Gaan na inhoud

Koreaanse nasionale rugbyspan

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Korea
Unie Koreaanse Rugbyunie (KRU)
Bynaam(e) Mugunghwas
Embleem die Roos van Saron
Stadion Incheon Namdong Asiad-rugbyveld, Incheon
Kapasiteit 4 968
Afrigter(s) Vlag van Suid-Korea Lee Myung Geun
Kaptein(s) Kim Jeong-Min
Spankleure
Alt. kleure
Statistiek
Meeste toetse Sung-soo Kim (19)[1]
Meeste toetspunte Youn-hyung Oh (98)[2]
Meeste drieë Jin-wook Lee (13)[3]
Eerste internasionale wedstryd
Vlag van Republiek van China Taiwan 15–9 Korea Vlag van Suid-Korea
(Tokio, Japan; 8 Maart 1969)
Grootste oorwinning
Vlag van Suid-Korea Korea 135–3 Vlag van Maleisië Maleisië
(Seoel, Suid-Korea; 20 September 1992)
Grootste nederlaag
Vlag van Tonga Tonga 119–0 Korea Vlag van Suid-Korea
(Nukuʻalofa; Tonga; 22 Maart 2003)
Amptelike webwerf
www.rugby.or.kr
Koreaanse nasionale rugbyspan
Name (taalvariante)
Hangul   대한민국 럭비 유니언 국가대표팀
Hanja   大韓民國 ラグビー ユニオン 國家代表팀
Hersiene Koreaanse Romanisering Daehan Min'guk Reogbi Yunieon Gukga Daepyo Tim
McCune-Reischauer Taehan Min'guk Ragubī Yunion Kukka Taep'yo T'im

Die Suid-Koreaanse nasionale rugbyspan (Koreaans: 대한민국 럭비 유니언 국가대표팀, Daehan Min'guk Reogbi Yunieon Gukga Daepyo Tim), deur Wêreldrugby erken as Korea, is die nasionale rugbyspan wat Suid-Korea in internasionale wedstryde (toetswedstryde) verteenwoordig. Rugby word in Suid-Korea geadministreer deur die Koreaanse Rugbyunie (KRU) wat in 1946 gestig is. Hulle dra die bynaam “Mugunghwas”, na die alteaboompie (Hibiscus syriacus), die nasionale blom van die Asiatiese land. Suid-Korea word deur Wêreldrugby as ’n vlak drie-span erken. Die Suid-Koreaanse rugbyspan is tans (April 2024) 30ste op Wêreldrugby se wêreldranglys gelys.[4] Saam met Hongkong is Suid-Korea tradisioneel een van die sterker Asiatiese nasionale rugbyspanne ná Japan. Hulle het tydens die Asiatiese Beker vyf titels ingepalm, sewe keer in die derde en agt keer in die vierde plek geëindig. Suid-Korea het op gereelde grondslag na die uitspeelwedstryde van die rugbywêreldbekerkwalifisering deurgedring, maar hulle kon nog nie vir dié toernooi kwalifiseer nie.

In 1969 het Suid-Korea sy eerste toetswedstryd tydens die eerste Asiatiese Kampioenskap teen Taiwan gespeel. Die Suid-Koreaanse span het hul hoogtepunt in die tagtigerjare bereik, toe hulle drie opeenvolgende Asiatiese Rugbykampioenskaptoernooie kon wen (en ook ’n volstoom Japan verslaan het), en selfs daarin geslaag het om in ’n toetswedstryd teen die Wallabies te speel. Korea het die uitspeelwedstryd van die kwalifisering vir die rugbywêreldbekertoernooie in 1999, 2003 en 2007 gehaal, maar hulle is telkens deur Tonga uitgeskakel. Hulle kon ook nie kwalifiseer vir die rugbywêreldbekertoernooie van 2011, 2015, 2019 of 2023 nie. Die Koreaanse span speel tradisioneel in donkerblou truie met wit broeke en donkerblou sokkies.

Beheerliggaam

[wysig | wysig bron]
Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Koreaanse Rugbyunie.

