Przejdź do zawartości

Język orokański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ульта / уйльта, ulta / ujlta
Obszar

Rosja (Obwód sachaliński)

Liczba mówiących

50 (2010)

Pismo/alfabet

cyrylica

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 5 krytycznie zagrożony
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-3 oaa
IETF oaa
Glottolog orok1265
Ethnologue oaa
WALS ork
SIL oaa
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język orokański (orok, oroki, ulta) – poważnie zagrożony wymarciem język tunguski z obszaru Sachalinu w Rosji[1].

Według danych z 2010 r. posługuje się nim 47 osób w Rosji[1].

Rodzima nazwa tego języka to ulta lub uilta[2].

Brak tradycji literackiej. Podjęto próbę stworzenia normy literackiej na bazie cyrylicy. Dawniej do zapisywania treści w tym języku bywała wykorzystywana katakana[3].

Dialekty

[edytuj | edytuj kod]

Ethnologue wyróżnia dwa dialekty:[1]

  • poronajski (dialekt południowy)
  • val-nogliki (nogliki-val, dialekt północny)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Orok, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-03-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-11] (ang.).
  2. Salminen 2007 ↓, s. 263.
  3. Salminen 2007 ↓, s. 264.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]