Prijeđi na sadržaj

Gaj Rubelije Bland

Izvor: Wikipedija

Gaj Rubelije Bland (latinski: Gaius Rubellius Blandus) bio je rimski senator, koji je živeo u doba principata. Bland je bio unuk Rubelija Blanda iz Tibura, rimskog viteza, za koga se kaže da je prvi u Rimu poučavao retoriku. Gaj Rubelije Bland vršio je dužnost dopunskog konzula (consul suffesctus) od avgusta do decembra 18. g. nove ere, zajedno s Markom Vipstanom Galom kao kolegom u konzulatu.[1] Godine 33. n.e. oženio se Julijom Livijom, kćerkom Druza Mlađeg i unukom rimskog cara Tiberija.[2]

Karijera

[uredi | uredi kod]

Bland je bio prvi iz svoje porodice koji je primljen u senat, pa je smatran "skorojevićem" (homo novus), što se tokom godinama negadivno odražavalo na njegovu karijeru. Njegov "sled magisrratura" (cursus honorum) dokumentovan je na nekoliko natpisa pronađenih u severnoj Africi.[3] Bland je svoju karijeru započeo kao kvestor u službi cara Avgusta, a potom je vršio službe narodnog tribuna i pretora. Dve godine nakon što je 18. g. obavljao dužnost dopunskog konzula, bio je umešan u progon Emilije Lepide tako što je u senatu izneo predlog, koji je usvojen, da se ona stavi van zakona.[4]

Primarni izvori ne slažu se o tome kad je Bland primljen u prestižni kolegij pontifika, odnosno da li je do toga došlo pre ili nakon njegovog konzulata; jedan ga natpis navodi kao člana kolegija pre konzulata, dok ga dva navode nakon njega. Hoffman primećuje da je Bland "verovatno primio dužnost sveštenika kasno zbog svog niskog rođenja".[5] Uprkos svom poreklu, Bland je postigao ono što je postalo vrhunac njegove uspešne senatorske karijere, kad je imenovan za prokonzularnog upravnika provincije Afrike 35/36. godine. Po povratku u Rim, Bland je izabran kao jedan od četiri člana komisije za procenu štete koju je požar u Rimu naneo ranije te godine.[6]

Brak i porodica

[uredi | uredi kod]

Godine 33. oženio se Julijom Livijom, jednom od princeza iz carske kuće. Uprkos činjenici da je Bland bio dopunski konzul u 18. godini, ovaj se brak smatrao socijalnom katastrofom; Tacit uključuje taj događaj u popis "mnogih tuga koje su rastužile Rim", koji su se inače sastojali od smrti različitih istaknutih ljudi.[7] Ronald Syme vidi ovu Tacitovu reakciju kao "ton i osećanja čoveka koji je robovao merilima stakeža i ranga".[8] Julija je bila kćerka Livile i Druza Julija Cezara te unuka cara Tiberija.

Iz ovog braka rođeno je najmanje dvoje dece: dečak Rubelije Plaut, koji je u jednom trenutku smatran suparnikom cara Nerona, i devojčica Rubelija Basa. Dvoje daljnje dece nisu sigurni: jedan se natpis odnosi na Rubelija Druza, koji je umro pre svog trećeg rođendana,[9] dok Juvenal implicira postojanje još jednog sina, koji se takođe zvao Gaj Rubelije Bland.[10]

Povezano

[uredi | uredi kod]

References

[uredi | uredi kod]
  1. Alison E. Cooley, The Cambridge Manual of Latin Epigraphy (Cambridge University Press, 2012), str. 459.
  2. Smith 1873, s.v. "Blandus, Rubellius"
  3. IRT 269, 330, 331
  4. Tacit, Anali, III, 23.
  5. Martha W. Hoffman Lewis, The Official Priests of Rome under the Julio-Claudians (Rome: American Academy, 1955), str. 33
  6. Tacit, Anali, VI, 45.
  7. Tacit, Anali, VI, 27.
  8. Ronald Syme, Tacitus (Oxford: Clarendon Press, 1958), str. 562.
  9. Corpus inscriptionum Latinarum, VI, 16057.
  10. Juvenal, Satire, VIII, 39.

Literatura

[uredi | uredi kod]
Političke funkcije
Prethodi:
Lucije Sej Tuberon,
i Livinej Regul
Dopunski konzul Rimskog Carstva
18
Marko Vipstan Gal
Slijedi:
Marko Junije Silan Torkvat,
and Lucije Norban Balb