Przejdź do zawartości

Daihatsu Terios

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daihatsu Terios
Ilustracja
Daihatsu Terios I
Inne nazwy

Toyota Cami / Perodua Nautica
Perodua Kembara

Producent

Daihatsu

Zaprezentowany

1997

Okres produkcji

1997–2000 i lifting od 2000-2005 w Europie (w 2011 produkowany na rynek japoński jako Daihatsu Terios Kid)

Miejsce produkcji

Japonia

Następca

Terios (model od 2006)

Dane techniczne
Segment

mini SUV

Typy nadwozia

5-drzwiowe wagon

Silniki

1.3 83 KM 4 cylindry, po liftingu 1.3 86 KM 4 cylindry K3-VE silnik spełniał normę emisji spalin EURO 3

Skrzynia biegów

5 biegowa ręczna lub wersja 4 biegowa z automatyczną skrzynią

Długość

3845 mm

Szerokość

1555 mm

Wysokość

1695 mm

Masa własna

1050 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Suzuki Jimny
Suzuki SX4
Mitsubishi Pajero iO

Daihatsu Terios – samochód o stałym napędzie na cztery koła. Auto produkowane tylko w Japonii i w ramach umowy licencyjnej w Malezji jako Perodua Kembara (największa firma motoryzacyjna Malezji) oraz na rynek indonezyjski jako Daihatsu Taruna. Terios był także sprzedawany do Chin, gdzie model skopiowano i stworzono chińską wersję auta. W następstwie tego faktu Daihatsu wycofało się na pewien czas ze sprzedaży w Państwie Środka. Model w ramach japońskiego rządowego programu rozwoju małych silników i aut tzw. "Kei-Car" początkowo był produkowany z silnikiem 660 cm3. Auto z tym silnikiem jest nadal w ofercie firmy na rok 2011. Ten model oferowany był tylko w Japonii jako Toyota Cami. Wersja z silnikiem 1.3 od roku 1997 była dostępna w wielu krajach na świecie. Model produkowano niezmieniony do połowy 2000 roku. W połowie tegoż roku ukazał się odmłodzony Terios, który przeszedł lifting silnika.Pierwsza wersja posiadała w silniku pasek rozrządu .Po lifcie w 2000 roku silnik dość gruntownie zmodernizowano co spowodowało wzrost mocy o 3KM a w silniku zastosowano łańcuch rozrządu. Zmiany nastąpiły także na zewnątrz: nowy zderzak przedni oraz inny grill i maska przednia. W wersji poliftingowej pojazd otrzymał także nowo wykonane lampy przednie, które nie były już szklane. Wewnątrz pojazdu zastosowano nowe obicia tapicerki, zmieniono całkowicie konsolę z zegarami i różnymi klawiszami oraz kierownicę. Przed liftingiem była dostępna tylko wersja z niebieskimi zegarami analogowymi. Po liftingu w 2000 r. auto można było zamawiać w 3 opcjach zegarów w konsoli, które były białe z komputerem elektronicznym lub analogowym licznikiem kilometrów. Auto było także oferowane z fabryczną instalacją gazową (na zamówienie). W wyposażeniu seryjnym był stały napęd 4WD z centralnym mechanizmem różnicowym (z którego można było zrezygnować) na model tylko 2WD, wspomaganie układu kierowniczego, 2 poduszki, immobilizer. W opcjach wersji lepiej wyposażonych były także elektryczne szyby (tylko przednie). Wersje na rynek japoński miały wszystkie szyby elektryczne, elektrycznie sterowane lusterka, pilot centralnego zamka, klimatyzację, aluminiowe felgi, halogeny w zderzaku przednim, relingi dachowe i ABS. Teriosa eksportowano do Europy do 2005 roku. Modelu nie zaprzestano produkować, gdyż nadal jest dostępny w ofercie w Japonii w cenie 17.800 dolarów amerykańskich jako Daihatsu Terios Kid w wersji 2WD oraz 19.800 dolarów w wersji 4WD. W roku 2006 ukazał się następca modelu w całkowicie nowej szacie. Nowy model nazwano tak samo jak poprzednika Terios z wyjątkiem Japonii, gdzie jest oferowany jako Daihatsu Be-Go lub Toyota Rush. Auto w Polsce nie było oferowane w sprzedaży. Teriosy, które poruszają się po krajowych drogach to wynik prywatnego importu tych aut z Zachodu Europy. Generacja druga Teriosa od premiery w 2006 roku jest oferowana na rynku polskim.