Die beheerliggaam vir rugby in Suid-Korea is die Koreaanse Rugbyunie (KRU). Die KRU is in 1946 gestig en het in 1988 by die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby) aangesluit.[5] Daarbenewens was die KRU in 1968 ’n stigtingslid van die Asiatiese Rugbyvoetbalunie (Engels: Rugby Football Union, ARFU; nou Asië Rugby).[6]

Die hoogste rugbyliga in Suid-Korea is die in 2003 gestigte Koreaanse Superrugbyliga, waaraan vier spanne deelneem. Die meeste spelers van die Koreaanse nasionale span is uit dié liga afkomstig. Van die ander spelers is veral in Japan aktief.

Naas die amptelike nasionale span roep die KRU ook ander keurspanne byeen. Net soos ander rugbylande beskik Suid-Korea oor ’n o/20-nasionale span wat aan die Wêreldrugby o/20-kampioenskap deelneem.[7] Die Korea Sevens is die Suid-Koreaanse sewesrugbyspan en hulle neem aan internasionale toernooie soos Wêreldrugby se Sewesreeks, Sewesrugbywêreldbeker en Olimpiese Somerspele deel. Kinders en jongmense word reeds op skool aan rugby bekend gestel en na gelang van hul belangstelling en talent begin hul met hul afrigting.

Noord-Korea, wat net soos Suid-Korea op dieselfde skiereiland geleë is, beskik nie oor sy eie nasionale rugbyspan nie en is ook nie ’n lid van die wêreldbeheerliggaam Wêreldrugby nie. Wêreldrugby erken Suid-Korea onder die amptelike naam Korea as verteenwoordiger van die hele Koreaanse Skiereiland.[5]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Invoering en vestiging van rugby

[wysig | wysig bron]

Dit is onbekend wanneer rugby vir die eerste keer in Korea gespeel is. Gedurende die middel-19de eeu het Europese seemanne van die vroegste rugbywedstryde in Noordoos-Asiatiese hawestede soos Shanghai en Yokohama in die buurlande China en Japan gespeel, maar dit is onbekend wanneer dit in Korea begin het. In 1905 is Korea deur Japan beset en in 1910 geannekseer, die vernaamste rugbyland in Asië, en rugby is glo daarna deur Japan na Korea gebring. Suid-Korea handhaaf tot vandag toe ’n sterk rugbymededinging met Japan.[8] Ná die Tweede Wêreldoorlog, en later, gedurende die Korea-oorlog, het die groot instroming van troepe uit die lande van die Britse Statebond die sport se teenwoordigheid versterk.[8] Sedertdien word rugby in Suid-Korea veral deur die weermag gespeel.[8] Die Koreaanse Rugbyunie (KRU) is in 1946 gestig.[6]

Suid-Koreaanse rugby het egter ook ’n tweede hupstoot gekry. Die sterk groei van dié land se ekonomie sedert die 1960’s het tot ’n sterk samewerking tussen Japannese en Suid-Koreaanse maatskappye gelei, en dit het die voormalige oorheersing van die weermag in rugby beëindig.[8] In 1968 was Suid-Korea een van Asiatiese Rugbyvoetbalunie se stigterslede; die ander was Hongkong, Maleisië, Singapoer, Sri Lanka en Thailand.[6] In Maart 1969 het die Suid-Koreaners aan die eerste Asiatiese Rugbykampioenskap in Japan deelgeneem, hulle het egter drie nederlae gely teen Taiwan, Hongkongse en Japan, terwyl die wedstryd teen Thailand weens sterk sneeu afgelas moes word.[9] Een jaar later kon die span die uitspeelwedstryd teen Ceylon wen.[10]

Eerste Asiatiese Rugbykampioenskappe

[wysig | wysig bron]

Gedurende die 1970’s het Suid-Korea wedstryde teen die meeste Asiatiese buurlande met ’n rugbytradisie gespeel, insluitende Hongkong, Japan, Taiwan, Thailand, Maleisië, Sri Lanka en Singapoer. Suid-Korea kon gemengde resultate teen sy bure aanteken, en het tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1972 weereens vyfde eindig, dié keer het hulle Sri Lanka oorrompel.[11] Van 1974 het die span ’n opwaartse neiging begin toon en vir die eerste keer in die derde plek geëindig, nadat hulle Maleisië in die uitspeelwedstryd verneder het.[12] Een jaar later het die Suid-Koreaners die tweede plek ná die Japanners behaal.[13] In 1978 en 1980 het hulle die eindstryd gehaal, maar hulle is telkens deur Japan geklop.[14][15]

