SM U-44 (1914)
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie |
14 października 1914 |
Kaiserliche Marine | |
Wejście do służby |
7 maja 1915 |
Los okrętu |
zatonął staranowany przez HMS Oracle |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
65 m |
Szerokość |
6,2 m |
Zanurzenie testowe |
50 metrów |
Napęd | |
2 silniki Diesla (2x1200 KM), 2 silniki elektryczne (2x600 KM), 2 wały | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg |
powierzchnia: 9400 Mm / 8 węzłów |
Uzbrojenie | |
6 torped, działo 88 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
4 x 500 mm (dziób-rufa) |
Załoga |
36 |
SM U-44 – niemiecki okręt podwodny typu U-43 zbudowany w Kaiserliche Werft w Gdańsku w latach 1913-1915. Wodowany 15 października 1914 roku, wszedł do służby w Cesarskiej Marynarce Wojennej 7 maja 1915 roku. Służbę rozpoczął w III Flotylli pod dowództwem kapitana Paul Wagenführa[1]. U-44 w czasie sześciu patroli zatopił 22 statki o łącznej pojemności 72 542 BRT. 3 statki uszkodził oraz zajął 3 jako pryz.
Pierwszym zatopionym statkiem był niewielki rosyjski żaglowiec z 1903 roku „Ottomar”[2] o pojemności 327 BRT, który 25 marca 1916 roku został zatopiony około 40-45 mil na południowy wschód od Fastnet Rock. 31 marca 1916 roku w okolicach wyspy Ouessant, U-44 zatopił duży brytyjski parowiec SS „Achilles” o pojemności 7043 BRT płynący z Sydney do Liverpoolu z ładunkiem zboża i wełny. W wyniku ataku torpedowego zginęło pięciu członków załogi[3]. Tego samego dnia kolejną ofiarą U-44 był brytyjski tankowiec SS „Goldmouth” o pojemności 7446 BRT. 16 marca 1917 roku U-44 zatopił brytyjski tankowiec SS „Narragansett” o pojemności 9196 BRT, płynący z ładunkiem smarów z Nowego Jorku do Londynu. W wyniku ataku zginęło 46 członków załogi wraz z kapitanem[4].
Ostatnim zatopionym przez załogę U-44 okrętem był brytyjski statek pułapka SS „Bracondale” zatopiony w ataku torpedowym 5 sierpnia 1917 roku[5].
12 sierpnia 1917 roku w czasie kolejnego patrolu U-44 został staranowany przez HMS „Oracle” na południe od wybrzeży Norwegii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uboat.net WWI U-boat commanders Paul Wagenführ (1884-1917).
- ↑ WreckSite - Ottomar(+1916)
- ↑ SS Achilles (+1916) WreckSite
- ↑ SS Narragansett [+1917 WreckSite]
- ↑ Boatinfo.no. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 27. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway's All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 176. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).