Maria Piłsudska (1863–1921)

Maria Piłsudska, de domo Koplewska, primo voto Juszkiewicz (ur

Maria Piłsudska, de domo Koplewska, primo voto Juszkiewicz (ur. 1863 w Wilnie, zm. 17 sierpnia 1921 w Krakowie) – polska nauczycielka, działaczka Polskiej Partii Socjalistycznej; pierwsza żona Józefa Piłsudskiego.

Maria Piłsudska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1865
Wilno, gubernia wileńska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1921
Kraków, Polska

Pierwsza dama Polski
Okres

od 14 listopada 1918
do 17 sierpnia 1921

Małżonek

Józef Piłsudski

Następczyni

Aleksandra Piłsudska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości
Ignacy Mościcki, Józef Piłsudski, Maria Piłsudska (siedzi w środku) i nieznany przedstawiciel Japonii z żoną. Berno 1904, przed wyjazdem Piłsudskiego do Japonii
Grób Marii Piłsudskiej na cmentarzu Na Rossie w Wilnie

Życiorys

edytuj

Urodziła się 20 lipca lub 12 sierpnia 1863[1][a]. Była córką Konstantego Koplewskiego (lekarza) i Ludmiły z domu Chomicz[2].

Ukończyła Instytut Klasyczny, a następnie studia medyczne na uniwersytecie dla kobiet w Sankt Petersburgu, tzw. studia Bestużewa[2][3]. Podczas studiów udzielała się w ruchu społeczno-narodowym[2]. Pracowała jako nauczycielka. Należała do Wielkiego Proletariatu. W 1885 została uwięziona[4] (brak danych co do miejsca osadzenia). Początkowo zamieszkiwała w Wilnie. Tam była żoną inżyniera Juszkiewicza. Z tego małżeństwa, zakończonego rozwodem, miała córkę Wandę (1889–1908)[2].

Po przeniesieniu na obszar Królestwa Polskiego zaangażowała się w działanie ruchu robotniczego[2]. Działała w Polskiej Partii Socjalistycznej; była współorganizatorką łódzkiej drukarni PPS. Przylgnęły do niej określenia „Piękna Dama” lub „Piękna Pani”[5]. 15 lipca 1899 zawarła związek małżeński z Józefem Piłsudskim w luterańskim kościele w Paproci Dużej[6][b]. Wraz z nim redagowała czasopismo „Robotnik[2]. W związku z działalnością konspiracyjną została aresztowana przez władze rosyjskie w 1900 i przez kilka tygodni była więziona w więzieniu carskim w Łodzi[7][8], a następnie przez 11 miesięcy w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej[2][4].

Po odzyskaniu wolności nadal była aktywna w działalności niepodległościowej, w tym podczas rewolucji 1905[2]. Później zmuszona była szukać schronienia, poza obszarem Królestwa, w związku z czym przebywała z mężem we Lwowie i w Krakowie[2]. Po wybuchu I wojny światowej była zaangażowana w pomoc i wsparcie Legionów Polskich[2].

Formalnie pozostała żoną Piłsudskiego do końca życia (faktycznie po 1907 jego partnerką życiową była Aleksandra Szczerbińska, a Maria konsekwentnie do końca życia nie dała zgody na rozwód[9]). Według prof. Wacława Jędrzejewicza „prowadziła bardzo cichy tryb życia, unikała zebrań i uroczystości, na które jako żona Naczelnika Państwa była zapraszana”[10]. Mieszkała przy ul. Szlak w Krakowie[10].

Maria Piłsudska zmarła na serce 17 sierpnia 1921 w szpitalu garnizonowym w Krakowie, gdzie była hospitalizowana w związku z wielomiesięcznym zapaleniem opłucnej[11]. Od 19 sierpnia 1921 jej zwłoki w trybie przyspieszonym do pierwotnie planowanego były eksportowane z Krakowa przez Lidę (tam przebywał wówczas Józef Piłsudski, mając się dołączyć do konduktu) do Wilna[12]. Zgodnie ze swoją wolą została pochowana na cmentarzu Na Rossie w Wilnie, gdzie wcześniej spoczęły jej matka i córka Wanda[2]. W pogrzebie reprezentantem rodziny męża był jego brat Jan Piłsudski, a pochówek poprowadził ks. bp Władysław Bandurski[10].

Odznaczenie

edytuj
  1. Podawane są różne lata urodzenia Marii Piłsudskiej, najczęściej, że urodziła się ok. 1865, ale również ok. 1863 (Wacław Jędrzejewicz) lub w 1864 (Bożena Krzywobłocka i Zenon Janusz Michalski). Rok 1865 jako rok urodzin Marii jest prawdopodobnie wynikiem rozważań Jana Piłsudskiego nad wiekiem szwagierki (1950). Różne lata urodzin podawane są również w dokumentach (np. w akcie ślubu z Józefem Piłsudskim – 1866, według krakowskiego spisu ludności – 1869, według księgi zmarłych – ok. 1875). Rok 1863 został określony przez Alberta Volka na podstawie odnalezionej przez niego metryki chrztu Marii Koplewskiej (M. Kolmasiak Piękna Pani. Biografia Marii z Koplewskich Piłsudskiej, s. 25-26).
  2. Właśnie w związku z koniecznością zawarcia małżeństwa w Kościele ewangelicko-augsburskim Józef Piłsudski dokonał wówczas aktu konwersji. O względy Marii ubiegał się także zakochany w niej Roman Dmowski (według endeckiego polityka, Jędrzeja Giertycha, oboje mieli romans). Jednak rywalizację o Marię wygrał Piłsudski, co mogło doprowadzić do utrzymującej się do końca życia wrogości pomiędzy rywalami.

Przypisy

edytuj
  1. Kolmasiak 2024 ↓, s. 25.
  2. a b c d e f g h i j k Ś.p. Marja Piłsudska. „Nowa Reforma”. Nr 189, s. 2, 19 sierpnia 1921. 
  3. Rochelle Goldberg Ruthchild: Equality and Revolution: Women’s Rights in the Russian Empire, 1905-1917. University of Pittsburgh Press: 2010. ISBN 978-0-8229-6066-9.
  4. a b Stefan Król, Cytadela Warszawska, Książka i Wiedza, Warszawa 1978, s. 190.
  5. W kręgu 1988 ↓, s. 33.
  6. Andrzej Garlicki: Józef Piłsudski: 1867–1935. Warszawa: Czytelnik, 1988, s. 63–64. ISBN 83-07-01715-7.
  7. Więzienie carskie w Łodzi (obecnie Muzeum Tradycji Niepodległościowych) – Regionalny Katalog Zabytków Województwa Łódzkiego [online], www.kultura.lodz.pl [dostęp 2021-09-12].
  8. Redakcja, Jakie tajemnice kryje więzienie przy Gdańskiej w Łodzi? Dziś mieści się tu muzeum [online], Dziennik Łódzki, 3 lutego 2019 [dostęp 2021-09-12] (pol.).
  9. W kręgu 1988 ↓, s. 33, 41.
  10. a b c W kręgu 1988 ↓, s. 41.
  11. Z kraju. „Kurier Warszawski”. Nr 227, s. 2, 18 sierpnia 1921. 
  12. Eksportacja zwłok ś.p. Marii Piłsudskiej. „Nowa Reforma”. Nr 190, s. 2, 20 sierpnia 1921. 
  13. M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.

Bibliografia

edytuj