Miodary (województwo opolskie)
50°59′24″N 17°44′13″E/50,990000 17,736944
| wieś | |
_Z_lotu_ptaka.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
280[2] |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
46-112[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ONA |
| SIMC |
0503770 |
Położenie na mapie gminy Świerczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego  | |
| 50°59′24″N 17°44′13″E/50,990000 17,736944[1]
| |
Miodary – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie namysłowskim, w gminie Świerczów.
W latach 1787–1945 w miejscowości znajdował się szachulcowy kościół ewangelicki, powstały na miejscu starszej, wzmiankowanej w 1742 budowli. W 1834 mieszkańcy wsi, na czele z pastorem Edwardem Kellerem, protestowali wobec planów włączenia parafii Miodary w struktury Ewangelickiego Kościoła Unii Staropruskiej. Z kolei kilkanaście lat później, w okresie Wiosny Ludów, wieś wystąpiła przeciwko ograniczaniu używania języka polskiego w kościelnej liturgii. W obu wypadkach protesty mieszkańców zostały stłumione przez wojsko pruskie[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa związana jest z bartnictwem i wywodzi się od polskiej nazwy miód. Nawiązuje do staropolskiej nazwy Miodziarze oznaczającej ludzi trudniących się wyrabianiem miodu.
W alfabetycznym spisie miejscowości z terenu Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod dwiema formami polskiej nazwy: Miedare oraz Miedor, a także nazwą niemiecką Honigern[6]. Spis wymienia również po polsku przysiółki leżące w miejscowości: Zielony Las (niem. Grunwald), Piękna studnia (niem. Schonbrunn) oraz dwa inne Charlottenau i Saabe[6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0503787 | Grabówka | przysiółek |
| 0503793 | Kuźnice | przysiółek |
| 0503801 | Zielony Las | przysiółek |
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9]:
- dom, tzw. Mleczarnia, z 1825 r.
- domy nr 2, nr 3, nr 4, nr 5, z XIX w., nie istnieją.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 80916
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 786 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ W. Bleyl i inni, Die Bau und Kunstdenkmaler des Kreises Namslau, Breslau 1939, s. 92-95.
- ↑ G. Heyn, Zur eigenart der altlutherischen Kirche, [w:] www.namslau-schlesien.de (dostęp: 4 IX 2022 r.).
- ↑ a b Knie 1830 ↓, s. 271.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 60.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