Gedurende die 1980’s het Suid-Korea volgens sy mededingingvermoeë Japan ingehaal en by Hongkong verbygesteek. In 1982 het die span eindelik deurgebreek en kon Japan in die eindstryd naelskraaps klop, gelyk aan hul eerste Asiatiese titel.[16] In die vierde agtereenvolgende eindstryd tussen Japan en Suid-Korea was die telling ná afloop van die gereelde speeltyd op 14–14. In ekstra tyd het die Koreaanse losskakel Moon Yuang-chan die beslissende skepdoel aangeteken en Suid-Korea die eindstryd met 12–9 laat beklink.[17] In 1984 moes hulle met die tweede plek ná Japan tevrede wees, terwyl hulle in 1986, 1988 en 1990 drie agtereenvolgende eindstrydoorwinnings oor Japan kon aanteken.[18][19][20][21] Daarmee het Suid-Korea homself naas Japan en Hongkong as ’n vername rugbyland in Asië gevestig.[8] Die sport was destyds veral onder die militêre personeel stewig gevestig wat ook die plaaslike rugbyliga weerspieël het: Slegs een van die 14 spanne was ’n maatskaplike span.[22]

In 1985 het die Internasionale Rugbyvoetbalraad (IRVR; nou Wêreldrugby), wat destyds baie eksklusief was en slegs agt lede gehad het, op die invoering van die rugbywêreldbekertoernooi besluit. Vir die eerste Rugbywêreldbeker 1987 het die IRVR nege spanne vir deelname genooi, maar Suid-Korea het geen uitnodiging ontvang nie.[23] Suid-Korea het probeer om van rugby weer ’n Olimpiese sport te maak, toe hulle die Olimpiese Somerspele 1988 in Seoel aangebied het.[24] Roh Tae-woo, die destydse Suid-Koreaanse president en voormalige rugbyspeler, was ’n voorstander van dié idee.[25] Die voorstel is egter naelskraap verwerp.[26][27][28] In dieselfde jaar het Suid-Korea by die IRVR aangesluit en aan die Rugbywêreldbeker 1991-kwalifisering deelgeneem, maar drie nederlae teen Wes-Samoa, Japan en Tonga gely.[29]

Van die 1990’s af het Japan in ’n onoorwinlike opponent ontpop tydens die Asiatiese Rugbykampioenskappe en daarmee ook in die rugbywêreldbekerkwalifiserings. In 1992 het die gasheer in Seoel ook teenoor Hongkong teruggeval en kon slegs die uitspeelwedstryd om die derde plek haal, wat hulle teen Taiwan gewen het.[30] Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 1994, wat deel was van die Rugbywêreldbeker 1995-kwalifisering, het Suid-Korea die eindstryd gehaal, maar hulle is deur Japan geklop, wat vir die hooftoernooi in Suid-Afrika kon kwalifiseer.[31]

Die Asiatiese Rugbykampioenskappe in 1996, 1998 en 2000 het Suid-Korea telkens as naaswenner ná Japan afgesluit.[32][33][34] Die 1998-toernooi is in ag geneem vir die Rugbywêreldbeker 1999-kwalifisering en die Suid-Koreaners het as naaswenner die uitspeelrondte gehaal, waar hulle teen Nederland te staan gekom het. Hulle het met ’n algehele telling van 108–45 geseëvier en in die daaropvolgende rondte teen Tonga te staan gekom. Suid-Korea het egter met ’n algehele telling van 41–140 vasgeval.[35] Daarteenoor kon die Suid-Koreaners tydens beide die Asiatiese Spele in 1998 in Bangkok en in 2002 in Busan met die goue medalje voor die Japanners wegstap.

