Pyskomysz
Wygląd
Pseudohydromys | |||
Rümmler, 1934[1] | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
pyskomysz | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Pseudohydromys murinus Rümmler, 1934 | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Pyskomysz[4] (Pseudohydromys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei[5][6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 70–115 mm, długość ogona 72–113 mm, długość ucha 8–14 mm, długość tylnej stopy 18–25 mm; masa ciała 13–29,5 g[6][8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1934 roku niemiecki teriolog Hans Rümmler na łamach Zeitschrift für Säugetierkunde[1]. Na gatunek typowy Rümmler wyznaczył (oryginalne oznaczenie) pyskomysz wschodnią (P. murinus).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Pseudohydromys: gr. ψευδος pseudos ‘fałszywy’; rodzaj Hydromys É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 (bobroszczur)[1].
- Neohydromys: gr. νεος neos ‘nowy, dziwny’; rodzaj Hydromys É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804[2]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Neohydromys fuscus Laurie, 1952.
- Meyermys: Frederick William Shaw Mayer (1899–1989), australijski ornitolog, awikulturolog, kolekcjoner; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[3]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Meyermys ellermani Laurie & Hill, 1954.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[9][8][5][4]:
- Pseudohydromys murinus Rümmler, 1934 – pyskomysz wschodnia
- Pseudohydromys berniceae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz leśna
- Pseudohydromys eleanorae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz górska
- Pseudohydromys patriciae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz mszysta
- Pseudohydromys occidentalis Tate, 1951 – pyskomysz zachodnia
- Pseudohydromys musseri (Flannery, 1989) – ryjówkomyszka papuaska
- Pseudohydromys sandrae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz białobrzucha
- Pseudohydromys fuscus (Laurie, 1952) – pyskomysz nakrapiana
- Pseudohydromys ellermani (Laurie & J. Edwards Hill, 1954) – pyskomysz jednozębna
- Pseudohydromys germani (K.M. Helgen, 2005) – pyskomysz samotna
- Pseudohydromys carlae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz stokowa
- Pseudohydromys pumehanae K.M. Helgen & L.E. Helgen, 2009 – pyskomysz południowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c H. Rümmler. Eine neue Muridengattung aus dem Hochgebirge Neuguineas. „Zeitschrift für Säugetierkunde”. 9, s. 47, 1934. (niem.).
- ↑ a b E.M.O. Laurie. Mammals collected by Mr. Shaw Mayer in New Guinea, 1932-1949. „Bulletin of the British Museum (Natural History). Zoology”. 1 (1951–1953), s. 311, 1954. (ang.).
- ↑ a b E.M.O. Laurie & J.E. Hill: List of land mammals of New Guinea, Celebes and adjacent islands, 1758-1952. London: British Museum (Natural History), 1954, s. 133. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 273, 278. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 494–496. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 708–712. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Pseudohydromys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 318–319. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).