Katedra w Truro
nr rej. 1205377 | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Imię | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Kornwalii | |||||||||||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |||||||||||
Położenie na mapie Anglii | |||||||||||
50°15′51″N 5°03′04″W/50,264167 -5,051111 | |||||||||||
Strona internetowa |
Katedra w Truro (ang. Truro Cathedral), formalnie Katedra Błogosławionej Panny Marii w Truro (ang. Cathedral of the Blessed Virgin Mary in Truro) – katedra anglikańska znajdująca się w stolicy Kornwalii, Truro. Neogotycka świątynia była pierwszą od XIII w. wybudowaną od podstaw katedrą w Wielkiej Brytanii. Jest jedną z trzech brytyjskich katedr z trzema wieżami (obok kościołów w Lichfield i Edynburgu).
Budowę rozpoczęto w 1880 na miejscu XVI-wiecznego kościoła parafialnego. Autorem projektu był John Loughborough Pearson, czołowy przedstawiciel angielskiego neogotyku. Połączył on formy wczesnego gotyku angielskiego z elementami gotyku francuskiego (przede wszystkim wieże i rozety). Wykazuje duże podobieństwa do katedry w Lincoln, ponieważ Pearson był m.in. konserwatorem tejże. Posiada trzy wieże, centralna ma wysokość 76 m, zachodnie – 61 m. Nawa dawnego kościoła jest częścią południowo-wschodniego skrzydła katedry i wciąż pełni funkcję kościoła parafialnego.
Pierwsza część katedry została poświęcona w 1887. Wieżę centralną ukończono w 1905; całość była gotowa w pięć lat później. Od śmierci Pearsona w 1897 pracami budowlanymi kierował jego syn – Frank.
Co roku katedrę odwiedza ok. 200 000 turystów. W 2002 skrzydło wschodnie odnowiono, zastępując użyty do elementów ozdobnych kamień ze Syerford kamieniem z Bathu; w 2005 w podobny sposób odnowiono skrzydło zachodnie.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona internetowa (ang.)