Przejdź do zawartości

Glekaprewir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glekaprewir
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C38H46F4N6O9S

Masa molowa

838,87 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

1365970-03-1

PubChem

66828839

DrugBank

DB13879

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J05AP57

Glekaprewir (łac. glecaprevirum) – wielofunkcyjny makrocykliczny organiczny związek chemiczny stosowany jako inhibitor proteazy serynowej w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby wywołanego przez wirusa HCV, w połączeniu z pibrentaswirem.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Glekaprewir poprzez wybiórcze i odwracalne blokowanie miejsca aktywnego proteazy serynowej NS3/4A zakłóca hydrolizę poliproteiny wirusa zapalenia wątroby typu C, co uniemożliwia jego replikację[3][4][5].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Glekaprewir jest stosowany wyłącznie w połączeniu z pibrentaswirem[4][6].

Unia Europejska

[edytuj | edytuj kod]

Stany Zjednoczone

[edytuj | edytuj kod]
  • przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C, spowodowane przez wirus zapalenia wątroby typu C o genotypie 1, 2, 3, 4, 5 lub 6, u pacjentów bez marskości wątroby lub też ze skompensowaną marskością wątroby klasy A w skali Childa-Pugha[6]
  • przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C u dorosłych spowodowane przez wirus zapalenia wątroby typu C o genotypie 1, którzy byli uprzednio leczeni schematem zawierającym albo inhibitor proteazy serynowej NS3/4A albo inhibitor białka NS5A[6]

Glekaprewir znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2019)[7].

Glekaprewir jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2020)[8].

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Nie są znane działanie niepożądane glekaprewiru w monoterapii[3][4]. W preparacie złożonym z pibrentaswirem stwierdzano następujące działania niepożądane[4] u ponad 10% pacjentów: ból głowy, zmęczenie, a u ponad 1% pacjentów: astenia, biegunka, nudności.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Glecaprevir, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB13879 [dostęp 2020-11-20] (ang.).
  2. Safety Data Sheet. Glecaprevir, BioVision, 10 grudnia 2018, B2347-5, -25 [dostęp 2020-11-20] (ang.).
  3. a b c d e f Jan Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Encyklopedia Leki Współczesnej Terapii. Wyd. XXII. Warszawa: Medical Tribune Polska, 2019, s. 470. ISBN 978-83-951310-6-6.
  4. a b c d e AbbVie, Maviret 100 mg/40 mg tabletki powlekane. Charakterystyka Produktu Leczniczego [online], Europejska Agencja Leków [dostęp 2020-11-20].
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać D. Banerjee, KR. Reddy, Review article: safety and tolerability of direct-acting anti-viral agents in the new era of hepatitis C therapy, „Aliment Pharmacol Ther”, 43 (6), 2016, s. 674-696, DOI10.1111/apt.13514, PMID26787287.
  6. a b c MAVYRET (glecaprevir and pibrentasvir) tablets, for oral use. Agencja Żywności i Leków, 2017. [dostęp 2020-11-20].
  7. WHO Model List of Essential Medicines 21th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2019. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
  8. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2020-07-20. [dostęp 2020-11-20].