Daihatsu Terios II

[edytuj | edytuj kod]
Daihatsu Terios
Ilustracja
Daihatsu Terios II
Inne nazwy

Daihatsu Be-Go (w Chinach i Japonii)
Toyota Rush
החדש Terios דייהטסו
Daihatsu Terios Eco (w Turcji)
Daihatsu Terios Wild (w Chile)
Daihatsu Yeni Terios (w Turcji)
Perodua Nautica (w Malezji)

Producent

Daihatsu

Zaprezentowany

2006

Okres produkcji

2006-2016 (lifting w 2009)

Miejsce produkcji

Japonia

Poprzednik

Daihatsu Terios I

Dane techniczne
Segment

SUV

Typy nadwozia

SUV

Silniki

benzynowy 4 cylindry 1,3 86KM/105 Nm, VVTi spełnia normę emisji spalin EURO 4

benzynowy 4 cylindry 16V 1.5/105 KM/140 Nm, DVVT, DOHC spełnia normę emisji spalin EURO 4

Skrzynia biegów

5-biegowa ręczna
4-biegowa automatyczna

Napęd

przedni/4x4

Długość

4055 mm

Szerokość

1695 mm

Wysokość

1730 mm

Masa własna

1190-1240 kg

Zbiornik paliwa

50 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

380/695/1300 l

Dane dodatkowe
Konkurencja

Fiat Sedici
Škoda Yeti

W 2006 roku na salonie w Genewie premierę miała druga generacja Teriosa o uatrakcyjnionej stylistyce (sportowy rozstaw osi, muskularna sylwetka, przestronna kabina), powiększonych nieco wymiarach i nowocześniejszej technice. Oferowana jest w wersji 2WD lub 4WD. Poza Europą auto dostępne jest także w wersji siedmioosobowej. Auto oferowane jest z fabryczną instalacją gazową (na zamówienie). Druga generacja posiada silnik spełniający normy emisji spalin EURO 4. Model produkowany tylko z silnikiem benzynowym 1.5-I DVVT DOHC 16 zaworowy 105 KM. Silnik na łańcuchu rozrządu. Auto osiąga 100 km/h w 12,4 s, prędkość maksymalna 160 km/h. W roku 2009 auto poddano trudnemu do zauważenia w porównaniu z autem z początku produkcji poprawieniu wyglądu. Przedni zderzak został w niewielkim stopniu zmieniony, poprawiono także minimalnie listwy boczne oraz boczne nadkola, a także wygląd kratki wlotowej w grillu i światła tylne. We wnętrzu poprawiono obudowę zegarów, i dodano im srebrne ramki. Usprawniono silnik, co wpłynęło na mniejsze zużycie paliwa. Wprowadzono także nowe rodzaje alufelg do wyboru.

Druga wersja sprzedawana jest na rynki azjatyckie nadal jako: Toyota Rush oraz Daihatsu Be Go (w Japonii) lub Perodua Nautica (w Malezji), a w krajach Ameryki Łacińskiej i afrykańskich jako Daihatsu Terios.

Wyposażenie Teriosa obejmuje: ABS, EBD, 6 poduszek (w najbogatszej wersji, standardowo posiada 4 poduszki), klimatyzację, alufelgi i światła LED, elektryczne lusterka oraz szyby, zamek centralny z pilota.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]