In die nuwe millennium

[wysig | wysig bron]
Japan teen Korea tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap in 2016

In 2002 het Suid-Korea tydens die Rugbywêreldbeker 2003-kwalifisering ná twee nederlae teen Japan en twee oorwinnings oor Taiwan die uitspeelrondte gehaal, maar hulle het dié keer teen Tonga met 0–194 vasgeval.[36] Tydens die daaropvolgende Asiatiese Rugbykampioenskap het hulle ná maklike oorwinnings oor Taiwan en Hongkong, asook ’n naelskraapse oorwinning oor Japan hul vyfde Asiatiese titel ingepalm.[37] Hoewel Suid-Korea homself met hierdie suksesse oor die Japannese mededinger vir die eerste keer bo-aan die Asiatiese rugby kon vestig, was die spelbedryf in die land in vergelyking met die buurland steeds baie klein. Die KRU het slegs oor drie korporatiewe klubs teenoor die Japannese Rugbyvoetbalunie (JPRU) se 300 beskik en 1 000 gelisensieerde spelers teenoor die 120 000 in Japan. Nadat die Korea Electric Power Corporation aangekondig het, sy rugbyspan te ontbind, het die Koreaanse beheerliggaam aangekondig, om die maatskappy- en universiteitstoernooie in een liga te verenig en die Koreaanse Rugbyliga (KRL; nou Koreaanse Superrugbyliga, KSRL) te stig. In sy stigtingsjaar het sewe spanne aan dié liga deelgeneem.[38]

Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 2004 het die span ná ’n maklike oorwinning oor Taiwan die eindstryd gehaal, maar hulle is eweneens deur Japan geklop.[39] Die Asiatiese Rugbykampioenskap 2006/07 was gelyktydig die vastelandse Rugbywêreldbeker 2007-kwalifisering en die Suid-Koreaners het ná ’n oorwinning oor Hongkong en ’n nederlaag teen Japan die uitspeelrondte gehaal, maar hulle is weereens deur Tonga met 3–85 geklop.[40] In dieselfde jaar het die Japannese Top League quotas ingestel vir Asiatiese spelers, waarna baie Koreaanse spelers na dié liga oorgeskakel het. Dit het ’n regstreekse invloed gehad op die Koreaanse s’n wat sy aantal spanne op ses moes verminder. Een jaar later het die Koreaanse Rugbyliga met die Nasionale Lenteliga tot die Koreaanse Lenteliga verenig, waaraan vyf spanne deelgeneem het.[38]

Van 2008 af is die Asiatiese Rugbykampioenskap jaarliks in die eerste afdeling onder die naam “Top 5” tussen vyf spanne beslis met een promosie en relegasie elk. Dit het die tydelike naam “Asiatiese Vyfnasies” gedra. Suid-Korea het die eerste toernooi met ’n nederlaag teen Japan afgeskop, waarna hulle die debutante Kasakstan en die Arabiese Golfspan, asook Hongkong kon klop.[41] Tydens die Asiatiese Vyfnasies 2009 is Suid-Korea naas Japan ook deur Kasakstan geklop en moes met die derde plek tevrede wees.[42] Die Asiatiese Vyfnasies 2010 was deel van die Rugbywêreldbeker 2011-kwalifisering, Suid-Korea is egter ná vier nederlae teen Hongkong, Japan, die Arabiese Golfspan en Kasakstan na afdeling een gerelegeer.[43]

Een jaar later het die span regstreekse promosie behaal ná maklike oorwinnings oor Filippyne in die halfeindstryd en Singapoer in die eindstryd.[44] Daarna het hulle in 2012 en 2013 elk die tweede plek ná Japan behaal.[45][46] Een jaar later was dié toernooi deel van die Rugbywêreldbeker 2015-kwalifisering, maar Suid-Korea kon slegs Sri Lanka en Filippyne klop, terwyl hulle deur Japan en Hongkong verslaan is en sodoende die uitspeelwedstryde misgeloop het.[47]

In 2015 het Samsung Heavy Industries aangekondig, vanweë finansiële redes sy rugbyspan te ontbind. By dié klub was die meeste Koreaanse nasionale spelers aktief. Dit het die nasionale span se prestasies regstreeks beïnvloed.[38] In dieselfde jaar is die Asiatiese kampioenskap in Asiatiese Rugbykampioenskap hernoem. Suid-Korea kon tydens dié en die twee daaropvolgende toernooie in 2016 en 2017 slegs die derde plek ná Japan en Hongkong haal.[48][49][50] In November 2016 kon die Suid-Koreaanse span ’n 38–36-oorwinning oor Chili aanteken.[38] Die Asiatiese Rugbykampioenskappe in 2018 en 2019 het as Rugbywêreldbeker 2019-kwalifisering gedien. Aangesien die Japanners as gasheer reeds vir die toernooi gekwalifiseer was, het hulle nie daaraan deelgeneem nie. Suid-Korea kon dié toernooie egter slegs as naaswenner ná Hongkong afsluit en het sodoende die uitspeelwedstryd misgeloop.[51][52]

