Przejdź do zawartości

Statystyka pozycyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

k-ta statystyka pozycyjna (ang. order statistic) – w statystyce, k-ty najmniejszy element w zbiorze, np. w próbie statystycznej. Inaczej element, który w posortowanym niemalejąco ciągu elementów zbioru znalazłby się na k-tej pozycji[1].

W zbiorze -elementowym pierwszą statystyką pozycyjną () jest jego minimum, a -tą statystyką pozycyjną – maksimum w tym zbiorze. Jeśli jest nieparzyste, mediana w tym zbiorze to -sza statystyka pozycyjna. W przeciwnym wypadku zbiór ma dwie mediany: dolną i górną, którymi są odpowiednio -sza i -sza statystyka pozycyjna[1].

Wyznaczanie

[edytuj | edytuj kod]
 Główny artykuł: Problem selekcji.

W algorytmice rozważa się tzw. problem wyboru, w którym dla danego zbioru -elementowego oraz liczby należy wyznaczyć -tą statystykę pozycyjną w tym zbiorze. Szczególnym przypadkiem tego problemu jest problem znalezienia mediany[1].

Nieskomplikowane rozwiązanie w złożoności otrzymuje się poprzez posortowanie ciągu (np. przez kopcowanie lub przez scalanie) a następnie odczytanie elementu znajdującego się w wynikowym ciągu na -tej pozycji. Istnieją jednak algorytmy rozwiązujące ten problem zarówno w oczekiwanej złożoności jak i algorytmy pracujące w takiej złożoności także w pesymistycznym przypadku[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Thomas Cormen i inni, Wprowadzenie do algorytmów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 210-211, ISBN 978-83-01-16911-4 (pol.).