Wikipedia

Ron Ely

Ron Ely, właśc. Ronald Pierce Ely[1] (ur. 2 czerwca 1938 w Hereford, zm. 29 września 2024 w Los Angeles[2]) – amerykański aktor, pisarz i reżyser.

Ron Ely
Ilustracja
Ron Ely (po prawej) jako Tarzan (1966)
Imię i nazwisko

Ronald Pierce Ely

Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1938
Hereford

Data i miejsce śmierci

29 września 2024
Los Angeles

Zawód

aktor, pisarz, reżyser

Współmałżonek

Cathy
(1959–1961; rozwód)
Valerie Lundeen
(1984–2019; jej śmierć)

Lata aktywności

1957–2001, od 2014

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Hereford[3] w Teksasie. Uczęszczał do Amarillo High School[4], a następnie do University of Texas at Austin[5].

Kariera

edytuj

Po przyjeździe do Kalifornii, pod koniec lat 50. podpisał kontrakt z 20th Century Fox[6]. Występował w małych rolach w filmach i serialach telewizyjnych, w tym jako nawigator w musicalu romantyczno–wojennym Południowy Pacyfik (South Pacific, 1958), komedii Niezwykły Pan Pennypacker (The Remarkable Mr. Pennypacker, 1959) z Cliftonem Webbem i Jill St. John, a także w sitcomie NTA Film Network Jak poślubić milionera (How to Marry a Millionaire, 1957-1959) z Barbarą Eden.

W 1961 został obsadzony w roli Mike’a Madisona w serialu przygodowym CBS Akwanauci (The Aquanauts), ale serial został odwołany po zaledwie jednym sezonie. W 1966 został wybrany do roli Tarzana w serialu NBC o tym samym tytule[7]. W 1971 dwukrotnie znalazł się na okładce niemieckiego magazynu „Bravo”[8] i w 1972 otrzymał nagrodę Bravo Otto. Zagrał główną rolę Clarka „Doca” Savage’a Jr. w komedii sensacyjnej Michaela Andersona Doc Savage: Człowiek z brązu (Doc Savage: The Man of Bronze, 1975)[9].

Ely napisał dwie powieści detektywistyczne o przygodach Jake’a Sandsa: Night Shadows (1994) i East Beach (1995)[10].

Życie prywatne

edytuj

W latach 70. krótko pracował jako kierowca autobusu szkolnego w Westport w Connecticut.

Był związany z Ursulą Andress, Britt Ekland i Dinah Shore[11]. W latach 1959–1961 był żonaty z Cathy. 10 marca 1984 ożenił się po raz drugi z Valerie Lundeen, z którą miał syna Camerona oraz dwie córki – Kirsten i Kaitland.

W kwietniu 2015 ogłosił, że sprzedaje swój dom w Santa Barbara w Kalifornii, za ponad 5 mln dolarów[12].

15 października 2019 w jego posiadłości w Santa Barbara, jego 30-letni syn zabił Valerie Lundeen Ely, czyli swoją matkę, a żonę Rona[13]. Syn pary rzucił się z nożem, a następnie śmiertelnie ranił. Napastnik następnie zadzwonił na policję i zrzucił winę na swojego ojca. W momencie popełnienia przestępstwa w domu byli tylko oni. Przybyli na miejsce funkcjonariusze znaleźli ciało 62-letniej Valerie Ely z wieloma ranami kłutymi. Cameron Ely sprawiał wrażenie agresywnego, zachowywał się tak, jakby był uzbrojony i mierzył do policjantów. Ci oddali 22 strzały w jego kierunku, a chłopak zmarł na miejscu. Kiedy zbliżyli się do ciała, okazało się, że chłopak udawał i nie miał przy sobie broni, a w kieszeni mężczyzny znaleziono plastikową torebkę z kokainą[14].

