Naar inhoud springen

Elise Tamaëla

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elise Tamaëla
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Tiel
Geboortedatum 22 januari 1984
Woonplaats Culemborg
Profdebuut 1999
Met pensioen 2011
Slaghand links, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 190.236 US dollar
Coach Stephan Ehritt, Dennis van Scheppingen
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 244–156
Titels 0 WTA, 8 ITF
Hoogste positie 129e (12 februari 2007)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 78–71
Titels 0 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 227e (15 januari 2007)[1]
Laatst bijgewerkt op: 14 mei 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Elise Tamaëla (Tiel, 22 januari 1984) is een Nederlands tenniscoach en voormalig professioneel tennisspeelster.

Tamaëla debuteerde in 1999 op een ITF-toernooi in Velp. Zij was vooral succesvol in ITF-toernooien, waar­van zij er acht won in het enkelspel. In 2003 won zij voor het eerst een toernooi in Bournemouth, waarna zij de week erna ook het toernooi in Edinburgh won. Dat jaar was Tamaëla de snelst stijgende speelster op de WTA-ranglijst, zij steeg van de 988e positie naar de 178e, een stijging van 810 plaatsen.

Zij wist de top 100 in het enkelspel op de WTA-tour niet te bereiken. Haar hoogste positie in het enkelspel was de 129e plek. Tamaëla speelde diverse malen de kwalificaties van grandslamtoernooien, maar slaagde er niet in de hoofdtabel te bereiken. In het dubbelspel won zij (tot en met 2007) vier ITF-toernooien: één met Mariëlle Hoogland en drie met Kim Kilsdonk. Sinds 2006 was Kilsdonk haar vaste partner.

In de periode 2003–2007 maakte Tamaëla deel uit van het Nederlandse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 8–9.

In december 2007 kondigde Tamaëla aan te stoppen met proftennis en te gaan studeren. Zij stelde zich wel beschikbaar voor de Fed Cup begin 2008, maar werd niet geselecteerd door coach Manon Bollegraf. Zij bleef nationale A-toernooien spelen, en uitkomen voor Amstelpark in de Eredivisie.

In augustus 2009 hervatte zij echter haar profloopbaan.[2] Daarna won zij nog vijf ITF-dubbelspeltitels.

Op 8 augustus 2011 werd zij op de tribune bij het ITF-toernooi van Versmold in Duitsland mishandeld door Mihai Barbat, de vader van de Deense tennisspeelster Karen Barbat, toen zij Daniëlle Harmsen toejuichte tijdens haar partij tegen Barbat.[3][4]

Na september 2011 heeft Tamaëla niet meer aan toernooien deelgenomen. Zij bleef hinder ondervinden van de gevolgen van de opgelopen hersenschudding.[4]

Tamaëla werd fysiotherapeut.[4]

Sinds de zomer van 2016 fungeerde zij als de coach van Aleksandra Krunić.[4] In 2018 was Tamaëla tijdelijk coach van Kiki Bertens – in die periode won de Nederlandse het Premier-toernooi van Charleston. Eind 2018 werd Tamaëla definitief aan het begeleidingsteam van Bertens toegevoegd.[5][6]. Sinds 1 november 2019 is Tamaëla aangesteld als hoofdcoach van Bertens.[7][8] Nadat Bertens haar carrière in 2021 beëindigde, werd Tamaëla vanaf november 2021 door de KNLTB aangesteld als coach van het Nederlandse team in de Billie Jean King Cup als opvolger van Paul Haarhuis. Per 1 oktober 2022 is ze aangesteld als algemeen KNLTB coach voor de vrouwen.[9]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2002 1031 977
2003 217 496
2004 160 370
2005 186 341
2006 141 234
2007 191 280
2009 755
2010 252 296
2011 609 583

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2003-05-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bournemouth $10.000 gravel Vlag van Spanje Astrid Waernes García 6-1, 6-1
2. 2003-05-11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Edinburgh $10.000 gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Jane O'Donoghue 6-3, 6-3
3. 2003-11-30 Vlag van Australië Mount Gambier $25.000 hardcourt Vlag van Zuid-Korea Jeon Mi-ra 5-7, 7-6, 6-1
4. 2006-02-12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sunderland $25.000 hardcourt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Anne Keothavong 7-6, 6-3
5. 2006-02-19 Vlag van Zweden Stockholm $25.000 hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Virginie Pichet 6-3, 3-6, 6-2
6. 2006-03-18 Vlag van Spanje Fuerteventura $25.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Aravane Rezaï 6-3, 3-6, 6-3
7. 2007-02-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen $25.000 hardcourt (i) Vlag van Estland Maret Ani 6-2, 6-7, 7-6
8. 2009-10-31 Vlag van Tunesië Monastir $10.000 hardcourt Vlag van Tunesië Ons Jabeur 6-2, 6-2

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2003-05-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bournemouth $10.000 gravel Vlag van Nederland Mariëlle Hoogland Vlag van Verenigd Koninkrijk Claire Curran
Vlag van Verenigd Koninkrijk Anna Hawkins
3-6, 6-2, 6-3
2. 2006-02-12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sunderland $10.000 hardcourt (i) Vlag van Nederland Kim Kilsdonk Vlag van Zuid-Afrika Surina de Beer
Vlag van Japan Ayami Takase
7-5, 6-4
3. 2007-02-10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tipton $25.000 hardcourt (i) Vlag van Nederland Kim Kilsdonk Vlag van Rusland Ksenia Lykina
Vlag van Polen Urszula Radwańska
6-3, 6-3
4. 2007-07-20 Vlag van België Zwevegem $25.000 gravel Vlag van Nederland Kim Kilsdonk Vlag van Polen Magdalena Kiszczyńska
Vlag van Polen Karolina Kosińska
3-6, 6-4, 6-3
5. 2009-10-30 Vlag van Tunesië Monastir $10.000 hardcourt Vlag van Nederland Nicole Thijssen Vlag van Tunesië Nour Abbès
Vlag van Tunesië Ons Jabeur
6-1, 5-7, [10-4]
6. 2009-11-06 Vlag van Tunesië El Menzah $10.000 hardcourt Vlag van Nederland Nicole Thijssen Vlag van Polen Barbara Sobaszkiewicz
Vlag van Polen Sylwia Zagórska
6-4, 6-1
7. 2009-12-20 Vlag van Spanje Vinaròs $10.000 gravel Vlag van Nederland Lynn Schönhage Vlag van Italië Benedetta Davato
Vlag van Spanje Nuria Párrizas Díaz
6-3, 6-4
8. 2010-06-26 Vlag van Frankrijk Périgueux $25.000 gravel Vlag van Duitsland Scarlett Werner Vlag van Oekraïne Ljoedmyla Kitsjenok
Vlag van Oekraïne Nadija Kitsjenok
6-2, 6-1
9. 2010-08-01 Vlag van Duitsland Bad Saulgau $25.000 gravel Vlag van Duitsland Scarlett Werner Vlag van Servië Ana Jovanović
Vlag van Duitsland Anna Zaja
6-1, 4-6, [10-7]
[bewerken | brontekst bewerken]