lliberal, pecaminosa y vulgar de la vida (rellaciones sexuales illexítimes, consumu d'alcohol, homosexualidá llegal) y como una imposición pa los musulmanes que viven n'Alemaña.[31]
Al-Qaeda tamién se basa na propaganda, sobremanera nes sociedaes árabes y musulmanes. Ve la violencia como mediu pa xunir a tolos musulmanes na "guerra de lliberación" contra'l dominiu d'Occidente. Estos actos de terrorismu tamién se lleven a cabu contra civiles musulmanes consideraos como "collaboradores" o víctimes del terrorismu como variables aleatories na negociación. El campu d'aición principal dempués del últimu llamamientu de Bin Laden a Iraq, el mayor númberu de víctimes, según los autores mesmos, son miembros del Islam. Una nueva carauterística equí ye la llexitimidá de los ataques suicides qu'antes non s'utilizaben por cuenta de les reserves relixoses.
Al-Qaeda atopó n'Iraq pocu sofitu uniforme y ta sofitada sobremanera polos terroristes estranxeros. La organización atopó en Paquistán, Indonesia y Arabia Saudita un sofitu más fuerte. Amás de les causes polítiques, como les persistentes guerres civiles, la opresión tradicional, tamién se contemplen como causa d'orixe la tradición duradera de la esclavitú, el tráficu de persones, la misoxinia y una interpretación particularmente estricta del Islam como'l wahhabismu y les atrasaes cultures tribales como'l pashtunwali.
Los líderes de pensamientu d'Al-Qaeda tamién se basen nes normes islámiques acordies coles que cada estáu y forma social que tea más allá de la Xaria ye reprobable y, poro, ye llexítimu destruyir el mundu de los "infieles" col terrorismu. Los perpetradores son mayoritariamente homes nuevos de baxa condición social. Otros asesinos especialmente n'operaciones importantes, como la del 11 de setiembre de 2001 son graduaos bien entrenaos. Dellos dirixentes y líderes, como'l fundador Ossama bin Laden, provienen d'una familia de clase alta.
En particular, n'Iraq, los soldaos occidentales son denominaos tamién "cruciaos". La fonderada d'esti calificativu son los efeutos de la masacre de Maarat an-Numan (1098).
Oxetivos estratéxicos
[editar | editar la fonte]
Los oxetivos finales d'al-Qaeda nun son al curtiu plazu, sinón que la rede espera que se llogren namái n'años o décades. L'oxetivu principal nun ye necesariamente consiguir estos oxetivos en sí mesmos, sinón poner en movimientu una cadena d'acontecimientos que n'última instancia tendríen que conducir a los resultaos deseyaes. Cómo que'l nucleu d'al-Qaeda opera de callao y lleva a cabu, ente otros, operaciones de falsa bandera, los sos oxetivos reales son difíciles de determinar. Dempués hai los venceyos con otros movimientos islamistes qu'escuerren intereses independientes.
Osama bin Laden, Khalid Cheikh Mohammed, Ayman al-Zawahirí y otros líderes d'al-Qaeda crearon oxetivos que traten de trabayar en rede con tolos medios al so algame.
Una gran parte de los sos esfuercios al-Qaeda invertir na guerra o yihad en contra d'occidente, yá que esti ye la principal torga pa tolos pasos subsiguientes del so dominiu económicu y del poder políticu. Tamién considera que la cooperación y el sofitu de dellos países occidentales (sobremanera la d'Estaos Xuníos y Francia) de dellos países árabes (como Xordania, Arabia Saudita, Emiratos Árabes Xuníos y El Líbanu) como una inxerencia nos asuntos árabes internos, el propósitu de los cualos sería torgar la unificación del mundu islámicu y fortalecer la posición d'Israel. Esta guerra de tipu al-Qaeda especialmente colos ataques terroristes contra oxetivos civiles nos países de destín, p'apavorar a la población pa desestabilizar el país políticamente y estropiar la economía. De cutiu, los turistes son el blancu d'ataques nos países musulmanes.[32] Ta estrechamente rellacionáu col ataque al espardimientu del estilu de vida occidental y l'esportación de los valores de la cultura islámica. L'oxetivu previstu ye la preservación de la sociedá musulmana contra les influyencies occidentales (non basaes na xurisprudencia de la xaria por que los nacíos musulmanes sían capaces d'escoyer llibremente la so relixón, la igualdá de xéneru, que na opinión pública amuésense abiertamente les muyeres, el consumu d'alcohol, la homosexualidá llegal, les rellaciones sexuales illexítimes, ...)