As gevolg van die reisbeperkings tydens die wêreldwye Covid-19-pandemie het die Suid-Koreaanse span in 2020 en 2021 nie in ’n enkele wedstryd gespeel nie. In 2021 het Choi Yoon die nuwe president van die Koreaanse beheerliggaam geword en die rugbyliga het sy huidige naam gekry: Koreaanse Superrugbyliga.[38] Aangesien die Asiatiese Rugbykampioenskappe in 2022 en 2023 deel was van die Rugbywêreldbeker 2023-kwalifisering het Japan nie daaraan deelgeneem nie, maar Suid-Korea het weer telkens as naaswenner ná Hongkong geëindig.[53][54] In 2023 het spelers vir die eerste keer professionele kontrakte onderteken en, nadat die Japannese liga sy quotas vir Asiatiese spelers geskrap het, het baie Koreaanse nasionale spelers na die plaaslike liga teruggekeer. Daarbenewens het die Koreaanse beheerliggaam by die regering aangeklop vir ondersteuning met die stigting van nog korporatiewe klubs, ten einde van ’n soliede basis vir die liga en om die nasionale span se spelerpoel uit te brei.[38] Tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 2024 het Suid-Korea ná ’n maklike oorwinning oor Maleisië, ’n verrassende naelskraapse nederlaag teen die Verenigde Arabiese Emirate en ’n swak nederlaag teen Hongkong slegs die derde plek behaal.[55]

Kleure en embleem

[wysig | wysig bron]

Suid-Korea speel tradisioneel in ’n donkerblou trui met rooi kleuraksente, wit broeke en donkerblou sokkies. Hul alternatiewe trui is wit met donkerblou kleuraksente, donkerblou broeke en donkerblou sokkies.

Die huidige truiverskaffer is die Suid-Koreaanse sportuitruster Pro-Specs[56] en die truiborg is die Suid-Koreaanse finansiële maatskappy OK Financial Group.[57] Die beheerliggaam se kenteken verskyn op die regterbors, die truiverskaffer se kenteken links en die borgkenteken in die middel.

Die Koreaanse Rugbyunie se kenteken toon ’n gestileerde alteaboompie (Hibiscus syriacus, ook “Roos van Saron” genoem) in pienk met die belettering Korea Rugby in Engels. Die nasionale span se bynaam is Mugunghwas (Hangul: 무궁화, Hanja: 無窮花), vertaalbaar as “die ewige blom”.[58]

Tuisstadion

[wysig | wysig bron]

Suid-Korea se tuisstadion is die Incheon Namdong Asiad Rugbyveld in Incheon naby die hoofstad Seoel met ’n kapasiteit van 4 968. Dit is in besit van die stad Incheon, wat dit aan die rugbyunie beskikbaar stel vir gebruik. Hier word amper al die nasionale span se tuiswedstryde, wedstryde van die professionele span Hyundai Glovis,[59] die meeste wedstryde tydens die nasionale rugbykampioenskap en ander rugbybyeenkomste aangebied. Die tweede hoofgebruiker is die vrouesokkerklub Incheon Hyundai Steel Red Angels.

Toetswedstryde

[wysig | wysig bron]

Suid-Korea het 95 van sy 155 toetswedstryde gewen, ’n wenrekord van 61,29%. Suid-Korea se statistieke in toetswedstryde teen alle lande, in alfabetiese volgorde, is soos volg (korrek in Maart 2023)[60]

