Przejdź do zawartości

Ludowa Republika Konga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludowa Republika Konga
République Populaire du Congo
1969–1992
Godło Flaga
Godło Flaga
Dewiza: „Travail, Démocratie, Paix”
(Praca, Demokracja, Pokój)
Hymn: Les Trois Glorieuses
(Trzy dni Chwały)
Ustrój polityczny

Jednopartyjna republika marksistowsko-leninowska

Stolica

Brazzaville

Premier

André Milongo

Powierzchnia

342 000 km²[1]

Populacja (1988)
• liczba ludności


2 163 685

• gęstość

6 os./km²

Kod ISO 3166

CG

Waluta

CFA frank

Telefoniczny nr kierunkowy

242

Narody i grupy etniczne

Kongo, Sangha, M’Bochi, Teke

Język urzędowy

Język francuski

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Ludowa Republika Konga (fr. République populaire du Congo) – marksistowsko-leninowskie państwo socjalistyczne, które zostało założone w 1969[2][3] w Republice Konga. Kierowane było przez Kongijską Partię Pracy (francuski: Parti congolais du travail, PCT), istniało do 1991, kiedy to, po rozwiązaniu Związku Radzieckiego, przywrócono wcześniejszą nazwę kraju.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku republika liczyła 2 344 685[2] mieszkańców, w tym 15 różnych grup etnicznych[2]. Większość mieszkańców pochodziła z takich plemion jak: Kongo, Sangha, M’Bochi lub Teke. Francuski był językiem urzędowym, innymi rozpoznawanymi językami były kikongo i lingala. Większość ludności zamieszkiwała obszary miejskie, takie jak Brazzaville. Umiejętność czytania i pisania wynosiła 80%. Istniała także wysoka śmiertelność niemowląt[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tło wydarzeń

[edytuj | edytuj kod]

Alphonse Massamba-Débat, został prezydentem Republiki Konga w 1963, kiedy to, po wielu strajkach, lud obalił jego poprzednika - Fulbert Youlou[4]. Był pierwszym afrykańskim przywódcą, który otwarcie prowadził politykę niekapitalistyczną. W 1964 ogłosił system jednopartyjny[3] wokół własnej grupy politycznej, Ruchu Rewolucji Narodowej (Mouforcement National de la Révolution)[3][5]. W 1965 roku znacjonalizowano szkoły, które wcześniej, w większości, należały do misji chrześcijańskich prowadzonych w Kongu[5]. Rząd zaczął utrzymywać pozytywne stosunki ze Związkiem Radzieckim i Chinami[4], a także opowiadał się za bardziej radykalnymi państwami afrykańskimi na forach światowych[4].

Powstanie państwa

[edytuj | edytuj kod]
Prezydent Marien Ngouabi z przywódcą Rumunii Nicolae Ceaușescu (1972)

Niepowodzenia polityczne Massamba-Débat doprowadziły do przewrotu wojskowego, wskutek którego, w 1968 roku, zastąpiono ówczesnego prezydenta nową osobą - Marienem Ngouabi[4]. Dnia 31 grudnia 1969 roku oficjalnie zmieniono nazwę państwa na Ludową Republikę Konga[4], a Ruch Rewolucji Narodowej zastąpiony został Kongijską Partią Pracy[4](Parti Congolais du Travail; PCT).

Rozwój państwa

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 1977[3] Ngouabi został zamordowany[4]. Jego następcą został konserwatywny polityk płk. Joachim Yhombi-Opango, pełnił urząd prezydenta przed dwa lata, po czym, w 1979, został zmuszony do rezygnacji z urzędu[3][5].

W 1979 na następcę Yhombi-Opango wybrany został Denis Sassou-Nguesso[3][4].

Sassou-Nguesso reprezentował bardziej militarny odłam PCT, natychmiast wprowadził nową konstytucję, mającą stanowić pierwszy krok w kierunku budowania społeczeństwa marksistowsko-leninowskiego[4]. Poprawił stosunki z Francją i innymi krajami zachodnimi[4].

W 1981 roku rząd podpisał traktat o przyjaźni i współpracy ze Związkiem Radzieckim[3].

Reżim prowadzony przez rząd stał się bardziej umiarkowany[4]. W 1985 roku zadłużenie kraju przekroczyło 1,5 mld USD[4], a spłata długów pochłaniała 45 procent dochodów państwa[4].

Schyłek Ludowej Republiki Konga

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku Sassou zadeklarował, że będzie się starał dążyć do państwa wielopartyjnego[6]. PCT odrzuciła idee marksistowskie ze swojego programu[3].

W 1991 roku opracowano nową konstytucję, która została przyjęta w referendum przeprowadzonym w marcu 1992 roku[4]. W konstytucji przywrócono poprzednią nazwę państwa – Republika Konga – oraz przywrócono system wielopartyjny[3].

Głowy państwa

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mały oksfordzki słownik historii świata w XX wieku. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 312. ISBN 83-7129-191-4.
  2. a b c d Samuel Decalo, Coups & Army Rule in Africa: Motivations & Constraints, 25 lipca 1990, s. 276 - 278, ISBN 978-0300040432.
  3. a b c d e f g h i Republic of Congo profile, „BBC News”, 8 stycznia 2018 [dostęp 2020-05-09] (ang.).
  4. a b c d e f g h i j k l m n Republic of the Congo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-05-11] (ang.).
  5. a b c John F Clark, Political Reform In Francophone Africa, s. 63-65, ISBN 978-0813327860.
  6. Kevin Shillington, Encyclopedia of African History, Taylor & Francis, 2005, s. 515–518, ISBN 978-1-57958-245-6.