Eugenia Sobkowska
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 grudnia 2017 |
| profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: biochemia i technologia owoców i warzyw | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja |
1972 |
| Profesura |
1985 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu |
Eugenia Sobkowska (ur. 3 września 1926 w Częstochowie[1], zm. 10 grudnia 2017 w Poznaniu[2][3]) – polska technolog żywności, profesor nauk rolniczych, specjalizująca się w biochemii i technologii owoców i warzyw[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Podczas II wojny światowej uczęszczała na tajne komplety. W 1946 r. zdała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Poznańskiego[5][a]. Tam, w 1951 r., uzyskała tytuł magistra, ale pracę w zespole prof. Józefa Janickiego rozpoczęła jako wolontariusz już w 1949 r.[5][6] W latach 1950–1952 była młodszym asystentem, następnie asystentem, a od 1954 r. starszym asystentem. Rozprawę doktorską pt. „Kwasy nukleinowe w zarodkach zbóż” obroniła w 1962 r.[5] W roku 1971 została kierownikiem Zakładu Technologii Owoców i Warzyw i funkcję tę piastowała do czasu przejścia na emeryturę w roku 1991[6][7][5]. Habilitowała się w 1972 r. dzięki badaniom nad enzymami amylolitycznymi i proteolitycznymi[5]. W roku 1985 uzyskała tytuł profesora nauk rolniczych[4][6]. W latach 1984–1987 pełniła funkcję dziekana Wydziału Technologii Żywności[8] (obecnie Wydział Nauk o Żywności i Żywieniu), przez wiele lat była prodziekanem ds. dydaktyki tegoż wydziału[6].
Główne nurty pracy naukowej obejmowały badania nad przetwórstwem owoców i warzyw oraz związane z tym zagadnienia chemiczne. Za najważniejsze osiągnięcie E. Sobkowskiej uważane są badania nad barwnikami buraka ćwikłowego[6]. Opracowanie metody produkcji barwnika z tej rośliny było przedmiotem kilku patentów, których była współautorem wraz z prof. Januszem Czapskim[9]. W czasie aktywności zawodowej odbyła wiele staży i wyjazdów naukowych do Europy i Ameryki Północnej[6].
Była członkiem Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN[5], w ramach którego zainicjowała utworzenie Sekcji Technologii Owoców i Warzyw. Była też członkiem towarzystw naukowych i rad naukowych instytutów z branży technologii żywności. Z jej inicjatywy powstał Wielkopolski Oddział Polskiego Towarzystwa Technologów Żywności[6].
Została pochowana na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 9-2-B-5)[10].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Siostra, Elżbieta Czerwińska oraz jej mąż, Zbigniew Czerwiński, byli profesorami ekonomii na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu. Brat męża, Jerzy Sobkowski, jest emerytowanym profesorem chemii Uniwersytetu Warszawskiego[11]. Syn, Michał Sobkowski, jest chemikiem, pracuje w Instytucie Chemii Bioorganicznej PAN[11].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W roku 1951 Wydział Rolniczy wszedł w skład nowo powstałej Wyższej Szkoły Rolniczej, przekształconej później w Akademię Rolniczą, a następnie w Uniwersytet Przyrodniczy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michał Sobkowski - życiorys. [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Eugenia Sobkowska – nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 12 grudnia 2017 [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Zmarła Pani Prof. dr hab. Eugenia Sobkowska, prof. zw., Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, 12 grudnia 2017 [zarchiwizowane 2017-12-13].
- ↑ a b Prof. dr hab. Eugenia Sobkowska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-09].
- ↑ a b c d e f Dorota Walkowiak-Tomczak, Profesor dr hab. Eugenia Sobkowska (1926–2017), „Wieści Akademickie”, 1–2/2018 (232-233), s. 20–21 [dostęp 2023-07-03].
- ↑ a b c d e f g Jankowski 2012 ↓, s. 81.
- ↑ Jankowski 2012 ↓, s. 79.
- ↑ Jankowski 2012 ↓, s. 27.
- ↑ Wyniki w bazie danych Worldwide dla: Sobkowska jako twórca. Espacenet. [dostęp 2023-07-03].
- ↑ Sobkowska Eugenia Aniela, [w:] Plan Poznania - Cmentarze [online], Urząd Miasta Poznania [dostęp 2023-07-03].
- ↑ a b Michał Sobkowski - rodzina w bazie „Ludzie nauki”. [dostęp 2023-07-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- 50 lat Wydziału Nauk o Żywności i Żywieniu 1962-2012. Tomasz Jankowski (red.). Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2012. ISBN 978-83-7160-671-7.