NGC 93
NGC 93 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Андромеда |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 0 ч 22 м 3,4 с |
Деклинација | + 22° 24' 32" |
Положбен агол | 48° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | Sb |
Привиден сјај (видлив) |
13,2 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,3 |
Површински сјај | 12,8 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1,4' х 0,6' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Парсонс |
Откриена | 26 октомври 1854 |
Други ознаки | UGC 209, MCG 4-2-12, CGCG 479-15, Arp 65 |
NGC 93 — спирална галаксија во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 93 се споменува и како UGC 209, MCG 4-2-12, CGCG 479-15, Arp 65 .
Откривање
[уреди | уреди извор]Телото е откриено на 26 октомври 1854 година од страна на Вилијам Парсонс, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 72 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 93 е од видот Sb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,2 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,3 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,8 m/лм2.[2] NGC 93 има привидни димензии од 1,4' х 0,6'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 22 м 3,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 22° 24' 32". Положбениот агол на објектот е во износ од 48°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 93 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 1412. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 386; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 1186. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1188.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)