W lipcu 2020 Ron Ely z dwiema córkami złożyli w sądzie federalnym w Kalifornii cywilny pozew o bezprawne spowodowanie śmierci Camerona Aly. Wystosowano go przeciwko hrabstwu Santa Barbara, czterem zastępcom i biuru szeryfa. Według Ely’ego, jego syn zadzwonił po pomoc, „ponieważ jego matka atakowała jego ojca”, lecz połączenie zostało przerwane[15]. Ely odebrał telefon od dyspozytora, ale przez wcześniejsze problemy zdrowotne miał trudności z mówieniem. Ponadto w dokumencie stwierdzono, że pomimo pojawienia się aż pięciu policjantów na miejscu zdarzenia, nie udzielono na czas pomocy medycznej dla dźgniętej nożem Valerie. Ponadto zarzucono czterem zastępcom szeryfa nieuzasadnione użycie śmiercionośnej siły i odmowy opieki medycznej, w efekcie doprowadzając do śmierci Camerona Aly. Strzelanina miała miejsce mniej niż 20 sekund po tym, jak pozwani zastępcy zobaczyli Camerona idącego za róg z podniesionymi rękami, co jest uniwersalnym aktem poddania się. Nagle, bez żadnego ostrzeżenia lub uzasadnienia prawnego, wielu pozwanych zastępców otworzyło ogień do Camerona, trafiając go w sumie 22 razy kulami z kilku broni wydanych przez departament. Po strzelaninie nie udzielono pomocy Cameronowi Aly’emu przez co najmniej 13 min[16].

Filmografia

edytuj

Filmy

edytuj
  • 1958: The Fiend Who Walked the West jako Zastępca Jim Dyer
  • 1958: Południowy Pacyfik (South Pacific) jako nawigator
  • 1978: Łowcy niewolników (Slavers) jako Scott Bradley

Seriale TV

edytuj
  • 1959: Steve Canyon jako Pete Randall
  • 1959: The Millionaire jako Jim Phillips
  • 1959: Playhouse 90 jako Buddy
  • 1960: Życie i legenda Wyatta Earpa (The Life and Legend of Wyatt Earp) jako Arleigh Smith
  • 1961: The Aquanauts jako Mike Madison
  • 1966-68: Tarzan jako Tarzan
  • 1979: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Baron Manfred von Richthofen
  • 1979: Face the Music jako Gospodarz
  • 1980: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Eric Williams / Marc Anthony
  • 1980: Statek miłości (The Love Boat) jako Steve Swaggart
  • 1982: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Kevin Lansing
  • 1982: Statek miłości (The Love Boat) jako Jim
  • 1983: Hotel jako Evan Paige
  • 1983: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Burt
  • 1983: Matt Houston jako Winston Fowler
  • 1983: Statek miłości (The Love Boat) jako Ted Cole
  • 1991: Superboy jako Superman
  • 1992: Przygody Tarzana (Tarzán) jako Gordon Shaw
  • 1992: The Hat Squad jako Carl Strong
  • 1993: Renegat jako wielebny McClain
  • 1993: Prawnicy z Miasta Aniołów (L.A. Law)
  • 1996: Renegat jako generał Howard Bird
  • 2001: Sheena jako Bixby

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Tarzan. RetrôTV. [dostęp 2015-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (port.).
  2. ↑ Ron Ely Dies: Star Of TV’s ‘Tarzan’ Was 86
  3. ↑ Ron Ely Biography (1938-). Film Reference. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  4. ↑ Ron Ely. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  5. ↑ Ron Ely Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2015-05-10]. (ang.).
  6. ↑ Ron Ely. Brian’s Drive-In Theater. [dostęp 2015-11-13]. (ang.).
  7. ↑ Hal Erickson: Ron Ely Biography. AllMovie. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  8. ↑ Ron Ely Magazines. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  9. ↑ Doc Savage: The Man of Bronze. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  10. ↑ Ron Ely. Fantastic Fiction. [dostęp 2015-11-13]. (ang.).
  11. ↑ Ron Ely Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  12. ↑ ‘Tarzan’ Ron Ely puts Santa Barbara hangout up for sale. „Los Angeles Times”. [dostęp 2015-11-13]. (ang.).
  13. ↑ Heather Murphy: Son of Ron Ely, ‘Tarzan’ Actor, Kills Mother Before Police Shoot Him Dead, Officials Say. „The New York Times”, 2019-10-16. [dostęp 2022-07-19]. (ang.).
  14. ↑ Żona serialowego Tarzana – Rona Ely’ego – zamordowana przez własnego syna [online], pinbook.pl [dostęp 2019-11-04] (pol.).
  15. ↑ Gabrielle Chung: Fatal Shooting of Tarzan Actor Ron Ely’s Son Cameron Determined to Be a ‘Justifiable Homicide’. „People”, 2020-10-06. [dostęp 2022-07-21]. (ang.).
  16. ↑ Tyler Hayden: ‘A Series of Lies’ – Ely Family Denounces DA for Clearing Deputies in Fatal Shooting. The Santa Barbara Independent, 2020-10-15. [dostęp 2022-07-21]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ron_Ely&oldid=75073855”