Przejdź do zawartości

Obwód lwowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obwód lwowski
Львівська область
Obwód
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Siedziba

Lwów

Kod ISO 3166-2

UA-46

Przewodniczący ODA

Maksym Kozicki

Powierzchnia

21 833 km²

Populacja (2021)
• liczba ludności


2 497 750[1]

Numer kierunkowy

+380-32

Tablice rejestracyjne

BC; HC

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba rejonów

7

Liczba miast

43

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa
Rzeki przepływające przez obwód lwowski

Obwód lwowski (ukr. Львівська область) – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w zachodniej części Ukrainy, przy granicy z Polską. Stolicą obwodu jest Lwów.

Obwód lwowski graniczy: z obwodami wołyńskim, rówieńskim, tarnopolskim, iwanofrankowskim i zakarpackim oraz polskimi województwami, podkarpackim i lubelskim. Obwód został utworzony 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR[2] z części terytorium II Rzeczypospolitej okupowanego przez Armię Czerwoną w trakcie agresji ZSRR na Polskę i anektowanego następnie przez ZSRR.

Aneksja części terytorium Polski została zaakceptowana podczas konferencji teherańskiej oraz jałtańskiej, w konsekwencji których Polska utraciła tzw. Kresy Wschodnie na rzecz Związku Radzieckiego, a jej wschodnią granicę wytyczyczono na bazie tzw. linii Curzona. Podjęte przez Wielką Brytanię i USA w 1943 i 1945 r. decyzje o zmianie granic Polski bez wiedzy i zgody rządu polskiego były wyraźnym pogwałceniem zasad Karty Atlantyckiej i nie wiązały prawnie Polski. Wobec tego granica zewnętrzna obwodu istnieje de iure od dnia 6 lutego 1946 r., wraz z wejściem w życie dwustronnej umowy granicznej z 16 sierpnia 1945 r. W świetle prawa międzynarodowego przed datą wejścia w życie wymienionej umowy obszar obwodu wchodził w skład RP. W 1951 r. dokonano kolejnej zmiany granicy zewnętrznej obwodu na podstawie wymuszonej cesji z 1951 r. zgodnie umową o zmianie granic (okolice Bełza i Krystynopola nad Bugiem za Ustrzyki Dolne w Bieszczadach).

Największe miasta

[edytuj | edytuj kod]
Miasto ukraińska nazwa Zaludnienie
na 5 grudnia 2013 roku
Lwów Львів 784 818
Drohobycz Дрогобич 99 119
Czerwonogród Червоноград 82 568
Stryj Стрий 62 479
Borysław Борислав 38 122
Sambor Самбір 36 556
Truskawiec Трускавець 31 037
Nowy Rozdół Новий Розділ 28 227
Nowojaworowsk Новояворівськ 26 483
Złoczów Золочів 23 481
Brody Броди 23 239
Sokal Сокаль 21 693
Stebnik Стебник 20 863
Gródek Городок 16 082
Mikołajów Миколаїв 14 801
Winniki Винники 13 654
Jaworów Яворів 13 510
Żółkiew Жовква 13 474
Sosnówka Соснівка 11 889
Żydaczów Жидачів 11 798
Kamionka Strumiłowa Кам'янка-Бузька 11 674
Chodorów Ходорів 10 565

Podział administracyjny na rejony

[edytuj | edytuj kod]
Podział obwodu na rejony
Obecny podział obwodu na rejony
Podział obwodu na rejony do 17 lipca 2020 r.

Do 17 lipca 2020 roku obwód lwowski dzielił się na 20 rejonów: brodzki, buski, drohobycki, gródecki, jaworowski, kamionecki, mikołajowski, mościski, przemyślański, pustomycki, radziechowski, samborski, skolski, sokalski, starosamborski, stryjski, turczański, złoczowski, żółkiewski, żydaczowski oraz 9 miast wydzielonych: Borysław, Czerwonogród, Drohobycz, Lwów, Morszyn, Nowy Rozdół, Sambor, Stryj, Truskawiec.

W wyniku reformy podziału administracyjnego zmniejszono z 490 do 136 liczbę rejonów na Ukrainie[3]. Od 17 lipca 2020 roku obwód lwowski dzieli się na 7 rejonów[4]:

Historyczny podział administracyjny na rejony

[edytuj | edytuj kod]
Podział administracyjny obwodu lwowskiego 1 stycznia 1941[5]
Lp. Rejon Siedziba Km do Lwowa Powierzchnia

w tys. km2

Liczba

sielsowietów

Liczba miast Liczba osiedli
1 Bóbrecki Bóbrka 33 0,4 28 1
2 Brodzki Brody 100 0,4 24 1
3 Buski Busk 42 0,3 14 1
4 Wielkomostowski Wielkie Mosty 52 0,6 21 1
5 Winnikowski Winniki 5 0,2 20 1
6 Gliniański Gliniany 40 0,3 23 1
7 Horyniecki Horyniec 90 0,3 22
8 Gródecki Gródek 30 0,3 26 1
9 Żółkiewski Żółkiew 30 0,3 14 1
10 Złoczowski Złoczów 72 0,3 24
11 Kamionecki Kamionka Strumiłowa 40 0,4 22 1
12 Krakowiecki Krakowiec 78 0,4 28 1
13 Kraśnieński Krasne 45 0,3 26
14 Kulikowski Kulików 15 0,4 24 1
15 Łopatyński Łopatyn 92 0,6 26
16 Lwowski Lwów 0 0,3 31 2
17 Lubaczowski Lubaczów 100 0,3 21 1 1
18 Laszkowski Laszki Dolne 126 0,3 19
19 Magierowski Magierów 56 0,3 17 1
20 Niemirowski Niemirów 62 0,4 16 1
21 Nowomilatyński Milatyn Nowy 32 0,2 20
22 Nowojaryczowski Nowy Jaryczów 18 0,3 19 1
23 Oleski Olesko 85 0,4 30 2
24 Przemyślański Przemyślany 57 0,4 26 1
25 Podkamieński Podkamień 120 0,2 16 1
26 Pomorzański Pomorzany 86 0,4 27 1
27 Ponikowicki Ponikowica 80 0,3 24
28 Rawski Rawa Ruska 65 0,3 15 1
29 Radziechowski Radziechów 70 0,7 29 1
30 Sieniawski Sieniawa 135 0,3 17 1
31 Sokalski Sokal 98 0,3 22 1
32 Sokolnicki Sokolniki 20 0,3 23
33 Uhnowski Uhnów 83 0,4 20 1
34 Szczerzecki Szczerzec 31 0,3 25 1
35 Jaworowski Jaworów 55 0,4 27 1
36 Janowski Janów 25 0,5 28 1
Obwód lwowski Lwów 13,7 814 16 17

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року [online] [dostęp 2021-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-26] (ukr.).
  2. Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. — июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. — Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)
  3. Polski Instytut Spraw Międzynarodowych Kolejny krok do decenralizacji na Ukrainie
  4. Прийнято Постанову "Про утворення та ліквідацію районів". Інформаційне управління Апарату Верховної Ради України. Опубліковано 17 липня 2020 (ua)
  5. Українська РСР: Адміністративно-територіальний поділ: на 1 січня 1941 року.