Mientres se llogren los resultaos deseyaes, amás de la execución esitosa de los ataques terroristes, les sos actividaes inclúin l'allugamientu de durmientes nes estructures opuestes posibles en llugares clave o reclutar persones d'idees allegaes que yá tán nes posiciones correspondientes (cómo Nidal Malik Hasan) y la fusión global y la creación de redes ente los islamistes y movimientos y grupos yihadistes. (L'estrechu contautu colos gobernantes locales, como los talibanes, la planificación de la operación conxunta y aiciones coordinaes coles organizaciones terroristes de la rede, como Laichkar-al-Toiba o Abu Sayyaf).
Al-Qaeda tamién combate a toles organizaciones non gubernamentales que representen una amenaza pa al-Qaeda y los sos oxetivos. Esto ye especialmente ciertu pa la Interpol y les Naciones Xuníes. La causa d'esto ye principalmente la considerancia de la ONX como garante de les condiciones esistentes, que colos sos esfuercios de paz pon en peligru los oxetivos d'al-Qaeda. Asina, los programes de la ONX en Somalia como por casu les misiones de paz na década de los noventa Unosom, Unosom II, y l'organización del gobiernu de transición de Somalia de la ONX cola prevención que los islamistes tomaren el control completu del país, por aciu el movimientu al-Qaeda en Somalia. Per otru llau, les Naciones Xuníes aprobaron una serie de resoluciones pa frenar el terrorismu transnacional d'al-Qaeda. (Compromisu de los estaos miembros de la ONX pa imponer sanciones a les persones que tán venceyaes a al-Qaeda, llistes de miembros d'al-Qaeda, esplegue del ISAF, disposiciones contra l'espardimientu de les ADM).[33]
Unu de los principales oxetivos ye'l valtamientu de la familia real saudina[34] y tolos otros gobiernos de los países de mayoría musulmana que nun se rixen polos principios islámicos o trabayen o son amigos de potencies non islámiques (Xordania, Paquistán, Exiptu...): esto ye siguíu pola aplicación de base de la llei islámica coránica (Xaria) en tolos países musulmanes.
Dende principios de 1990, al-Qaeda ta estrechamente venceyada colos grupos separatistes musulmanes, los oxetivos de los cualos se superponen colos de la rede de Bin Laden. Poro, la separación de tolos territorios musulmanes y rexones de la mayoría de los otros países de credos distintos (Mindanao de Filipines, Daguestán, Chechenia, Ufá, y Tatarstán de Rusia, Ogaden d'Etiopía, Kosovu de Serbia...) ye vista como un pasu importante escontra la unificación del Islam. Mientres la guerra de Bosnia hubo numberoses otomíes cometíes polos muyahidínes, ente otros, sol lideralgu del xefe del exércitu bosniu, Rasim Delić, contra los serbios y croates en Bosnia central y la rexón de Ozren. Por orde d'Osama bin Laden, los muyahidínes d'al-Qaeda llucharon mientres la guerra col exércitu bosniu na vanguardia.[35] Tamién llucharon los partidarios d'al-Qaeda en Kosovu xunto al UÇK.
Llegaos a esti puntu, les esperances d'Al-Qaeda son qu'Occidente fuera ganáu militarmente y económicamente, polo cual espera tener les manes llibres pa toles aiciones adicionales:
- Percima de too, la destrucción del Estáu d'Israel y la espulsión o la eliminación de los sos habitantes xudíos.
- La eliminación anterior o'l debilitamientu de la potencia proteutora, Estaos Xuníos, y los sos aliaos (Canadá, Francia, Reinu Xuníu, Alemaña, Italia...) como posibles poderes proteutores.
- Reconquistar de tolos territorios que fueron dalguna vegada musulmanes (España, Crimea...)
- Reconquistar de tolos territorios que dalguna vegada fueron gobernaos polos gobernantes islámicos (India, Portugal, España, Sicilia, Cerdeña, Córcega y partes d'África Oriental...).[36]
- Y, finalmente, la unión de toos estos países y territorios n'unu namái (califatu, rexíu pola llei islámica pa tolos verdaderos creyentes).
