Przejdź do zawartości

Dylan Walsh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dylan Walsh
Imię i nazwisko

Charles M. Hunter Walsh

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1963
Los Angeles, Kalifornia

Zawód

aktor

Współmałżonek

Melora Walters (1996–2003; rozwód)
Joanna Going (2004–2012; rozwód)

Lata aktywności

od 1987

Dylan Walsh, właściwie Charles Hunter Walsh[1] (ur. 17 listopada 1963 w Los Angeles) – amerykański aktor pochodzenia irlandzkiego, najlepiej znany z roli doktora Seana McNamary w serialu Bez skazy (Nip/Tuck)[2]. W 2011 zagrał w serialu Unforgettable: Zapisane w pamięci jako detektyw oraz szef i były chłopak Carrie Wells Poppy Montgomery.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Los Angeles jako syn pracowników Służby Zagranicznej Stanów Zjednoczonych[3]. Dzieciństwo spędził wraz z rodzicami i siostrą Alison w Afryce Wschodniej, Indiach i Indonezji, zanim ukończył dziesiąty rok życia. Podczas nauki w szkole średniej wystąpił w przedstawieniu Undiscovered Country w Arena Stage w hrabstwie Dickenson. W 1982 roku otrzymał świadectwo ukończenia Annandale High School[4] w Annandale w stanie Wirginia. W 1986 roku odebrał licencjat na wydziale anglistyki na Uniwersytecie Stanowym Wirginia[5] w Charlottesville. Po przyjeździe do Nowego Jorku rozpoczął profesjonalną karierę artystyczną.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy trafił na szklany ekran w jednym z odcinków serialu CBS Szkolna przerwa specjalna (CBS Schoolbreak Special, 1987) – pt. Żołnierzyki (Soldier Boys) u boku Jamesa Earla Jonesa i Williama McNamary oraz sitcomie CBS Kate i Allie (Kate & Allie, 1987-89). Potem trafił na kinowy ekran w komedii Kochaneczek (Loverboy, 1989) z udziałem Patricka Dempseya, Kate Jackson, Barbary Carrery, Kirstie Alley i Carrie Fisher.

Zagrał w komedii romantycznej Wesele Betsy (Betsy's Wedding, 1990) z Alanem Aldą i Anthony LaPaglią, dreszczowcu Arktyczna depresja (Arctic Blue, 1993) u boku Rutgera Hauera, melodramacie Dopłynąć do brzegu (Radio Inside, 1994) z Williamem McNamarą i Elisabeth Shue, dramacie sensacyjno-przygodowym na podstawie powieści Crichtona Kongo (Congo, 1995) u boku Tima Curry i dramacie Naiwniak (Nobody's Fool, 1994) z Melanie Griffith jako syn głównego bohatera granego przez Paula Newmana. Sławę zawdzięcza roli chirurga plastycznego doktora Seana McNamary w serialu Bez skazy (Nip/Tuck, 2003–2010), za którą zdobył nominację do nagrody Satelity.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z Julią Roberts. 20 marca 1996 poślubił aktorkę Melorę Walters, z którą ma syna Thomasa Charlesa (ur. 30 kwietnia 1996) i córkę Joannę Marie (ur. 19 listopada 1997). Jednak 29 lipca 2003 doszło do rozwodu. W dniu 10 października 2004 roku ożenił się po raz drugi z aktorką Joanną Going. Mają córkę Stellę Haven (ur. 22 listopada 2003). 15 grudnia 2010 wniesiono sprawę o rozwód, który miał miejsce w roku 2012. W 2011 związał się z Leslie Bourque, z którą ma córkę Amélie Belle[6] i syna Hudsona Scotta[7].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989: Kochaneczek (Loverboy) jako Jory Talbot
  • 1990: Wesele Betsy (Betsy's Wedding) jako Jake Lovell
  • 1993: Arktyczna depresja (Arctic Blue) jako Eric Desmond
  • 1994: Dopłynąć do brzegu (Radio Inside) jako Michael
  • 1994: Naiwniak (Nobody's Fool) jako Peter Sullivan
  • 1995: Kongo (Congo) jako Peter Elliot
  • 1996: Eden jako Bill Kunen
  • 1997: Mężczyźni (Men) jako Teo Morrison
  • 1997: Zmiana nawyków (Changing Habits) jako Felix Shepherd
  • 1999: Zero (Chapter Zero) jako Adam Lazarus
  • 1999: Ostatnia podróż (Final Voyage) jako Aaron Carpenter
  • 2001: Jet Boy jako Boon Palmer
  • 2001: Potęga zabawy (The Power of Play) jako Matt Nash
  • 2001: Na dopingu (Deadly Little Secrets) jako Cole Chamberlain
  • 2002: Byliśmy żołnierzami (We Were Soldiers) jako kapitan Robert Edwards
  • 2002: Par 6 jako Mac Hegelman
  • 2002: Krwawa profesja (Blood Work) jako detektyw John Waller
  • 2004: Legenda telewizji (Anchorman: The Legend of Ron Burgundy) jako Phil
  • 2005: Edmond jako prowadzący przesłuchanie
  • 2005: Antebody jako Jacob Ambro
  • 2006: Dom nad jeziorem (The Lake House) jako Morgan
  • 2006: Seksualny Zaliczkujący (The Sexual Advancer) jako dr Sean McNamara
  • 2006: Człowiek, który spadł na ziemię (The Man Who Fell to Earth) jako Nathan Bryce
  • 2006: Flourish jako detektyw Paul Carter
  • 2007: H2O wystarczy kropla (Just Add Water) jako Ray Tuckby
  • 2008: Just Add Water jako Ray Tuckby
  • 2009: Ojczym (The Stepfather) jako David Harris
  • 2010: Niezwyciężony Secretariat (Secretariat) jako Jack Tweedy II
  • 2014: Authors Anonymous jako Alan Mooney
  • 2016: C Street jako senator Fallon
  • 2018: Fright Fest jako Spencer Crowe
  • 2019: Śmiertelna zamiana (Deadly Switch) jako Peter

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1989: Wspaniałe chwile (When We Were Young) jako Lee Jameson
  • 1989: Kameleony (Chameleons) jako Stan
  • 1990: Gdzie serce twoje (Where the Heart Is) jako Tom
  • 1993: Morderstwo na zlecenie (Telling Secrets) jako Jesse Graham
  • 1997: Szkoła nienawiści (Divided by Hate) jako Louis Gibbs
  • 1999: Napad prawie doskonały (The Almost Perfect Bank Robbery) jako Frank Syler
  • 2002: Jo jako
  • 2003: Samotny strażnik (The Lone Ranger) jako Kansas City Haas
  • 2003: Więcej niż widzieć (More Than Meets the Eye: The Joan Brock Story) jako Jim Brock
  • 2007: Zagubione święta: Historia Jima i Suzanne Shemwell (Lost Holiday: The Jim & Suzanne Shemwell Story) jako Jim Shemwell

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dylan Walsh - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-10-22]. (węg.).
  2. Dylan Walsh (17 de Outubro de 1963). Filmow. [dostęp 2017-10-22]. (port.).
  3. Dylan Walsh Biography (1963-). Film Reference. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  4. Dylan Walsh. TV.com. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  5. Dylan Walsh Actor. TVGuide.com. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  6. Dylan Walsh Welcomes Daughter Amelie Belle. „People”. [dostęp 2020-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-10)].
  7. Dylan Walsh's Baby Mama Revealed: Leslie Bourque. radaronline.com. [dostęp 2020-10-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]