Nagroda im. Elizy Orzeszkowej

Nagroda im. Elizy Orzeszkowej – przyznawana w Polsce w okresie międzywojennym nagroda literacka ustanowiona przez Towarzystwo Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie^[1].

W kwietniu 1914 r. członkowie byłego komitetu jubileuszowego Elizy Orzeszkowej postanowili, że z sum złożonych dla uczczenia pisarki utworzony zostanie fundusz żelazny przy Kasie Literackiej. Z odsetek tego funduszu wypłacano nagrodę za najwybitniejsze dzieło literackie w języku polskim, ogłoszone w ciągu ostatnich dwóch lat, bądź za całą działalność literacką kandydata^[2].

Nagroda miała charakter stricte narodowy, dla literatów Polaków. Regulamin stanowił, że nie może być dzielona i przyznawana będzie w pierwszych dniach kwietnia począwszy od 1916 r. Na dwa miesiące wcześniej prezes Komitetu Kasy Literackiej zwoływał członków komitetu zasiadających w zarządzie stowarzyszenia. Wyniki ogłaszano za pośrednictwem warszawskich dzienników^[2].

Do laureatów nagrody należeli m.in.:

Przypisy

↑ Polskie nagrody literackie (od 1918 roku) Culture.pl, 2033-12-09, dostęp 2019-11-25
↑ ^a ^b Statut Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich uchwalony na nadzwyczajnym zgromadzeniu walnem członków T. L. i Dz. P. w dniu 4 stycznia 1926 r. (rejestr stowarzyszeń i związków nr 1538, postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z 1926-04-08, nr BB. 3288/26
↑ Nagrody i stypendia dla literatów. „Kalendarz Literacki”, s. 122, 1917. Warszawa.

[1] Polskie nagrody literackie (od 1918 roku) Culture.pl, 2033-12-09, dostęp 2019-11-25

[statut-2] Statut Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich uchwalony na nadzwyczajnym zgromadzeniu walnem członków T. L. i Dz. P. w dniu 4 stycznia 1926 r. (rejestr stowarzyszeń i związków nr 1538, postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z 1926-04-08, nr BB. 3288/26

[3] Nagrody i stypendia dla literatów. „Kalendarz Literacki”, s. 122, 1917. Warszawa.

[1]

[2]

[3]