Lal Bahadur Shastri
Lal Bahadur Šastri | |
Lal Bahadur Šastri | |
Biografija | |
---|---|
Mesto rođenja | Mughalsarai (Ujedinjene provincije britanske Indije, danas Utar Pradeš, Indija) |
Datum smrti | 11. 1. 1966. (61 godina) |
Mesto smrti | Taškent, (Sovjetski Savez, danas Uzbekistan) |
Državljanstvo | indijsko |
Veroispovest | hinduizam |
Politička partija | Indijski nacionalni kongres |
Supružnik | Lalita Devi |
Profesija | akademik |
Mandat(i) | |
2. predsednik vlade Indije | |
9. jun 1964 — 11. januar 1966. | |
Prethodnik | Džavaharlal Nehru |
Naslednik | Gulzarilal Nanda |
ministar spoljnih poslova Indije | |
9. jun 1964 — 18. jul 1964. | |
Prethodnik | Gulzarilal Nanda |
Naslednik | Sardar Svaran Sing |
ministar unutrašnjih poslova Indije | |
4. april 1961 — 29. avgust 1963. | |
Prethodnik | Govin Balab Pant |
Naslednik | Gulzarilal Nanda |
uredi |
Lal Bahadur Šastri (engl. Lal Bahadur Shastri; 2. oktobar 1904 – 11. januar 1966) je bio indijski državnik, premijer Republike Indije posle Džavaharlala Nehrua, i lider partije Indijskog nacionalnog kongresa.[1]
Bio je član pokreta Mahatme Gandija protiv britanske vlasti u Indiji. Studirao je na nacionalnom Univerzitetu u Kaši Vidiapita, gde je diplomirao i dobio zvanje Šastri. Potom se vratio u politiku i kao sledbenik Gandija, bio zatvaran nekoliko puta, ali je stekao uticajne pozicije u Kongresnoj partiji Ujedinjenih provincija, današnjem Utar Pradešu. Šastri je dva puta biran za člana parlamenta Ujedinjenih provincija 1937. i 1946. godine, a nakon sticanja nezavisnosti Indije, bio je ministar za unutrašnje poslove i saobraćaj u Utar Pradešu. Ulazi u sastav centralnog indijskog parlamenta 1952. godine i uskoro postaje ministar za železnicu i transport. Godine 1961. imenovan je za ministra unutrašnjih poslova gde stiče reputaciju veštog posrednika. Tri godine kasnije, nakon Nehruove smrti Šastri postaje premijer 9. juna 1964. godine i nastavlja njegovu politiku nesvrstanosti i socijalizma. Kritikovan zbog nesposobnosti da se efikasno nosi sa ekonomskim problemima u Indiji, ali je stekao veliku popularnost i postao nacionalni heroj nakon pobede u Indijsko-pakistanskom ratu, koji je vođen 1965. godine zbog spornog regiona Kašmira. Šastri je umro od srčanog udara nakon potpisivanja mirovnog sporazuma sa pakistanskim predsednikom Ajub Kanom.[1]
Godine 1965. Šastri je postao počasni građanin Beograda.[2]