Przejdź do zawartości

Humanizacja pracy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Humanizacja pracy – ogólny system wszelkich idei oraz działań praktycznych, które zmierzają do takiego kształtowania systemu pracy, aby ludzka praca była wydajniejsza, a także dostosowana do psychofizycznych możliwości oraz potrzeb określonego człowieka[1].

Proces humanizacji pracy polega m.in. na zapewnieniu bezpieczeństwa i higieny pracy, udziale pracowników przy kształtowaniu procesów produkcji oraz warunków pracy, działaniach racjonalizatorskich oraz nowatorskich, skracaniu czasu pracy i podejściu do niej jako wartości samej w sobie[1].

Wykorzystane dziedziny nauk w humanizacji pracy to:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 132. ISBN 83-88149-41-5.