Zrak
Vazduh ili zrak, smeša gasova od kojih su neki u vrlo promenljivom sastavu: azota ima 78,08%, kiseonika 20,95%,[1] argona 0,93% i u vrlo malim količinama kriptona, ksenona, helijuma, neona i drugih. U promenljivim količinama u vazduhu može biti vodene pare, ozona, ugljen dioksida, radona i drugih. Sastav vazduha varira na različitim visinama. Pri većoj visini smanjuje se sadržaj kiseonika, a povećava se sadržaj vodonika.[2][3]
Vazduh je neophodan za život ljudi, biljaka i životinja.
Do zagađenja vazduha dolazi prilikom sagorijevanja fosilnih goriva. Ugalj, nafta i plin sadrže sumpor, od koga sagorijevanjem nastaju oksidi sumpora. Zbog visoke temperature u motorima automobila, od azota i kiseonika nastaju oksidi azota. Oksidi sumpora i azota su zagađivači vazduha jer nadražuju sluzokožu. Ugljen(IV)-oksid i čestice prašine takođe zagađuju vazduh. U supstance koje zagađuju vazduh svrstavaju se najpre one koje se u nezagađenom vazduhu ne nalaze. U zagađujuće supstance svrstavaju se i sva ona hemijska jedinjenja koja prirodno postoje u vazduhu ako je njihova koncentracija veća od one koja odgovara nezagađenom vazduhu. Veoma je malo hemijskih jedinjenja koji nisu zagađivači.
- ↑ Zimmer, Carl (3 October 2013). „Earth’s Oxygen: A Mystery Easy to Take for Granted”. New York Times. Pristupljeno 3 October 2013.
- ↑ Wallace, John M. and Peter V. Hobbs. Atmospheric Science; An Introductory Survey.Elsevier. Second Edition, 2006. ISBN 978-0-12-732951-2. Chapter 1
- ↑ „Trace Gases”. Ace.mmu.ac.uk. Arhivirano iz originala na datum 2010-10-09. Pristupljeno 2010-10-16.
- NASA atmosphere models Arhivirano 2013-02-13 na Wayback Machine-u
- NASA's Earth Fact Sheet
- American Geophysical Union: Atmospheric Sciences
- Outreach of the GEOmon project Arhivirano 2012-11-20 na Wayback Machine-u See how Earth atmosphere is observed and monitored by a European project that combines many approaches.