Opponent Gespeel Gewen Verloor Gelykop % Gewen
Arabië 3 1 2 0 33,33
Vlag van Australië Australië 1 0 1 0 0,00
Vlag van Chili Chili 2 1 1 0 50,00
Vlag van Filippyne Filippyne 3 3 0 0 100,00
Vlag van Hongkong Hongkong 34 16 18 0 47,05
Vlag van Japan Japan 41 7 33 1 18,29
Vlag van Kasakstan Kasakstan 5 3 2 0 60,00
Vlag van Maleisië Maleisië 12 12 0 0 100,00
Vlag van Nederland Nederland 2 1 1 0 50,00
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seelandse Universiteitspan 1 0 1 0 0,00
Vlag van Republiek van China Taiwan 14 14 0 0 100,00
Vlag van Samoa Samoa 1 0 1 0 0,00
Vlag van Singapoer Singapoer 8 7 1 0 87,50
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka 9 9 0 0 100,00
Vlag van Thailand Thailand 10 8 1 1 85,00
Vlag van Tonga Tonga 6 0 6 0 0,00
Vlag van Verenigde Arabiese Emirate Verenigde Arabiese Emirate 2 2 0 0 100,00
Vlag van Volksrepubliek China Volksrepubliek China 1 1 0 0 100,00
Algeheel 155 95 68 2 61,29

Rekords

[wysig | wysig bron]

Wêreldbekerrekord

[wysig | wysig bron]

Suid-Korea kon tot dusver nog nie vir ’n rugbywêreldbekertoernooi kwalifiseer nie.

Jaar Uitslag
1987 Nie genooi nie
1991 Nie gekwalifiseer nie
1995 Nie gekwalifiseer nie
1999 Nie gekwalifiseer nie
2003 Nie gekwalifiseer nie
2007 Nie gekwalifiseer nie
2011 Nie gekwalifiseer nie
2015 Nie gekwalifiseer nie
2019 Nie gekwalifiseer nie
2023 Nie gekwalifiseer nie
2027 N.v.t.
2031 N.v.t.

Asiatiese Spele

[wysig | wysig bron]

Tydens die Asiatiese Spele is in 1998 en 2002 rugbytoernooie aangebied (sedertdien word sewesrugby gebruik).

  • 1998: Goue medalje
  • 2002: Goue medalje

Asiatiese Rugbykampioenskappe

[wysig | wysig bron]

Die Koreaanse nasionale rugbyspan neem sedert 1969 aan die jaarlikse Asiatiese Rugbykampioenskap deel. Hulle het sedertdien vyf titels gewen.

  • Toernooititels (5): 1982, 1986, 1988, 1990, 2002

Ander toetswedstryde

[wysig | wysig bron]

Vanweë sy laat vestiging het Suid-Korea gedurende die amateurtydperk min toere volgens die ou tradisie onderneem, aangesien dit teen die jaar 2000 tot ’n einde gekom het. Deesdae is toetswedstryde teen die spanne van die Suidelike Halfrond tweekeer per jaar moontlik. Gedurende Juniemaand se midjaarrugbytoetsreeks en gedurende Novembermaand se eindjaarrugbytoetsreeks. In teenstelling met die meeste ander rugbylande speel Suid-Korea nie vir enige trofee teen sy opponente nie.

Spelers

[wysig | wysig bron]

Huidige span

[wysig | wysig bron]

Die volgende spelers het Korea se span tydens die Asiatiese Rugbykampioenskap 2015 gevorm:

Agterspelers

Speler Posisie Klub
Shin Ki-chul Skrumskakel POSCO
Lee Myung-jun Skrumskakel KAFAC
Park Wan-young Skrumskakel KEPCO
Lee Eu-dum Losskakel POSCO
Lee Eu-tteum Losskakel POSCO
Oh Youn-hyung Losskakel KEPCO
Jegal Bin Senter Urayasu D-Rocks
Kim Nam-uk Senter KEPCO
Kim Sung-soo Senter KEPCO
Kim Gwong-min Vleuel KEPCO
Park Han-gyul Vleuel Koreaanse Rugbyunie
Chang Yong-heung Vleuel Yonsei-universiteit
Jang Seong-min Heelagter KAFAC
Nam Young-soo Heelagter KAFAC

