Przejdź do zawartości

Półwysep Kinburnski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Półwysep Kinburnski
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowości

Pokrowśke, Herojśke

Rodzaj obiektu

półwysep

Położenie na mapie obwodu chersońskiego
Mapa konturowa obwodu chersońskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Półwysep Kinburnski”
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego
Mapa konturowa obwodu mikołajowskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Półwysep Kinburnski”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, na dole znajduje się punkt z opisem „Półwysep Kinburnski”
Ziemia46°30′27″N 31°46′44″E/46,507500 31,778889
Mapa

Półwysep Kinburnski (ukr. Кінбурнський півострів) – półwysep w południowej Ukrainie, oddziela ujście Dniepru i Bohu od Morza Czarnego. Administracyjnie półwysep jest podzielony na dwa regiony, z których każdy jest reprezentowany przez jedną społeczność wiejską: Pokrowśke (obwód mikołajowski) i Herojśke (obwód chersoński).

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Zachodni kraniec półwyspu rozciąga się do Cypla Kinburnskiego, na którym XVI wieku wybudowano fortecę Kinburn, obecnie już nieistniejącą. We wschodniej części można spotkać bagna.

Na południu leży kilka wysp, m.in. Dowhyj i Kruhłyj - obie administracyjnie należą do rejonu mikołajowskiego obwodu mikołajowskiego[1].

Fauna i flora

[edytuj | edytuj kod]

Półwysep jest unikalnym kompleksem przyrodniczym piasków dolnodnieprzańskich składającym się z mozaiki stepów piaszczystych, różnych terenów podmokłych i sztucznych plantacji sosnowych. Chroniony Cypel Kinburnski przyczynia się do powstania na półwyspie obszaru wegetacyjnego będącego połączeniem bujnej roślinności zielnej z lasem sosnowym i dębowym.

Obserwuje się tu znaczną liczbę endemicznych, rzadkich i zagrożonych gatunków roślin chronionych. Około 60 występujących tu gatunków znajduje się na Ukraińskiej Czerwonej Liście[2]. Ponad 15 przedstawicieli fauny jest endemicznych dla tego regionu[3]. Oprócz tego półwysep znajduje się na naturalnych trasach migracyjnych wielu gatunków ptaków, miejscem ich koncentracji, gniazdowania, zimowania. Zatoka Jahorłyćka z wyspami, cyplami i jeziorami śródlądowymi zaliczana jest do terenów podmokłych o znaczeniu międzynarodowym[4].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Bitwa pod Kinburn toczyła się 17 października 1855 roku w ramach wojny krymskiej.

Większość półwyspu została zajęta przez Rosjan we wczesnej fazie inwazji na Ukrainę (za wyjątkiem Kosy Kinburnskiej, zdobytej w czerwcu 2022 roku).

30 września 2022 roku został w całości zaanektowany przez Federację Rosyjską jako część obwodu chersońskiego. Stało się tak, mimo że wedle ukraińskiego podziału administracyjnego półwysep jest podzielony między obwód chersoński i mikołajowski.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ЧОРНОМОРСЬКІ ОСТРОВИ МИКОЛАЇВСЬКОЇ ОБЛАСТІ
  2. S.R. Grineveckij, I.S. Zonn, S.S., Černomorskaja ėnciklopedija, Moskwa: "Meždunarodnye Otnošenija", 2006, ISBN 5-7133-1273-9, OCLC 71352222 [dostęp 2022-11-13].
  3. http://goodway.club/images/Attach/kinb_pers_zbal_rozv.pdf
  4. The List of Wetlands of International Importance (the Ramsar List) | Convention on Wetlands [online], www.ramsar.org [dostęp 2022-11-13].