Przejdź do zawartości

Julius Bruckus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Bruckus
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1870
Połąga

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1951
Tel Awiw-Jafa

Minister ds. żydowskich
Okres

od 1923
do 1923

Poprzednik

Maks Sołowiejczyk

Następca

Bernard Friedman

Julius Bruckus (ur. 1 stycznia 1870 w Połądze, zm. 27 stycznia 1951 w Tel-Awiwie) – litewski lekarz i dziennikarz, działacz mniejszości żydowskiej na Litwie, syjonista, poseł na Sejm Republiki Litewskiej i minister ds. żydowskich (1923).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1894 ukończył studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Moskiewskiego. Na uczelni zaangażował się w działalność syjonistów rosyjskich. Po powrocie na Litwę pracował jako lekarz w Mińsku, zajmował się również dziennikarstwem – wchodził w skład redakcji żydowskich pism „Woschod”, „Jewriejskaja Żyzń” i „Rasswiet”.

Po rewolucji październikowej pracował w Piotrogrodzie, nauczał historii narodu żydowskiego w lokalnym Uniwersytecie Żydowskim. W 1922 wrócił na Litwę, gdzie dostał się do Sejmu I kadencji jako jeden z trzech posłów mniejszości żydowskiej[1]. Po dymisji Maksa Sołowiejczyka w grudniu 1922 został na dwa miesiące ministrem rządu litewskiego ds. żydowskich[2].

Nie kandydował do Sejmu II kadencji, po roku wyjechał do Niemiec, gdzie działał w berlińskim ruchu syjonistów-rewizjonistów. Po dojściu Hitlera do władzy przeniósł się do Francji, a po 1940 wyjechał do USA, ostatecznie osiedlając się w Palestynie.

Zmarł w 1951 roku i został pochowany na cmentarzu w dzielnicy Nachalat Jicchak[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Obok niego mandaty otrzymali Beniamin Berger i Lejb Garfunkel, zob. Šarūnas Liekis, "A State within a State? Jewish autonomy in Lithuania 1918-1925", Vilnius 2003, ISBN 9955-9613-5-X, s. 182
  2. tamże, s. 183
  3. יוליוס ברוצקוס [online], gravez.me [dostęp 2024-12-20].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Algirdas Banevičius, "111 Lietuvos valstybės 1918 – 1940 politikos veikėjų", Vilnius 1991.