Nikanoro
Nikanoro | |
---|---|
Persona informo | |
Naskiĝo | 1-an de januaro 2001 |
Morto | 1-an de januaro 1976 (-25-jaraĝa) en Kipro |
Okupo | |
Okupo | diakono |
La sankta Nikanoro - naskiĝis ĉirkaŭ la jaro 1, mortis eble ĉirkaŭ la jaro 76 en Kipro - estis unu el la unuaj sep diakonoj de la kristanismo, tutekzakte de la historie unua kristana komunumo, kunvenanta en Jerusalemo. Lia nomo ("la venkanto") indikas grekan devenon.
Laŭ la kristana tradicio li pro sia kristaneco mortis kiel martiro, samtage kiel la sankta Stefano, ĉirkaŭ la jaro 76 en Kipro. Lia memortago en la katolika eklezio kaj la ortodoksismaj eklezioj estas la 28-a de julio, en la ortodoksismaj eklezioj aldone ankaŭ la 4-a de januaro.
Fono
[redakti | redakti fonton]La sesa ĉapitro de la Agoj de la Apostoloj (vidu sube) rakontas pri malkonsento, kiu ekestis en la eklezio de Jerusalemo ĉirkaŭ du jarojn post la Ĉieleniro de Kristo. La "helenistoj", do judaj kristanoj influitaj de la greka kulturo, de la komunumo estis riproĉintaj la "hebreojn", do judajn kristanojn, kiuj uzis la hebrean biblion, ke iliaj vidvinoj estas ne sufiĉe atentataj en la ĉiutaga komunuma servado. Tio instigis la apostolojn, enoficigi por tiu tasko sep virojn, kiujn la kunveno elektis. Ili estis: Stefano, Filipo, Proĥoro, Nikanoro, Timono, Parmenaso [foje ankaŭ esperantigata simple Parmeno] kaj Nikolao (Ago 6,1-6). Tiujn virojn kaj iliajn posteulojn la komunumo nomis "diakonoj", post kiam la sankta Paŭlo en siaj leteroj por ili uzis tiun nomon.
Citaĵo: Agoj de la Apostoloj 6 1-6
[redakti | redakti fonton]
|
Noto
[redakti | redakti fonton]- ↑ Agoj de la Apostoloj 6 1-6: vidu ekzemple ĉi tie (retlibro en formato PDF).