Voorspelers

Speler Posisie Klub
Kim Jeep Haker KAFAC
Na Kwan-young Haker KAFAC
Kim Min-kyu Haker KAFAC
Shin Dong-won Stut Kintetsu Liners
Son Young-ki Stut POSCO
Kim Kwang-sik Stut Mie Honda Heat
Koo Ji-Won Stut Sunwolves
Park Sung-ku Stut Kubota Spears
Kim Ho-bum Slot Kubota Spears
Han Kun-kyu Slot KEPCO
Youn Kwon-woo Slot Yokogawa Musashino Atlastars
Jang Seok-hwan Slot KAFAC
Park Soon-chai Slot NTT DoCoMo Red Hurricanes Osaka
Kim Hyun-soo Losvoorspeler KEPCO
Yun Il-han Losvoorspeler Dankook-universiteit
Hwan In-jo Losvoorspeler KEPCO
Kim Jeong-min Kaptein Losvoorspeler KEPCO
Son Min-su Losvoorspeler Kyung-Hee-universiteit
Lee Young-seung Agsteman Hino Red Dolphins

Bekende spelers

[wysig | wysig bron]

Tot dusver is nog geen Suid-Koreaanse speler in Wêreldrugby se Heldesaal opgeneem nie.

Spelerstatistieke

[wysig | wysig bron]

Vervolgens die belangrikste statistieke van Korea se spelers. Die spelers wat met * gekenmerk is, is nog aktief en kan hul statistieke verbeter.

(Korrek teen Mei 2020)

Meeste toetswedstryde[61]
Rang Naam Tydperk Toetswedstryde
01 Sung-soo Kim 2005–2017 19
02 Youn-hyung Oh 2003–2018 17
03 Young-hun Yang 2003–2014 14
04 Min-suk Yoo 1996–2004 14
05 Youn-kwon Woo 2005–2016 13
06 Dong-ho Kang 1994–2002 13
07 Jin-bae Park 1996–2002 12
08 Kwang-moon Lee 2003–2014 12
09 Dong-sun Kim 1996–2004 12
10 Chul-woong Kwan 1996–2006 10
Meeste punte aangeteken[62]
Rang Naam Tydperk Punte
01 Youn-hyung Oh 2003–2018 98
02 Jae-sung Kim 1998–2002 77
03 Jin-wook Lee 1998–2002 65
04 Hyung-ki Kim 1998–2005 45
05 Chang-kyu Shin 1986–1990 29
06 Seong-min Jang 2012–2019 25
07 Hwan-myung Yong 1994–2002 25
08 Je-gal Bin 2012–2016 20
09 Jun-ki Hong 2008–2008 20
10 Sung-soo Kim 2005–2017 20
Meeste drieë gedruk[63]
Rang Naam Tydperk Drieë
01 Jin-wook Lee 1998–2002 13
02 Hyung-ki Kim 1998–2005 09
03 Seong-min Jang 2012–2019 05
04 Jin-bae Park 1996–2002 04
05 Yeon-ki Kim 1988–1994 03
06 Chang-min Park 2000–2007 03
07 Young-choon Kim 1988–1996 02
08 Keun-hyun Kim 2003–2013 02
09 Tae-il Woo 1998–2002 02
10 Baie spelers met een drie elk

Afrigters

[wysig | wysig bron]

Die volgende persone het al as hoofafrigters van die Suid-Koreaanse nasionale rugbyspan gedien:

Naam Tydperk
Vlag van Suid-Korea Seo Chun-oh 2004
Vlag van Suid-Korea Cho Sung-chul 2005
Vlag van Suid-Korea Kim Do-hyun 2006
Vlag van Suid-Korea Song No-il April 2006
Vlag van Suid-Korea Moon Young-chan 2006–2007
Vlag van Suid-Korea Chung Hyung-suk & Seo Chun-oh November 2006–2007
Vlag van Suid-Korea Choi Chang-ryul sedert April 2018

