Karl Ferdinand von Buol
Graaf Karl Ferdinand von Buol-Schauenstein (Wenen, 17 mei 1797 - aldaar, 28 oktober 1865) was een Oostenrijks staatsman.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hij stamde uit een oud geslacht uit Graubünden en was de zoon van graaf Johann Rudolf von Buol-Schauenstein, de eerste voorzitter van de Bondsdag. Net zoals zijn vader koos Buol voor een loopbaan in Oostenrijkse diplomatieke dienst en werd gezant in Karlsruhe, Darmstadt, Stuttgart, Turijn, Sint-Petersburg en Londen. Van 1852-1859 was hij minister van Buitenlandse Zaken, alsook minister-president.
Zijn onbesliste houding in de Krimoorlog had een ongunstige invloed op de Oostenrijks-Russische betrekkingen en zorgde voor een internationaal isolement van Oostenrijk. Zijn onhandige, en door Piëmont-Sardinië uitgelokte, ultimatum van 1859 leidde tot de ongelukkige Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Datzelfde jaar nog trad Buol uiteindelijk af. Het oordeel van zijn tijdgenoten over zijn beleid was overwegend negatief.
Voorganger: Felix zu Schwarzenberg |
Voorzitter van de ministerconferentie Regering-Buol 1852-1859 |
Opvolger: Bernhard von Rechberg |
Voorganger: Felix zu Schwarzenberg |
Minister van Buitenlandse Zaken 1852-1859 |
Opvolger: Bernhard von Rechberg |
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Karl Ferdinand von Buol-Schauenstein op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.