Marta z Betanii
_Vermeer_-_Christ_in_the_House_of_Martha_and_Mary_-_Google_Art_Project.jpg) Chrystus w domu Marty i Marii, Jan Vermeer, 1654 | |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Czczona przez | |
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
klucze, chochla, miotła, smok |
| Patronka |
gospodyń domowych, hotelarzy, gości, kucharzy, osób krewnych |
| Szczególne miejsca kultu | |
Św. Marta (judeo-aramejski מַרְתָּא) – siostra Marii i Łazarza, z którymi mieszkała w Betanii, miasteczku położonym ok. 3 km na wschód od Jerozolimy, czczona w Kościele katolickim i prawosławnym jako święta.
Rodzina cieszyła się ogólnym szacunkiem. Byli oni przyjaciółmi Chrystusa, który często bywał u nich gościem. Marta jest wzorem zapobiegliwej gospodyni. Św. Łukasz opowiada, że Jezus odwiedził pewnego dnia jej dom. Marta krzątała się, chcąc mu usłużyć, siostra zaś jej usiadła u jego stóp i słuchała, co mówił. Marta zwróciła się do Jezusa, by nakazał Marii, żeby jej pomogła. Jezus odpowiedział: Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona[2]. Kiedy Jezus przybył do Betanii po śmierci Łazarza, Marta wyszła Panu na spotkanie i rzekła: Teraz wiem, że Bóg da ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga. Usłyszała wówczas słowa: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem, na które odpowiedziała wspaniałym aktem wiary: Ja mocno wierzę, żeś ty jest Mesjasz, Syn Boży[3]. Siostry gościły też Jezusa po wskrzeszeniu Łazarza. Maria z Betanii była wg wczesnośredniowiecznej tradycji utożsamiana z Marią Magdaleną (byłą nierządnicą), która namaściła Pana olejkiem i włosami swoimi otarła jego nogi[4]. Obecnie we współczesnej teologii uważa się, podobnie jak w najwcześniej tradycji chrześcijańskiej, że Maria z Betanii i Maria Magdalena to dwie różne osoby.
Według legendy prowansalskiej, po Wniebowstąpieniu Chrystusa Marta wraz z rodzeństwem udała się do Francji. Łazarz został biskupem Marsylii.
Jej wspomnienie liturgiczne przypada 29 lipca. 26 stycznia 2021 papież Franciszek zarządził, że będzie wspominana razem z Marią i Łazarzem[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Piero Bargellini: Santa Marta di Betania. www.santiebeati.it, 2001-02-01. [dostęp 2017-04-17]. (wł.).
- ↑ Ewangelia Łukasza 10,41.
- ↑ Ewangelia Jana 11,22.25.27.
- ↑ Ewangelia Jana 11,2.
- ↑ Decreto della Congregazione per il Culto Divino sulla celebrazione dei Santi Marta, Maria e Lazzaro, nel Calendario Romano Generale. press.vatican.va, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-02]. (łac.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 204–206. ISBN 83-7097-671-9.