Sien ook

[wysig | wysig bron]
Rugbyportaal

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ (en) "Most matches". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  2. ↑ (en) "Most points". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  3. ↑ (en) "Most tries". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  4. ↑ (en) "World Rankings". Wêreldrugby. Besoek op 20 September 2024.
  5. ↑ 5,0 5,1 (en) "Korea". Wêreldrugby. Besoek op 20 September 2024.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 (en) "Korea Rugby Union". Asië Rugby. Besoek op 20 September 2024.
  7. ↑ (en) "World Rugby U20 Championship". Wêreldrugby. Besoek op 20 September 2024.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 70. ISBN 1-86200-013-1.
  9. ↑ (en) "1969 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  10. ↑ (en) "1970 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  11. ↑ (en) "1972 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  12. ↑ (en) "1974 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  13. ↑ (en) "1976 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  14. ↑ (en) "1978 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  15. ↑ (en) "1980 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  16. ↑ (en) "1982 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  17. ↑ (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks Ltd. p. 26. ISBN 1-86200-013-1.
  18. ↑ (en) "1984 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  19. ↑ (en) "1986 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  20. ↑ (en) "1988 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  21. ↑ (en) "1990 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  22. ↑ (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. p. 228. ISBN 978-1-84596-255-5.
  23. ↑ (en) "1987 Rugby World Cup: The long road to the cup". New Zealand History. 2021. Besoek op 20 September 2024.
  24. ↑ (en) "Rugby at the 1924 Olympics". Wesclark. Besoek op 20 September 2024.
  25. ↑ (en) "Famous Ruggers by Wes Clark and others". Wesclark. Besoek op 20 September 2024.
  26. ↑ (en) "Rugby football in the Olympics". uk.geocities.com/moseleyfan. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2005. Besoek op 5 November 2005.
  27. ↑ (en) "Rugby at the 1924 Olympics". wesclark.com. Besoek op 3 Desember 2024.
  28. ↑ (en) "Rugby sevens ready to offer World Cup to Olympics". Rugby Australia. 3 Oktober 2002. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Augustus 2006. Besoek op 25 Augustus 2006.
  29. ↑ (en) "1991 Rugby World Cup – Asia/Oceania qualifiers". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  30. ↑ (en) "1992 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  31. ↑ (en) "1994 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  32. ↑ (en) "1996 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  33. ↑ (en) "1998 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  34. ↑ (en) "2000 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  35. ↑ (en) "1999 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  36. ↑ (en) "2003 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  37. ↑ (en) "2002 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 38,3 38,4 38,5 (fr) "De son lancement en 2003 à nos jours: L'histoire de la Korea Rugby League". Asie Rugby. 15 November 2022. Besoek op 4 Desember 2024.
  39. ↑ (en) "2004 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  40. ↑ (en) "2007 Rugby World Cup – Qualifiers repechage". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  41. ↑ (en) "2008 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  42. ↑ (en) "2009 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  43. ↑ (en) "2010 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  44. ↑ (en) "2011 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  45. ↑ (en) "2012 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  46. ↑ (en) "2013 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  47. ↑ (en) "2014 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  48. ↑ (en) "2015 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  49. ↑ (en) "2016 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  50. ↑ (en) "2017 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  51. ↑ (en) "2018 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  52. ↑ (en) "2019 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  53. ↑ (en) "2022 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  54. ↑ (en) "2023 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2022. Besoek op 20 September 2024.
  55. ↑ (en) "2024 Asian Rugby Championship". rugbyarchive.net. 2024. Besoek op 22 Junie 2024.
  56. ↑ (fr) "Prospecs devient le nouvel équipementier officiel de la Corée du sud". Asie Rugby. 28 September 2022. Besoek op 20 September 2024.
  57. ↑ (fr) "La KRU signe un contrat de sponsoring avec 8 nouvelles entreprises nationales". Asie Rugby. 23 Junie 2022. Besoek op 20 September 2024.
  58. ↑ (en) "Korea's national Flower – "Mugunghwa" (Rose of Sharon)". KoreaAwards. 2 Junie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Junie 2013. Besoek op 29 Junie 2013.
  59. ↑ (en) "Training ground". Hyundai Glovis. Besoek op 20 September 2024.
  60. ↑ (en) "International Rugby Union Statistics – Korea". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  61. ↑ (en) "Total matches played (descending)". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  62. ↑ (en) "Total points scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.
  63. ↑ (en) "Total tries scored (descending)". ESPNscrum. Besoek op 20 September 2024.

Verdere leesstof

[wysig | wysig bron]
  • (en) Huw Richards (2007). A Game for Hooligans: The History of Rugby Union. Edinburg: Mainstream Publishing. ISBN 978-1-84596-255-5.
  • (en) Richard Bath (1997). The Complete Book of Rugby. Seven Oaks. ISBN 1-86200-013-1.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Koreaanse_nasionale_rugbyspan&oldid=2720150"