Organizaciones ideológicamente emparentaes
[editar | editar la fonte] | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
- Movimientu Talibán (Afganistán)
- Tawhid wal Jihad (Libia)
- Ansar Al Sunna (Iraq)
- Tanzim Qa'idat al Jihad al Rafidayn (Iraq)
- Lashkar y Tayiba (Iraq)
- Exércitu Islámicu n'Iraq (Iraq)
- Grupu Salafista pa la Predicación y el Combate o Al Qaeda del Magreb Islámicu (Marruecos, Túnez, Arxelia, Mauritania, Sáḥara Occidental y Libia)
- Grupu Islámicu Combatiente Marroquín (Marruecos, Ceuta, Melilla y Sáḥara Occidental)
- Al Qaeda na Península Arábiga (Arabia Saudita, Baréin, Emiratos Árabes Xuníos, Xordania, Kuwait, Omán, Qatar, Yemen)
- Abu Sayyaf (Filipines)
- Jaish y Mohamed (Paquistán, Caxmir y La India)
- Movimientu Islámicu d'Uzbequistán (Uzbequistán)
- Brigaes Abu Hafs al Masri (Toa África sacante los países que pertenecen al Magreb)
- Lashkar y Jangvi (Paquistán, Caxmir y La India)
- Yemaa Islamiya o A la Gama'a al-Islamiyya (Exiptu)
- Harakat el Mudjaheedin o Harakat ul-Mujahidin (Afganistán)
- Brigaes Al Haramain (Albania, Kosovo, Bosnia y Herzegovina, Croacia, Macedonia, Montenegro, Serbia, Voivodina y Eslovenia)
- Al-Jihad (Palestina, Israel, Cixordania, Gaza y territorios estremeros a Israel y Palestina)
- Al Qaeda Al-Ándalus (España, Portugal, Xibraltar y Andorra)
- Al Shabaab (Somalia)
- Boko Haram (Nixeria)
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Yihadismu
- Talibán
- Estáu Islámicu (organización terrorista)
- Boko Haram
- Organizaciones terroristes estranxeres según el Departamentu d'Estáu de los Estaos Xuníos
- Organizaciones terroristes según la Xunión Europea
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Valenzuela, Javier: España nel puntu de mira. L'amenaza del integrismu islámicu. Madrid: Temes de Güei, 2002.
- “El terrorismu yihadista n'España: evolución dempués del 11-M” (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). por Javier Xordán, publicáu nel Real Institutu Elcano, 6 de febreru de 2009.
- Torres, Manuel R Archiváu 2018-12-11 en Wayback Machine. (2009) terror/1319/ L'ecu del terror. Ideoloxía y propaganda nel terrorismu yihadista (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).. Madrid: Plaza & Valdés.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «Bin Laden, la peor velea d'EEXX». ensemana.com. Archiváu dende l'orixinal, el 13 d'agostu de 2011. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «EE.UU. mata a Bin Laden». rtve.es. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «Bin Laden, el terrorista más buscáu del planeta». telecinco.es. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-05-05. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «Al-Qaeda tien nuevu xefe: Ayman al-Zawahiri». bbc.co.uk. Consultáu'l 23 de febreru de 2013.
- ↑ 5,0 5,1 «BIN LADEN YE UN TERRORISTA CREÁU Y FINANCIÁU POLA CIA». eroj.org. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ 6,0 6,1 «Bin Laden y el terrorismu "tercerizado" de la CIA». iarnoticias.com. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «EEXX: Ente les muertes de Bin Laden y les cortines de fumu». diariouniversal.net. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-05-12. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «Osama bin Laden, el más buscáu, el más tarrecíu». emol.com. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ 9,0 9,1 «Bin Laden, un magnate entrenáu pola CIA». elcolombiano.com. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ «Conoza'l perfil d'Osama Bin Laden, l'home que foi entrenáu pola CIA». eldiario24.com. Archiváu dende l'orixinal, el 2019-05-02. Consultáu'l 23 de mayu de 2011.
- ↑ Ahmed Ghotme, Rafat (2012). «La reconducción estratéxica d'Al-Qaeda: ¿del lideralgu d'Osama bin Laden a la dimensión masiva-popular?». Rede de Revistes Científiques d'América Llatina y el Caribe, España y Portugal. http://www.redalyc.org/articulo.oa?id=100224190007.
