Diabeł (pismo)
Diabeł (w starszej pisowni Djabeł) – ilustrowany dwutygodnik humorystyczny wydawany w Krakowie w latach 1869–1922.
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Kraków |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
Leon Feliks Leśniowski |
| Format |
29 cm |
| OCLC | |
Historia
edytujPismo poprzez satyrę polityczną zwalczało kierunek ugodowy w polityce wobec zaborców. Na łamach ukazywały się utwory wierszowane, rysunki i karykatury, a także felietony pisane gwarą podmiejską (Wicek-Socjalik K. Bartoszewicza). Do pisma wydawano również dodatki pod tytułami „Diablica” i „Diablątko”[1].
Od 1919 roku pismo wychodziło jako tygodnik. Nakład pisma wynosił 1000 egzemplarzy[1].
Redaktorzy naczelni[1]:
- 1870: A. Kleczewski, L. Maliczak
- 1871–1874 A. Grynfeld
- 1875–1878 K. Bartoszewicz
- 1879–1880 S. Strzeszyński
- 1881–1891 A. Słomski
- 1892–1896 E. Borkowski
- 1897–1905 A. Nowak
- 1906–1921 W. Borkowski
- 1922 W. Babuchowski
Pismo upadło w rezultacie sporu między spadkobiercami W. Borkowskiego a wierzycielami zmarłego E. Borkowskiego. W ostatnim numerze zapowiedziano powstanie nowego czasopisma „Stańczyk[1]”.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d "Diabeł: pismo humorystyczne", [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 1, Kraków 2023, s. 259, ISBN 978-83-66334-93-9.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia Krakowa. Kraków-Warszawa: wyd. PWN, 2000.