Cinque Terre razem z Portovenere i wyspami Palmaria, Tino i Tinetto w 1997 roku zostały wpisane na
listę światowego dziedzictwa kulturalnego i przyrodniczego UNESCO jako Portovenere, Cinque Terre i wyspy (Palmaria, Tino i Tinetto). Wpisu dokonano, gdyż odcinek wybrzeża, przy którym znajdują się wymienione miejscowości i wyspy, stanowi krajobraz kulturowy o znaczących walorach panoramicznych i kulturalnych, a plany i lokalizacja miejscowości w otaczającym je krajobrazie wyznaczają etapy ciągłości osadniczej w tym regionie na przestrzeni ostatniego tysiąclecia[1].
Przez wieki miasteczka Cinque Terre były niemalże odcięte od świata. Sytuacja zmieniła się pod koniec XIX wieku, gdy rozpoczęto budowę linii kolejowej – biegnącej wzdłuż wybrzeża Riwiery Włoskiej – łączącej ze sobą poszczególne miejscowości oraz duże, portowe miasto La Spezia. Dziś pociągami regionalnymi dociera tu przeważająca część turystów[2].
W celu swobodnego poruszania się po Parku Narodowym Cinque Terre należy wykupić specjalną Cinque Terre Card lub Cinque Terre Card Treno. Karta upoważnia do wejścia na ścieżki Cinque Terre, w tym na Drogę Miłości. Dodatkowo karta Cinque Terre Card Treno upoważnia do nielimitowanej liczby przejazdów pociągami pomiędzy miasteczkami Parku w ciągu jednego dnia (około 30 połączeń dziennie w każdym z kierunków). Trasa kolejowa wiedzie w tunelach i na skalistych klifach wzdłuż morza[2].
25 października 2011 w Cinque Terre zeszła lawina błotna. Był to najbardziej tragiczny dzień we współczesnej historii Parku. Najbardziej ucierpiało miasteczko Vernazza. Zginęło wówczas 11 osób, uszkodzone zostały niektóre budynki, a część samochodów mieszkańców została zepchnięta do morza. Uszkodzona została linia kolejowa w obu kierunkach, całkowicie zniszczone były ścieżki turystyczne, morze porwało łodzie i miejską infrastrukturę[3].
44°07′09,8″N 9°43′41,8″E/44,119389 9,728278