- ↑ Arabic Computer Dictionary: English-Arabic, Arabic-English By Ernest Kay, Multi-llingual International Publishers, 1986.
- ↑ The Guardian, 8 July 2005, "The Struggle Against Terrorism Cannot Be Won by Military Means," Robin Cook, http://www.guardian.co.uk/uk/2005/jul/08/july7.development
- ↑ Transcript of Bin Laden's October interview. CNN. 5 de febreru de 2002. Archivado del original el 2006-12-06. https://web.archive.org/web/20061206081331/http://archives.cnn.com/2002/WORLD/asiapcf/south/02/05/binladen.transcript/index.html. Consultáu'l 22 d'ochobre de 2006.
- ↑ “Terrorism: US Response to Bombing in Kenia and Tanzania, a New Policy Direction?” por Raphael Perl, Congressional Research Service (Serviciu d'Investigación del Congresu de EE XX.), Biblioteca del Congresu, 1 de setiembre de 1998.
- ↑ El País, «Cronoloxía de los atentaos en Marruecos», 28 d'abril de 2011.
- ↑ lne.es, 3 de mayu de 2011, «Les amenaces d'Al Qaeda a España».
- ↑ so-tercer-reivindicacion-del-11-m-en-plena-deliberacion-de-la sentencia_164290603485.html ABC, 7 d'agostu de 2007, «Al Qaeda llanza la so tercer reivindicación del 11-M en plena deliberación de la sentencia».
- ↑ En marzu de 2007, a los cuatro años d'empecipiase la invasión, envalorábense 650.000 civiles iraquinos muertos n'aiciones de guerra o por causa de los atentaos diarios; tamién morrieren nesi periodu daqué más de 3.200 soldaos d'Estaos Xuníos y 130 del Reinu Xuníu: El País, «Cuatro años y 650.000 muertos dempués de les Azores», 16 de marzu de 2007.
- ↑ 20minutos.es/noticia/221689/0/argel/atentáu/palaciu (atentaos del 10 y 11 d'abril de 2007).
- ↑ Bin Laden morrió El País.com
- ↑ Estaos Xuníos confirma la muerte del "número dos" d'Al Qaeda. El País. http://internacional.elpais.com/internacional/2012/06/05/actualidad/1338885217_157265.html. Consultáu'l 7 de xunu de 2012.
- ↑ L'Universal, Caracas, 2 de mayu de 2011, «Al Qaeda amenació en múltiples ocasiones a España».
- ↑ Videu de la comparecencia del ministru del Interior informando de la cinta en YouTube
- ↑ 25,0 25,1 Al Qaeda reivindica'l secuestru de los trés voluntarios españoles en Mauritania
- ↑ Alicia Gámez llega a Barcelona en siendo lliberada por Al Qaeda (elmundo.es, 10/03/2010)
- ↑ Lliberaos los dos cooperantes catalanes secuestraos en Mauritania dende payares (elmundo.es, 23/08/2010)
- ↑ mio5.gov.uk/output/al-qaidas-ideology.html Ideoloxía d'Al-Qaeda consultáu'l 18 de mayu de 2010Fonderada d'Al-Qaeda consultáu'l 18 de mayu del 2010
- ↑ Oxetivu terrorista: Mercáu de Navidá d'Estrasburgu; xuiciu contra cuatro arxelinos consultáu'l 18 mayu del 2010.
- ↑ Estrasburgu sentencia en contra de los islamistes consultáu'l 18 mayu del 2010
- ↑ Ideoloxía d'Al-Qaida consultáu'l 18 de mayu de 2010
- ↑ Al Qaeda: Statements and Evolving Ideology (PDF; 47 kB) consultáu'l 18 de mayu de 2010
- ↑ United Nations al-Qaida Resolutions consultáu'l 19 de xunu de 2010
- ↑ ref-web|autor=Peter Philipp |url=http://www.dw-world.de/dw/article/0,2144,1026246,00.html |títulu=Saudisches Königshaus im Visier von El Kaida |editor=Dw-world.de |fecha= 10 de xineru de 2003|consulta=12-09-2010
- ↑ Die Zeit:Schule des Hasses auf dem Balkan - Wie bin Ladens Al-Qaida in Bosnien Fuß fasste
- ↑ Die Welt: Das verlorene Paradies von al-Qaida, 17 d'ochobre de 2007
